tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü sütçüler

2. KAYNAK ÖZETLERİ
Toroslar'a ilişkin ilk araştırmalar 19. yüzyılın sonlarında başlanmasına rağmen
ayrıntılı jeolojik incelemeler 1940 yıllarında başlar.
Parejas (1942), Sandıklı, Dinar, Burdur, Isparta, Eğirdir dolaylarının 1/100.000
ölçekli jeoloji çalışmasını yapan çalışmacı, alanın; Alp jeosenklinalinin, Terid
Çukurunun kuzey sahilinde (Sandıklı – Başören – Çay hattının kuzeyindeki bölgeye)
olabileceğini savunmuştur.
Altınlı (1944), yöredeki jeoloji araştırma ve 1/100.000 ölçekli harita çalışması
yapmıştır. Antalya – Burdur – Isparta bölgesinde yaptığı çalışmalarda; fasiyeslerin
benzerlikleri yönünden stratigrafik birliklerin ayrılmasındaki güçlükleri belirterek,
Jura yaşlı kumtaşı, radyolarit, silisli şist kuvarsit topluluğu ile temsil edilen “filişimsi
serinin” üzerine Sanomoniyen yaşlı Budist ve Actaeonella’lı kireçtaşlarının geldiğini,
üzerine Senomoniyen yaşlı kireç taşlarının ve bunları da diskordansla örten Eosen’in
varlığını söylemiştir.
Blumenthal (1947), Seydişehir-Beyşehir yörelerinde yaptığı araştırmalarda, bölgede
Devoniyen'den günümüze kadar oluşan kaya birimlerinin yüzeylediğini belirtir. Altta
yer alan Seydişehir şistleri olarak adlandırdığı şistleri Devoniyen yaşlı olarak
öngörmüş ve bunlar üzerine Üst Paleozoyik'in gri-mavi kireçtaşları ve kalk-şist ara
katkılı masif kireçtaşlarının geldiğini belirtmiştir. Dolomit ve siyah-mavi
kireçtaşlarının ise Triyas yaşında olduğunu belirtir. Komprehensif serinin Jura
transgresyonuyla başladığını ve Lütesiyen'e kadar uzanan kesintisiz bir kireçtaşı istifi
sunduğunu ve Lütesiyen üzerine açısal diskordansla kumtaşt, kiltaşı, marnlarla temsil
edilen filiş fasiyesinde Üst Eosen'in geldiğini belirtmiştir.
Brunn ve diğerleri (1971), Batı Torosların yapısal sorunlarına açıklık getiren bölgesel
yorumlar yapmışlardır. Bunlar arasında;
a) Mesozoyik – Tersiyer yaşlı birimler ile eski temelin sorunlarını tartışmışlar,
11