dünden bugüne kıbrıs

dünyada da "yeni bir pırıltı, yeni bir umut ışığı" olmuştur.Güçlü büyük devletlerin baskısı
altında bulunan ülkeler ve insanlar, "bu zircirlerin kırılabileceğini" görmüşlerdir.
3) Türkiye-Kıbrıs İlişkileri
Türkiye'nin Kıbrıs'a ilişkin politikaları 1960'ta Kıbrıs Cumhuriyeti'nin kuruluşundan
başlayarak bugüne kadar ele alındığında,
* Türkiye ile Kıbrıs'taki Türkler (Türk Yönetimleri) arasındaki izlediği politikalar,
* Türkiye ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti arasındaki ilişkiler
* Türkiye'nin KKTC'ye destek vermek ama bir üçüncü ülke gibi izlediği politikalar
* Zürih ve Londra antlaşmalarına göre Kıbrıs adasının bütününden "bir garantör ülke olarak"
izlediği politikalar olarak alt-başlıklara ayrılır.
a. Türkiye 1960-1963 döneminde anayasının işlemesi için her türlü yardımı yapmıştır.
Garantör ülke olarak Kıbrıs'ta Türk askeri (Türk alayı) bulundurmuştur. 1962 yılında
Makarios'u Anayasa'yı değiştirme konusunda ilk girişimleri başlayınca, Kıbrıs'taki Türk tarafı
ve Cumhurbaşkanı Yardımcısı Dr.Fazıl Küçük ile birlikte, Ankara da gerekli uyarıları
yapmıştır.
1960-1963 dönemi, Rumlar henüz saldırılara başlamadan önce, Ankara Kıbrıs
Cumhuriyeti'nin kurulmuş olmasından çok memnundu. Çünkü bu anlaşmalarla,
* Kıbrıs Türkleri, aynen Rumlar gibi, bir taraf olarak, yeni Cumhuriyet'in "ortağı" durumuna
geldiler. Kendi bağımsız idari, mali, adli ve polis yönetimleri de vardı. Hükümetleri 10
bakandan (3)ü Türk idi. Türk olan Cumhurbaşkanı Yardımcısının "veto" hakkı bulunuyordu.
Anayasa mahkemesi bile tarafsız bir başkandan meydana geliyordu.
Ve Türkiye'nin "garantörlük" hakkı bulunduğu gibi, antlaşmalara göre bir Türk alayı da
Kıbrıs'ta sürekli olarak konuşlandırılmıştır.
Ankara'nın bu yapılanmadan hoşnuttu ve iki tarafın iyi niyeti ile bunun işletilmesini
bekliyordu.
b. 1963'te Rumlar Türklere saldırdılar ve işler bozuldu. Makarios ve Rum tarafı anayasası
çalıştırmak istemiyordu. Nedeni çok açıktı; Bu anayasa ve yasalar uygulandığı taktirde
Rumların Türkler üzerinde egemenlik sağlamaları olanak dışı idi. Makarios zaten Londra'da
antlaşmayı "baskılar sonucu" ve istemeyerek imzalamıştı. Bunu açık açık da söylemişti.
1963'den itibaren Rumların Türklere silâhla saldırmaları ve anayasayı ortadan
kaldırmalarından sonra Ankara'nın Kıbrıs politikası 1974'e kadar şu çizgide seyretti,
* Türklere karşı silâhlı saldırıların engellenmesi. Birkaç defa jet uçaklarının havadan fiili
müdahalesi yanında 1464'de Erenköy'de gönüllülerin Kıbrıs'a çıkmalarına yardımcı oldu.