Sebastián Martínez Risco, mestre de xuristas - Galeguizar Galicia

74
como de interese doméstico; e a intención
crítica que as alumeou, víuse traducida en leis
especiais ben coñecidas que, asegurando a
mirada do labrego no cultivo dos eidos alleos,
e dándolle xeito para facelos propios,viñeron,
ao cabo, a lexitimala e darlle satisfacción.
A literatura, espello da xustiza.
E ben. O pobo maniféstase na súa literatura:
fala nela, coa intención de beleza que preside
esa arte, do amor e da morte, dos traballos e
dos días, dos vicios e das virtudes. E, naturalmente,
fala tamén da xustiza. Da xustiza como
órgano e como fin; como actividade funcional e
teleolóxica: dos homes que a aplican e dos que
a reciben, dos minisros e dos administrados.
E, ao facelo, xulga a xustiza, expón o concepto
que dela ten no lugar e na época, en que a ela
se refire. Xuízos, desde logo, esparexidos aquí
e acolá nas obras literarias, mais que cómpre