Master-scriptie-criminologie-van-Reinard-van-Duijn

Recommendations

Info

Figuur 4.2. Percentages van verschillende delicttypes voor zowel het totaal aantal geregistreerde delicten, als het totaal aantal getoonde delicten in Opsporing Verzocht in 2009 en 2010. 70 60 50 40 30 20 10 0 Uit bovenstaande figuur blijkt dat er sprake is van vertekening in elk van de zes categorieën. De ernstige en gewelddadige delicten als mishandeling, misdrijven tegen het leven, seksuele misdrijven en diefstal met geweld zijn sterk oververtegenwoordigd bij de uitzendingen van Opsporing Verzocht, deze vormen bijna 80 procent van het aantal behandelde delicten. De delicttypes misdrijven tegen het leven en diefstal met geweld laten de grootste vertekening zien. Het percentage getoonde misdrijven tegen het leven in Opsporing Verzocht ligt maar liefst 62 keer hoger vergeleken met het percentage van misdrijven tegen het leven van de geregistreerde delicten. Het percentage getoonde diefstallen met geweld in Opsporing Verzocht is ruim 25 keer zo groot vergeleken met het percentage van het delicttype diefstallen met geweld van de geregistreerde delicten. Overigens besteed het programma Opsporing Verzocht de meeste aandacht aan dit delicttype, waarvan het grootste gedeelte gewelddadige overvallen betreft. Aan de minder ernstige delicten die vallen onder diefstal zonder geweld wordt minder aandacht besteedt, namelijk slechts 16 procent. De door het CBS geregistreerde delicten geven een compleet ander beeld van de vertegenwoordiging van diverse typen delicten. Mishandeling, misdrijven tegen het leven, seksuele misdrijven en diefstal met geweld zijn goed voor een kleine 9 procent van het totaal aantal geregistreerde delicten. Diefstal zonder geweld heeft een aandeel van ruim 63 procent. De eerste hypothese van deze studie stelt: Opsporingsberichtgeving in Nederland geeft een vertekend beeld van criminaliteit, wat betreft de delicttypes die vertoond worden. Uit voorgaande analyse blijkt dat dit inderdaad het geval is. 26 Percentage van het totaal aantal getoonde delicten in Opsporing Verzocht. Percentage van het totaal aantal geregistreerde delicten.
5. Resultaten statistische analyse 5.1. Hypothese toetsing Nu het uit de resultaten van de delictanalyse blijkt dat voornamelijk ernstige gewelddadige delicttypes disproportioneel worden vertoond in Opsporing Verzocht, is het des te interessanter om na te gaan wat het effect is van het kijken naar een opsporingsbericht op ‘fear of crime’. Immers, de stimuli die gebruikt zijn voor het experiment behandelen zowel een gewelddadige straatroof als een mishandeling. Hypothese 2a en 2b beschrijven het verband tussen opsporingsberichtgeving en ‘fear of crime’. Hypothese 2c beschrijft het directe verband tussen opsporingsberichtgeving en ‘risk perception’. Verwacht wordt dat het kijken naar opsporingsberichtgeving zal leiden tot een hogere ‘fear of victimization’, een hogere ‘fear of victimization of others’ en een hogere ‘risicoperceptie’, dan wanneer er naar neutrale/andersoortige berichtgeving wordt gekeken. Hypothese 2d en 2e betreffen het verband tussen risicoperceptie en ‘fear of crime’. Verwacht wordt dat een hogere risicoperceptie zal leiden tot een hogere ‘fear of victimization’ en een hogere ‘fear of vicitmization of others’. Deze vijf hypothesen samen beschrijven alle verwachte directe verbanden binnen dit onderzoek en worden allen getest middels een ttoets voor twee onafhankelijke steekproeven. Deze wijst uit of de scores van de experimentele groep, de respondenten die keken naar opsporingsberichtgeving, hoger liggen dan de scores van de controle groep, de respondenten die keken naar neutrale berichtgeving. Naast deze directe verbanden wordt er een mediatie-effect verwacht. Hypothese 3a en 3b beschrijven dit verwachte mediatie effect. Deze laatste twee hypothesen stellen dat een hogere risicoperceptie naar aanleiding van opsporingsberichtgeving, leidt tot respectievelijk een hogere ‘fear of victimization en een hogere ‘fear of victimization of others’. Deze verbanden worden getest volgens de methode van Baron & Kenny (1986), middels een stapsgewijze regressieanalyse en een Sobeltest. In dit hoofdstuk zullen eerst in paragraaf 5.1.1 de resultaten over de directe verbanden worden beschreven. Vervolgens wordt in paragraaf 5.1.2 de analyse van het mediatie-effect uiteengezet. 5.1.1. Opsporingsberichtgeving, ‘Fear of Crime’ en ‘Risk Perception’ Hypothese 2a stelt dat het kijken naar opsporingsberichtgeving zal leiden tot een hogere ‘fear of victimization’, dan wanneer er naar neutrale/andersoortige berichtgeving wordt gekeken. Figuur 5.1 laat aan de hand van error bars zien dat de gemiddelden van beide onderzoeksgroepen verschillen. 27
Page 1 and 2: Opsporingsberichtgeving: Reden tot
Page 3 and 4: Abstract In deze tweedelige studie
Page 5 and 6: esteden ook verschillende onderzoek
Page 7 and 8: deze inhoudsanalyse is de weergave
Page 9 and 10: ‘an anticipation of victimization
Page 11 and 12: crime’ beschouwd. Ferraro & LaGra
Page 13 and 14: wetenschappelijke literatuur (Tambo
Page 15 and 16: H1: Opsporingsberichtgeving in Nede
Page 17 and 18: 3. Methode In dit hoofdstuk wordt g
Page 19 and 20: Tabel 3.2. Verdeling deelnemers ove
Page 21 and 22: nametingsvraag volgde. De nametings
Page 23 and 24: 4. Resultaten Delictanalyse. 4.1. D
Page 25: heeft dit delicttype een hoger perc
Page 29 and 30: Figuur 5.2. Gemiddelden van beide o
Page 31 and 32: Figuur 5.4. Gemiddelden van zowel d
Page 33 and 34: echter de regressiecoëfficiënt va
Page 35 and 36: victimization of others’ .286 is.
Page 37 and 38: 6. Conclusie 6.1. Samenvatting & Im
Page 39 and 40: 6.2. Discussie 6.2.1. Tekortkominge
Page 41 and 42: Referenties Baker, M. H., Nienstedt
Page 43 and 44: perceptions of crime and fear. In R
Page 45 and 46: 7 Zaak al eerder in OV geweest? 0 N
Page 47 and 48: Voelt u zich vaak, soms of zelden o

Master-scriptie-criminologie-van-Reinard-van-Duijn

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?