KEMALiZM - Toplumsalbilinc.org

194
nasibini almak yeterlidir sanıyoruz. Eğer tekrar aynı sahneleri görmek
istemiyorsak... Neyse, Alman emperyalizmi bunları görmüyor ama ne
kerametse bir asker görüyor(?) hem de bütün ordunun denetimi
Almanlardayken(?)
3) Lozan Konferansında bile Kemalistler açık açık emperyalistlerle
kol kola girdiği, Sovyetleri de dıĢtaladığı halde Sovyetler Birliği (doğrusu
BolĢevik Parti) Kemalistlere yaranmak için yapmadıklarını bırakmamıĢlardır.
Bu öyle bir hal alır ki giderek, BolĢevik Parti dün söylediğini
bugün reddetmiĢ, yarın ise sanki bu laflan eden kendisi değilmiĢ gibi
özeleĢtiri verme tenezzülüne bile gitmemiĢtir. Bunlan bu kitabın II. Cildine
bırakıyoruz.
Halifelik kurumu gelinen aĢamada (1918 sonrası) emperyalistleri son
derece rahatsız eden bir kurum haline gelmiĢti. Buna Abdülhamid'in ağzından
bir yalanma örneği vermek isteriz; "...Fransızlar bize eskisine
nazaran daha az sevimli gelmektedirler. Bunda bizden Tunus'u almalarının
dehli olduğu gibi, idare şekillerinin "Cumhuriyet" olması da rol oynamaktadır.
Çünkü bizce hükümdarın hakim olmadığı yerde intizam devam
edemez" (aktaran M. Özyüksel, Bağdat Demiryolları)
Gerçekten emperyalistler o güne kadar Osmanlı Ġmparatorluğundan
kopardıkları her ülkede "Cumhuriyet" ilan etmiĢlerdi. Halifenin dinsel
etkisini de kırmak için. Ama artık imparatorluktan kol-bacak koparıp,
bu yollarla dini otoriteyi "zayıflatmaya" gerek kalmamıĢtı. Mondros
mütarekesi ile çökmüĢtü Osmanlı. Ġyi ama emperyalistlerin elinde bulunan
Irak'tan Hindistan'a kadar bir sömürge ve yarı-sömürge
ülkelerde bulunanların çoğu müslümandı ve halifelik kurumunun
bunlar üzerinde küçümsenmeyecek etkisi vardı? Emperyalistler artık
Halifelik kurumundan faydalanmayı değil kurtulmayı düĢünüyorlardı.
Bu kadar muazzam nüfus içinde yatırdıkları veya yatıracaktan
sermayeyi "Halifelik kurumunun" iki dudağı arasına terk etmeyi, ayrı bir
otorite kaynağını yaĢatmayı hiç mi hiç düĢünmüyorlardı. M. Kemal
eliyle adım adım yönlendirilerek önce bu yıpranmıĢ kurumu prestij
olarak daha çok yıpratılacak, eli ayağı bağlanacak, sonra da yine aynı
taktiklerle ortadan tamamen kaldırılacaktır.
195
4) Sayın okurlar, Kemalist dönemde, Kürtlerin istemlerine katliam ve
toplu imhayla verilen bir yığın savaĢ var bizzat M. Kemal'in emriyle. Bu
nun için Uzun Yürüyüş sayı 17'de Ata Yadigar ve Ferhat Korkmaz arka
daĢların derlediği (farklı bir gözle de olsa) "Sömürgecilik" yazılarını
okumalarını öneririm. Yapılanlar konusunda gayet güzel bir yazı.
5) Burada kast edilen 1919-1923 yıllarına iliĢkin Komüntern'in, "Ke
malizm" hakkındaki düĢünceleri ve bu tarihlere iliĢkin söylediklerimiz.
Yoksa Komüntern 1943 yılına kadar varlığını devam ettirmiĢtir.
6) Bizim buradaki bu bakıĢ açımız (aynı zamanda ÇKP'nin de Stalin'e
aynı noktalarda eleĢtirisi var Çan Kay ġek konusunda, Sabah Tufanı, Cilt 1)
Troçki cephesinin Stalin saldırılarıyla karıĢtırılmamalı. Troçkistler,
Stalin'in bazı hatalarını kullanırken doğruyu yerine koymak için değil,
hayatı hizipler arası bir maratonda geçmiĢ sözde "sol" özünde "sağın sağı"
Troçki'nin tasfiyeciliğini kutsamak, kapatmak için kullanırlar. Eğer bir
"doğru" bir yanlıĢı kapatmak için kullanılıyorsa bu da apayn bir oportünist
taktiktir. Troçkistlerin bu konudaki hamaratlığını biliyoruz. Mao, Stalin'i
eleĢtirirken haklıydı, çünkü yanlıĢları reddederken ML ilkelere dayanıyor,
Marksist cepheden yaklaĢıyordu soruna.
Troçki, Stalin'e saldırırken özellikle yurtdıĢına çıktıktan bir müddet
sonra kendi tasfiyeciliğini, yıkıcılığını saklamak istiyordu. Bunlar çok
farklı Ģeyler. Troçki "bazen" doğru "eleĢtiriler"i de kullanıyordu Stalin'e
karĢı, ama siz de kabul ediniz ki bozuk saat bile günde iki defa doğruyu
gösterir. Bunlar birbiriyle karıĢtırılmamalı.