gastroenteropankreatik nöroendokrin tümörlerde cox-2 ekspresyon

dengeyi düzenleyerek antitümör aktivitesini arttırdığı düşünülmektedir.(131) COX-2
inhibitörleri de bunlara paralel olarak tümör kaynaklı immunsupresyonun azalmasını
sağlar.(132).
İnvazyon: COX-2 insan kanser hücrelerinin invaziv özelliklerini düzenlemede önemli bir
proteindir. COX-2 kanser hücrelerinde sabit olarak overeksprese edildiğinde prostaglandin
sentezi artmakta ve hücreler daha invazif hale gelmektedir. Tsujii ve DuBois artmış
invazivite ile membran metalloproteinaz-2 arasında ilişki olduğu bulmuştur.(133). Bu
enzim bazal membranın kollajen matriksini sindirir. Böylece tümör hücrelerinin dokudaki
invazivitesi artar. Başka bir çalışmada ise COX-2 overekspresyonu, artmış CD44 ile ilişkili
bulunmuştur.(134) Hyalüronat için hücre yüzey reseptörü ve CD44 ün spesifik blokajı
tümör hücre invazyonunu belirgin olarak azaltmıştır.(134)
Peroxisome proliferator-activated receptor (PPAR): COX-2 kaynaklı prostaglandinler
tarafından aktive edilen eikosanoid reseptörleri hakkındaki bilinenler son zamanlara kadar
oldukça sınırlıydı. Peroxisome proliferator-activated reseptörler (PPAR) COX-2 kaynaklı
bazı endojen prostaglandinler tarafından da aktive edilebilen nükleer hormon süperailesine
ait transkripsiyon faktörleridir. 3 PPAR izotipi tanımlanmıştır (α, δ, and γ). PPAR’ların
lipid metabolizması, immunite, sellüler diferansiyasyonda fizyolojik rolleri vardır. PPAR’
lar ve kanser arası ilişki son zamanlarda giderek artan bir merak konusudur. PPARγ’nın
hücre siklusunun kontrolünde ve tümör büyümesinini inhibisyonunda rol oynadığı
düşünülmektedir.(135, 136). PPARδ mRNA’sının normal ve tümörlü örneklerde, COX-2
ile beraber upregüle olduğu saptanmıştır. PPAR’lar ve COX-2 arasındaki ilişki daha da
aydınlatıldığında, COX-2’nin fonksiyonel özelliklerinin mekanizması daha iyi
anlaşılacaktır.
36