insani-kamil-abdulkerim-ceyli

Bir yönden duyup, diğer yönden duymamak olmaz..
Tek yönden duyulursa.. onun; Allah kelâmı olması imkânsız olur.. Çünkü o; Bir yöne mahsus oluyor,
başka yöne geçemiyor..
Görmüyor musun; Musa a.s. kendisine gelen hitabı ağaçtan dinledi.. ağacı dinlemedi..
O sesi hiç bir yöne bağlamadı.. Ağaca da bağlamadı.. Çünkü ağaç bir cihettir.. Yöndür..
Evet.. Rabbani ihtarın durumu budur..
Melekî ihtara gelince.. Kabûl yönünden Rabbanî olana yakındır..
Birincisi kadar kuvveti haiz değildir.. Ancak, kabul edilmesi itibari yönünden zaruridir..
Bu sırf Cenab-ı Hak’la mûkâleme değildir.. Demek oluyor ki; Varidat yolundan, Cenab-ı Hak’la
vasıtasız bir konuşma değildir..
Buna, yüca Hakk’ın tecellileri de karışır..
Özetleyelim; Her ne zaman ki, Cenab-ı Hakk’ın nurlarından bir kırıntı kula tecelli oldu..
Kul; İlk anda bir ilim sahibi olur.. Anlar ki; O bildiği, Cenab-ı Hakk’ın bir nurudur..
... Bu tecelliler değişmez.. Zata ait oluşu, sıfata ait oluşu, bilgiye ait oluşu hiç bir şey değiştirmez..
Hatta, aynı oluşu bile ayrı bir manâ taşımaz..
Hepsi odur..
Durum böyle olunca; Her ne zaman sana bir tecelli gelirse.. Ve sen de; Onu ilk anda Cenab-ı Hakk’ın nuru bilirsen.. amma sıfatının nuru, amma
zatının nuru.. İşte tecelli odur..
Anla..
Zira bu öyle bir ummandır ki, sahili yoktur..
Anlatılan makamın altında bir de ilham vardır.. Bunun durumunu da biraz açıklamak icab eder..
İlham, daha ziyade işin başında olanlar içindir..