Azınlıkça | Yunanistan Batı Trakya Haber Sitesi - Aylık Yorum Dergisi
Azınlıkça | Yunanistan Batı Trakya Haber Sitesi - Aylık Yorum Dergisi
Azınlıkça | Yunanistan Batı Trakya Haber Sitesi - Aylık Yorum Dergisi
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
20.5x20 A:Layout 1 2/18/08 9:03 PM Page 62<br />
yünler içinde birer yumağı andırıyorlardı. […] Manzara gerçekten çok hoştu.<br />
İçimden bir ses beni ikna etmeye çalışıyor, ʻHaydi, ne duruyorsun? Dışarıya çık. O çocuklar gibi koş,<br />
karların üzerine atla, burnunu hissedemeyinceye kadar kartopu oyna!ʼ diye haykırıyordu. Aslında<br />
haykırmasına da gerek yoktu. Ben zaten bunun için can atıyordum. Sanki o küçücük çocukları<br />
kıskanmışçasına ben de beremi, eldivenlerimi, atkımı alıp kendimi sokağa attım. Dış kapıyı açtığımda,<br />
aslında soğuk zannettiğim apartmanın ne kadarda sıcak olduğunu anladım. Kapıyı açar açmaz, rüzgâr<br />
yüzüme bir tokat indirmişti.<br />
Sahilde yürümeye karar verdim. […] Etraftaki insanlar kardan adama benziyorlardı. Ben de! Atkımın<br />
arkasına sakladığım dudaklarımla hem bu halimize gülüyor, hem de çılgınca esen rüzgârdan, deli<br />
soğuktan kendimi korumaya çalışıyordum. […] Sahilde oldukça uzun bir yürüyüşten sonra, burnumdaki<br />
soğuğun yavaş yavaş vücuduma da yayıldığını hissettim. Ve arka sokaklardan eve dönmeye karar<br />
verdim. Kar da biraz yavaşlamıştı zaten. Kalabalık caddeyi bir an önce aşmak için adımlarımı daha<br />
da hızlandırdım. Ama birden donakaldım. Kaldırımın kenarında biri dokuz-on yaşlarında, diğeri ise en<br />
çok altı yaşında iki çocuk oturuyordu. O anda etraftaki tüm kalabalık gözümden silindi. Sadece o iki<br />
çocuğa bakıyordum.<br />
İkisi de erkekti ve saçları kısacık kesilmişti. Uzun kollu birer kazak ve altına şort (!) giymişlerdi. İkisinde<br />
de iç çamaşırı yoktu. Ayaklarında ne çorap, ne de ayakkabı... Küçük çocuğun o minicik omuzu,<br />
kazağın yakasını kavrayamamıştı. Omuzunun biri açıktı. Eline sıkıştırılmış bir yudum ekmeği, titreyen<br />
çenesi kopartamıyordu. Yanındaki ağabeyi (!) ise elini açmış, para bekliyordu. Ama ağzını açıp<br />
kendisine öğretilenleri söyleyemiyordu. Titriyordu çünkü.[…]<br />
İkisine de birer paket bisküvi aldım. Gözleri parladı. Yanlarına çömelip paketin birini açtım. Başlarını<br />
hafifçe okşadım. Ama yanlarında daha fazla kalamadım. İçim parçalanmıştı. Eve dönerken<br />
içimde bir sürü duyguyla savaşıyordum. Acıma, nefret, kin, şaşkınlık...<br />
62<br />
Sema Salihoğlu<br />
Bir anı - Şafak <strong>Dergisi</strong>, Mayıs-Haziran 1994
Change language