insani-kamil-abdulkerim-ceyli

*
Bu güzelliğin rengi onun yanaklarında;
Sonsuzdur renklenme, yoktur özden doğuşunda..
Tozlarda beyaz, bir kırmızı da çıkabilir;
Onun beyazı yeşillendiren siyahlığında..
O ki şanı renklenmedir ve renk özündedir;
Bu durumda renk bulunmaz onun öz zatında..
Ne zaman ki bir güzellik tam olarak doğar;
Her güzellikte de üstün odur tek zatında..
Ey ceylân yavrusu büyü salınıp da gelişde;
Güzellikten bir temizlik kap teşbihatında..
Sen hicazlı ceylan mısın ki yoksa Zeynep mi?
Aşık hayretinde berdavam her sarışında..
Allah için bir haber hepten alabildin mi?
Bilinmez nüktesini benli yanaklarında..
Salınmış saçların onun bağları mıdır ki?
Örgüleri sayılır düştüğü omuzlarda..
Kâküllerin kıvrımı beninin derinliği;
Yabancı kuşu dehşete verdi pençesinde..
Yemin olsun, o kaim olan ehad zata ki;
Cümle sıfatları sıyırıp geçti ıssız dağda..
Bu diyarda miğfer giyenden gayrı bulunmaz;
Benim diri ve bekçi turaları yanımda..
Mukaddimenin sonuna geldik; bir fasıl daha açalım.. İyi dinle ve anlamaya çalış..
Bazı isimlerin özellikleri anlaşılacaktır..