Aziz Nesin

Sonra adımı, sanımı, işimi, gücümü sordu. Papağan ayağa kalktı. Gagasını, kanadına
sümkürdü. İki kere öksürüp boğazını temizledikten sonra iddianamesini okumaya başladı:
- Sanık konuşan hayvanın, yapılan bu kadar ihtar ve verilen gözdağlarını hiçe sayarak, orman
kanu-
140
nunun bütün maddelerini çiğnemek suretiyle insan kalmakta direnmesi sonunda, kralımız aslan
tarafından kendisinin orman kanunu çerçevesi içinde param parça edilerek yenilmesi
emredildiğinden, suçu öte-denberi bilinmekte olan sanığın parçalanma cezasına çarptırılmasını
diliyorum.
Öküz, sağındaki katır, solundaki fille fısıldaştık-
tan sonra bana,
-Savcının iddianamesini dinledin. Bir diyeceğin var mı? diye sordu.
-Yüksek jüri makamını işgal eden sayın öküz, sayın fil, saygıdeğer katır ve pek sayın devekuşu
da bilirler ki papağan ancak kendisine öğretilen sözleri ezberler, anlamadan tekrarlar. Bütün
bu sözleri, sayın papağanın kralınız aslandan öğrenmiş olduğu muhakkaktır. Bundan ötürü...
Sözümü bitirmeden dinleyici hayvanlar,
- Şu aşşağılık insanı daha söyletiyorsunuz. Bırakın parçalayalım, parçalayalım... diye
bağrışmaya başladılar.
Jüri başkanı, ayağının nalını kürsüye vurarak gürültüyü durdurdu.
- Oybirliğiyle yargılanmanın gizli yapılmasına karar verildi, dedi.
-Aman, nasıl olur? diye bağırdım. Sesime kulak veren olmadı. Beni susturdular. Dinleyici
hayvanlar dışarı çıkarıldı. Jüri başkanı,
HAYVANLAR MAHKEMESİ ¡
141
- Tanık manda gelsin, dedi.
İçeri alınan tanık manda beni göstererek,
- Bu konuşan hayvan, dedi, katildir. Bütün çoluğu-mu çocuğumu kesip yediği gibi, soyumu
sopumu da kesip yemiştir. Kanıma kan, canıma can istiyorum.
Jüri başkanı,
- Söyleyecek sözün var mı? diye sordu.
- Kendimi savunabilmek için bir avukat tutacağım, dedim.
Avukat tutabilmem için oturuma on dakika ara verildi. İki kurt koluma girip beni mahkeme
alanından dışarı çıkardılar. Bütün hayvanlar benimle alay ediyorlardı. Üstümde uçan bir karga
tepeme uygunsuz işler yapıyordu. Bu onları daha çok güldürüyordu.
- Hayvan kardeşlerim, bana yardım edin, bir avukata ihtiyacım var, dedim.
Bir boğa yılanı,
-Savunmanı yaparım ama, ücret olarak da seni yutarım, dedi. Bir ayı geldi,
- Avukatlığını üzerime alırım, ama başını da yerim, dedi.
Sırtlan,
- Kolunu verirsen vekâletini alırım, dedi. Avukatlık ücreti olarak kimi bacağımı, kimi gövdemi
yemek istiyordu.
Bir maymun geldi,
142
- Ben elbiselerinle yetinirim, dedi. Üstündeki bütün elbiseleri, donuna kadar çamaşırlarını
verirsen, ben avukatlığını yaparım, dedi.
Çırılçıplak kalana kadar soyundum. Neyim varsa maymuna verdim. Maymun elbiselerimi giydi,
kıra-vatımı taktı.
- Bir de gözlükle çanta olsaydı, seni daha iyi savunurdum, dedi.
Yeniden yargılanma alanına alındık. Avukatım maymun,
-Sayın jüri üyeleri, bütün tanıklar dinlendikten sonra biz savunmamızı yapacağız, dedi. Başkan,
-Tanık eşeği çağırın! dedi. İçeri giren eşek, şöyle konuştu:
- Bu, Âdem Aleyhisselam oğlu konuşan hayvan, bir avuç saman karşılığında, bütün dünyanın
yükünü sırtıma yükler, bana taşıttırır. Onun da, ömrünün sonuna kadar eşekleri sırtında taşıma
cezasına çarptırılmasını isterim.
Tanık olarak dinlenen at da şöyle dedi: -Ben özgür bir hayvanken, beni ahıra kapayıp ağzıma
gem vuran, özgürlüğümü isteyince beni dizginleyen, bağımsızlığımı isteyince beni bir kazığa