No finn du Holmehuset også i tjukkaste byn. Etter mange år ... - Strilen

26
S T R I L E N S K U LE N GO DT I GAN G
Ekstra
fargerikt
fellesskap
RADØY: På Manger skule
er det 24 elevar med
utanlandsk opphav frå
heile 13 nasjonar.
Av GunnBerit Wiik Berg
gunn.berit@strilen.no
– Det er både berikande og
utfordrande, seier Elin
Nøttveit som er koordinator
for elevar med norsk som andrespråk.
For første gong er alle elevane som
har utanlandsk mor eller far samla
som ei gruppe. Og ingen av dei forstår
kvifor, før Elin Nøttveit forklarer
at det er for avisa si skuld.
– Eg ante ikkje at me var så mange
med utanlandsk opphav her på skulen,
seier sjuandeklassingen Dariush
og ser seg rundt i rommet. Det same
seier fleire av elevane.
– Eg trur ikkje dei ser på kvarandre
som noka gruppe, men som ein del av
alle dei andre på skulen. Er det ikkje
slik? spør Nøttveit.
– Eg føler meg i alle fall mest
norsk, seier Dariush og får samtykkjande
nikk frå dei fleste.
Ville læra meir
Dariush har iransk far, mor frå
Manger og er fødd i England. I tredjeklassen
har han ei søster som heiter
Anahita og i femteklassen har han ein
fetter som heiter David.
– I periodar har eg budd og gått på
skule både i England, Italia og Spania,
så no kan eg fire språk, seier han.
– Iransk óg?
– Nei, men engelsk, spansk, italiensk
og norsk, seier han.
– Eg kan seks språk, skyt femteklassingen
Gabriele inn og ramsar opp
engelsk, russisk, litauisk, norsk, dansk
og svensk. Gabriele kjem frå Litauen
og snakkar utruleg godt norsk for å
ha budd her i berre eitt år.
– Tusen takk, seier ho høflig og litt
sjenert når Strilen påpeikar det.
Gabriele fortel at foreldra tok
henne og veslebroren med til Noreg
for at dei skulle læra meir, og det meiner
ho at ho gjer.
– Eg gjekk to år på skule i Litauen,
men det var kjempevanskeleg, seier
ho. Dessutan er det kjekkare her fordi
skulen er mindre, og så er det diskotek
på Manger, legg ho kjapt til.
Saknar kantina
Dariush fortel at den strengaste skulen
han har gått på, var den spanske.
Det var ein veldig god og stor skule
med høge krav og varm middag kvar
dag.
– Skuletida var frå klokka 08 til 17
med siesta mellom klokka 12 og 15.
Då gjorde me som oftast lekser. Å gå
heim var ingen vits, for det var jo
ingen heime, seier han.
– Lærer du like mykje her?
– Ja, det trur eg, seier han.
Den ferskaste av dei alle er Noel
som går i klasse med Dariush. Ho har
tyske foreldre og tre store søsken i
Tyskland. Ho kom hit i juli. Med
svært avgrensa Derrick-tysk velgjer
me å slå om til engelsk og spør om ho
visste at det var så mange utanlandske
elevar her før ho kom hit?
– Nei, det ante eg ikkje, men det er
jo veldig kjekt, seier ho og ser rundt
seg.
Om skulen ho gjekk på i Tyskland,
fortel ho at dei var så mange elevar
(over 1000) at dei måtte eta nistepakka
si ute.
– Det var ikkje plass i klasseromma
slik som her, seier ho og hentar smilande
opp matpakka frå sekken.
LIKAR SEG PÅ MANGER: Noel flytta hit frå
Tyskland i juli og går i klasse med Dariush (til
høgre). Gabriele går i femteklassen kjem frå
Litauen, snakkar seks språk og har budd her i
eitt år. Sjuandeklassingen Dariush har iransk
far og norsk mor og har gått på skule både i
England, Spania og Italia.
FEMTEN PROSENT: På barneskulen på Manger er det 159 elevar. Femten prosent av desse
har foreldre frå Litauen, Polen, Tyskland, Portugal, Holland, Brasil, Chile, Iran, Danmark,
Thailand, Kasakhstan og Bosnia. I tillegg er det ein elev som er adoptert frå Colombia, og så
kjem det ein ny førsteklassing frå Litauen etter haustferien. Elevane er fordelte på alle klassetrinna,
men dei er flest i tredje- og femteklassen.