Diyanet Aile - Kasim 2014

More documents

Recommendations

Info

aile-ce 22 “Kendine zarar verme çocuğun ve ergenin çaresizlik duygularının bir dışa vurumudur. Bu çocuk ve ergenlerin ailelerinde ebeveynlerin duygularını söze dökme yoktur ve konuşmaktan ziyade kavga ederler. Aynı zamanda bu çocuk ve ergenlerin ailelerinde alkol ve madde kullanımı da yaygın olarak görülmektedir.” Kendilerine zarar veren ergenlerin babalarını tanımlayışları genellikle dengesiz, olur olmaz yerde kızan ve içi boş otorite figürleri şeklindedir. Büyük çoğunluğu anne figürünü oldukça baskın, katı ve kuralcı, nüfuz eden; ama öz bakımları yerinde olmayan, feminen özelliklerden uzak bir şekilde tasvir etmektedir. Annelerin bir kısmının geçmişte kişide kimlik, bellek, algı ve çevre ile ilgili duyumlar gibi normalde bir bütün hâlinde çalışan işlevlerin bütünlüğünün bozulması, majör depresyon, alkol, madde kullanımı ve intihar girişimlerinden ötürü psikiyatrik yardım aldığı ya da devam ettiği söylenebilir. Ergenler zarar verdikleri bölgeleri gizlemeye çalışmaktadırlar. (Çoğunlukla uzun kollu giysiler giyerek kollarındaki kesikleri gizleme eğilimi vardır.) Yukarıda çocuk ve ergenlerde görülen kendine zarar verme davranışlarının en sık rastlanılan vakalarından bahsettim. Peki, bu çocuk ve ergenler neden kendilerine zarar verme yolunu seçerler? Yapılan araştırmalarda kendilerine fiziksel zarar veren bu çocuk ve ergenlerin ebeveynlerinin büyük oranda boşanmış oldukları görünmektedir. <strong>Aile</strong> içindeki şiddet ve uyumsuzluk bu çocuk ve ergenlerde suçluluk, kendini sorumlu tutma ve bunun yanında evdeki ilişki biçiminin şiddet olmasından dolayı kendilerini şiddetle ifade etmekte oldukları görülmektedir. Şiddet gören, dışarıya yöneltemediği şiddeti kendisine yöneltmekte ve bununla yaşadığı huzursuzluk ve kaygıyı azaltma umudu içinde olmaktadır. <strong>Aile</strong>de görülen şiddet ilişkisi otomatik olarak çocuğa yansır. Kendine zarar verme çocuğun ve ergenin çaresizlik duygularının bir dışa vurumudur. Bu çocuk ve ergenlerin ailelerinde ebeveynlerin duygularını söze dökme yoktur ve konuşmaktan ziyade kavga ederler. Aynı zamanda bu çocuk ve ergenlerin ailelerinde alkol ve madde kullanımı da yaygın olarak görülmektedir. Bir yandan bu yaptıklarından utanç duyan söz konusu çocuk ve ergenlerin psikolojik destek ve yardım almalarının gerekli olduğu gibi bu destek ve yardımın söz konusu ailelere de uygulanması gerektiği önemle belirtilmiştir. Türkiye’de orta ve dengi okullarda okuyan öğrencilerin %30’luk kısmında kendine zarar verme davranışı görülür. Toplum ve ruh sağlığı açısından bakıldığında bu ciddi bir orandır. Bu davranışları gösteren çocuk ve ergenlerin aileleri ya da okuldaki psikolojik danışmanlar tarafından zamanında fark edilip, zamanında müdahale edildiği takdirde çok vahim olabilecek sonuçlar önlenebilir. Kendine zarar verme davranışı her ne kadar intihar teşebbüsü olmasa da bu davranışlar intihar teşebbüsünün yani çocuk ve ergenin öz yıkımının bir sinyali olabilir. Ayrıca bu davranışları sergileyen çocuk ve ergenler daha sonra bu davranışlarla yetinmeyip alkol, uçucu ve uyuşturucu maddeye yönelebilirler. Bu davranışların aileler tarafından basite alınması ya da numara yapıyor, dikkat çekmeye çalışıyor gibi düşünülmesi bu bireylerin ruhsal ve fiziksel kayıplarına neden olabilir. Bir davranış varsa bunun ruhsal nedenleri vardır ve içinde duygusal ve düşünsel çatışma barındırır. Bu tarz davranışlar özellikle çocukluk çağında başlar ve anlaşılmazsa ergenliğe sıçrar, daha sonra yetişkinlikle ağır ve geri dönüşü çok zor ya da imkânsız yeni olumsuz davranışlara yol açar. Kendine zarar vermenin nedeni ne olursa olsun bu geçerli bir çözüm değildir. Asıl sorunun kısa zamanlı ve geçici olarak kaybolmasına yarar ve sorunun tamamen ortadan kalkmasına hiçbir fayda sağlamaz. Burada yapılacak asıl çözüm; kişinin kendine zarar verme davranışlarının nedenlerini araştırmak ve ortadan kaldırmaya çalışmaktır.
Sorumlu ben miyim? Keşke farklı açıdan baksaydım! Affetmeli miyim, ne kaybederim ki? GEÇMİŞİMİZDEKİ OLAYLARA DOĞRU BAKABİLMEK █ Serhat Yabancı Evlilik Terapisti Hayat devam ediyor. Zaman algımız, hayatı algılamamızı etkiliyor. Sürekli geçmişe takılıp kalmak, nasıl ki kişiyi mutsuz ediyorsa sürekli geleceği düşünmek de bir o kadar mutsuz etmektedir.
Page 2 and 3: “Allah’a ve Rasûlüne itaat ed
Page 4 and 5: İÇİNDEKİLER 2 Kasım 2014 Sayı
Page 6 and 7: pencere 4 Dr. Elif Arslan Diyanet
Page 8 and 9: pencere 6 “Erken çocukluktan ber
Page 10 and 11: pencere 8 birey olarak aileden ruhs
Page 12 and 13: kısa-kısa 10 GEÇ KALMA GENÇ GEL
Page 14 and 15: iz bize 12 Doç. Dr. Fatma Asiye Ş
Page 16 and 17: iz bize 14 Aslında bir anne olarak
Page 18 and 19: iz bize 16 Aydan Usta Turgutlu Müf
Page 20 and 21: serbest kürsü 18 Sevde Nur Özkan
Page 22 and 23: aile-ce 20 Fatih Sönmez Uzman Psik
Page 26 and 27: aile-ce 24 Geçmişe takılan üzü
Page 28 and 29: söyleşi 26 Sevde Nur Özkan Lübn
Page 30 and 31: söyleşi 28 “Ben şuna inanıyor
Page 32 and 33: gurbetten notlar 30 Ayten Kılıça
Page 34 and 35: hayatın içinden 32 E Merve Gül O
Page 36 and 37: hayatın içinden 34 van ödü kar
Page 38 and 39: evimiz 36 Pelin Pelister Akyürek e
Page 40 and 41: evimiz 38 Tüm takımınızı düz
Page 42 and 43: saadet asrının hanımları 40 Ruk
Page 44 and 45: geçmiş zaman olur ki 42 Kamil Bü
Page 46 and 47: ilgelik hikayeleri 44 Dr. Lamia Lev
Page 48 and 49: ir nefes sıhhat 46 Doç. Dr. Havva
Page 50 and 51: kırkambar 48 KISSADAN HİSSE Darı
Page 52: Göründü hilal-i mâh-ı Muharrem

Diyanet Aile - Kasim 2014

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?