Master-scriptie-criminologie-van-Reinard-van-Duijn

esteden ook verschillende onderzoeksbureaus relatief veel aandacht aan dit onderwerp en verwante
zaken. Zo onderzoeken de opiniepeilingen van het SCP (Sociaal Cultureel Planbureau) onder
Nederlanders welke politieke doelen de meeste prioriteit dienen te krijgen. In de enquêtes van 1992 tot en
met 2002 komt naar voren dat het aanpakken van de criminaliteit de meeste prioriteit verkrijgt onder de
bevolking (Vanderveen, 2006). Hieruit kan worden opgemaakt dat ‘fear of crime’ en de gedachtes
rondom de aanpak van criminaliteit van belang zijn in het dagelijks bestaan.
De maatschappelijke relevantie van dit onderzoek kan ook gevonden worden binnen het
onderzoeksspectrum van opsporingsberichtgeving. De mate waarin de politie zijn toevlucht zoekt in het
gebruiken van opsporingsberichtgeving is de laatste decennia toegenomen. Allereerst met de komst van
de televisie, waarbij programma’s als Opsporing Verzocht als eerste te zien waren, maar later ook via
andere kanalen als bijvoorbeeld internet. Niet te vergeten zijn er de verschillende regionale omroepen die
hun eigen opsporingsprogramma, zoals Team West, hebben gekregen in de loop der jaren. Deze
ontwikkeling, waarbij de politie hulp zoekt bij de burger voor het oplossen van zaken, valt te bezien in het
licht van een term die Garland (1996) formuleerde, namelijk het zogenaamde ‘responsibilization of
society’. Deze term houdt in dat de burger verantwoordelijk wordt gemaakt voor taken waarvoor
aanvankelijk alleen de politie was aangesteld. De burger zorgt hierbij mede voor de veiligheid van de
maatschappij, een taak die de politie niet meer alleen kan volbrengen (Garland, 1996). De opkomst van de
opsporingsprogramma’s, waarbij de burger gevraagd wordt te helpen met het oplossen van misdrijven,
valt te zien binnen het licht van deze ontwikkeling die Garland (1996) beschrijft. Verschillende
wetenschappelijke publicaties (Garland, 2000; Crawford, 2003) wijzen erop dat deze ontwikkeling,
waarbij de burger zij aan zij staat met de politie, enkel zal toenemen en versterken. Te verwachten valt
dus dat het inzetten van bijvoorbeeld opsporingsprogramma’s zal toenemen, waardoor onderzoek naar de
gevolgen van deze opsporingsprogramma’s op percepties en angstgevoelens gebied wint aan
maatschappelijke relevantie.
Het fenomeen ‘fear of crime’ is veelvuldig onderzocht. (Hale, 1996). Dit onderzoek bouwt verder
op deze onderzoeken en gaat specifiek in op de conclusies van deze onderzoeken. De geformuleerde
hypothesen, die aan bod komen in het theoretisch kader, vinden allen een basis in wetenschappelijk
onderzoek. De koppeling van de mogelijke effecten van opsporingsberichtgeving op ‘fear of crime’ maakt
dit onderzoek echter uniek, zeker in Nederland. Soortgelijke onderzoeken zijn namelijk wel uitgevoerd in
het buitenland, maar nog niet in Nederland. De wetenschappelijke relevantie van dit onderzoek vindt men
ook in de gebruikte onderzoeksmethode. Met name het onderzoeksgedeelte naar ‘fear of crime’, wat
gebaseerd is op het extensieve werk van Vanderveen (2006), die een autoriteit is binnen het
onderzoeksveld van ‘fear of crime’. Verdere wetenschappelijke relevantie komt aan bod in de discussie,
waar ook de resultaten van het onderzoek bekend zijn en worden besproken. De centrale onderzoeksvraag
binnen deze studie betreft:
RQ: In hoeverre geeft opsporingsberichtgeving in Nederland een vertekende weergave van
delicttypes en wat is het effect van het kijken naar opsporingsberichtgeving op ‘fear of crime’?
5