insani-kamil-abdulkerim-ceyli

Diğeri de : B E N..
Bu ikisi temeldir.. Kalanı da bunlara eklenen teferruat sayılır.. Meselâ; Benim için; sana..
Ya da: senin için; bana..
Ve müşterek bir kelime; İlahımız..
- S e n..
Dediğimiz zattır.. Ama bu sen, esas kimliğin yönüyle olan SEN’dir..
Akılla kabul edilen bu zahirdeki SEN’liğin değil..
Anlatılmak istenen özet manâ şudur;
- Zat olarak tavsif edilen SEN, bu kulluk vasıflarınla tayin edilen sen değilsin..
Bir de;
- B E N..
Demiştim.. Bu da, hakikatım olan BEN’dir.. Bu aklın kabulleneceği cinsten bir BEN değil..
Zira, esas bahsimiz olan BEN, Rabbın vasıfları arasında sayılır..
- B E N..
Kelimesi ile işaret edilen, zattır..
Bir başka BEN daha var ki, bu itibarî yöndendir.. Bu, aklın kabul edeceği BEN’liğin yönündendir..
Sonra;
- B E N..
Kelimesi, hükümler meyânında sayılırsa.. Şüphesiz o;
- Allâh..