dünden bugüne kıbrıs

sahip bir taraf olsa bile", AB içindeki konumu farklı olacaktır.Türk tarafının, "konfederasyonu
oluşturan egemen taraflardan birisi olması", Türk tarafına, AB içindeki siyasal yapılanma
sisteminde, "herhangi bir tam üye gibi, AB mekanizmaları içinde bağmsız hareket etme, yetki
kullanma olanağı sağlamaz". AB sistemini içtihatlarla yürüten organlar ve birimler şunlardır.
* AB Parlamentosu
* AB Bakanlar Konseyi
* AB Komisyonu
* Ve tam üye bulunan "ülkeler"
Türk tarafı "konfederasyonun egemenliği bulunan bir tarafı" konumundadır. Bağımsız bir
devlet değildir. Türk tarafı bağımsız olarak oy kullanamaz, veto hakkı yoktur. Örneğin,
Belçika içindeki Valon veya Flamanların konumundadır.
AB, "ev içi işlerini" içtihatlarla (organların aldıkları kararlarla) yürüttüğü için AB organları,
konfederasyon içindeki bir taraf aleyhine, "yeni kararlar" alabilir. AB'ye konfederasyon
olarak girişte, Türk tarafına ve Türkiye'ye "güvenceler" verilmiş olsa bile, bu güvenceler
"uluslararası anlaşma" niteliği taşıyamaz. Çünkü AB ilerde şöyle diyebilir;
"Bu benim evimin içindeki bir hadisedir. Bu konfederasyonun iki ayağı da AB egemenlik
(tasarruf) alanı içindedir. Yeni bir karar aldım ve şöyle değişiklik yaptım" diyebilir
Bu sistem Türkiye AB gümrük birliği sürecinde işletildi; AB 1995'de Türkiye ile malî yardım
konusunda bir belge imzaladı. Ve bu belge ile Türkiye'ye yardım taahhüdü altına girdi.
Hemen arkasından da; "Ne yapayım, içerdeki bir ülke (Yunanistan) bu paranın verilmesini
veto etti, parayı veremem, benim sistemim böyle çalışıyor" dedi.
Aynı şey, Türk tarafına ve Türkiye'ye "verilebilecek güvenceler" için de geçerli olacaktır".
''Güvence var ama üyemiz bu güvencenin çalıştırılmasını veto etti" diyebilir. Buna bile gerek
kalmadan, yetkili organları güvenceyi kaldıran başka bir karar alabilir. AB'nin gerekçesi ise;
"Bu benim iç sorunumdur. İç sorunlarda organlar her türlü karar alabilirler, AB'de işler
kararlarla (içtihatlarla) yürür" diyebilir.
AB bunu dediği zaman da, kendi sistemi içinde "hukuken haklıdır". Aynen Türkiye'ye, altında
imzası bulunan yardımı vermemesi gibi.
Federasyon formülü; Türk ve Rum tarafları konfederasyon yerine federasyon çatısı altında
AB'ye giriyorsa, bu da ikinci durumu meydana getirir. Burada tarafların "egmenlik hakları" da
yoktur. Taraflar topluluk (cemaat) konumundadırlar. İki tarafın aralarında anlaştıkları
"federasyon formülü" çok dengeli, iki tarafın karşılıklı çıkarlarını koruyan bir biçimde
bulunabilir. Ancak bu federasyon AB içine girince durum değişir. Örneğin, "Rumlar biz bu
federasyonda çoğunluğu oluşturuyoruz, çoğulcu ve üniter bir yapı kuruyoruz" diye
dayattıkları zaman;
Rumların artık 1963'te yaptıkları gibi, bu işi zorla ve silâh yolu ile gerçekleştirmelerine de
gerek kalmayacaktır. AB organlarının ve Kıbrıs federasyonunun oluşturan bir tarafın (Rum
tarafı) isteği ile bu amaca kolayca ulaşılır ve federasyonun bir tarafı olan Kıbrıslı Türkler,