mesane üroepitelyal tümörlerinde transüretral rezeksiyon sonrası ...

İntravezikal kemoterapi: İntravezikal kemoterapi, ilk kez gümüş nitratın tedavi edici
ajan olarak kullanımı ile 1900’lerde Herring tarafından tanımlanmıştır. İntravezikal ajan
olarak thiotepa’nın kullanımı 1960’larda tanımlanmıştır. Günümüzde intravezikal kemoterapi
için en çok kullanılan ajanlar mitomisin-C, doksorubisin, epirubisin, thiotepa, valrubisin,
etoglusid ‘dir (5).
Transüretral rezeksiyondan sonraki 6 saat içinde tek doz intravezikal epirubisin veya
mitomisin-C uygulanması rekürrens oranını %50 azaltabilir ve bu yüzdendir ki mesane
perforasyonu beklenmeyen tüm yüzeyel mesane tümörlü hastalarda uygulanmalıdır.
Mesanedeki açık yaralara bağlı olarak oluşabilecek sistemik yan etki tehlikesi nedeniyle BCG
tedavisinin bu şekilde kullanımı kontrendikedir (15).
Mitomisin-C: DNA’ya çarpraz bağlanarak kısmen DNA sentezini inhibe ederek ve
diğer daha az anlaşılmış mekanizmalarla etkisini gösterir. Genelde 20-60 mg doz aralığında, 6
hafta süre ile haftada bir daha sonra ayda bir olmak üzere 1 yıl süre ile intravezikal uygulanır
(Şekil 1). Ortalama yanıt oranı %36’dır ve %19-42 arasında nükste azalmayı sağlar. İlerleme
üzerine olan etkileri tartışmalıdır. Mitomisin-C’nin yan etkileri, kimyasal sistit, mesane
kapasitesinin azalması, ciltte döküntü, palmar deskuamasyon olarak sayılabilir (5).
Şekil 1. İntavezikal mitomisin-C tedavi protokolü (21)
TUR: Transüretral rezeksiyon.
20