Sebastián Martínez Risco, mestre de xuristas - Galeguizar Galicia

DÚAS CARAS DA XUSTIZA
A xustiza como epos e como sentimento
individual
Quizais non haxa mellor xeito para descrubir
o espírito dun pobo –seu ser, e, aínda máis,
seu existir- que cachear o seu concepto, o seu
sentimento –para referirnos á espontaneidade
do fluír anímico- daquela raygada virtud
que dura nnos corazones de los omes justos e
da e comparte a cada uno su derecho egualmente,
como da xustiza teñen dito as Partidas
do noso Rei Sabio. Virtude colectiva de seu,
posto que ten como instrumento as normas
de convivencia humana, vive fóra e dentro
do home, cinxindo a súa existencia, como un
epos e como un degoro interno, a un tempo
mesmo.
No primeiro aspecto, a xustiza tínguese de cor
colectiva, énchese de substancia épica; tendo
71