tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü sütçüler

akarsularla denize taşınmaktadır. Çözünmüş halde bulunan kalsiyum karbonatın bir
kısmı deniz suyundaki düşük çözünürlük nedeniyle tortullaşmaktadır (Uygur, K.,
1989).
Kireçtaşı içeren mağaralardaki dikitler, kireç içeren tuzlu çözeltilerden yapısındaki
karbondioksit bulunan kireçlerin çözünmesi ile oluşmaktadır, tuzlu çözelti oyuklara
sızmakta ve su, ısı etkisiyle buharlaşmaktadır. Çözelti bu şekilde fazlası ile doygun
hale geldiğinden, çok iyi dağılmış olan tortullar ayrılmakta, yavaş yavaş sertleşmekte
ve süre gelen dehidrasyon sonucunda da kristalleşmektedir.
Kireçtaşı, deniz ve akarsu diplerinde ölmüş hayvan kabukları ve kemiklerinin üst
üste birikimi sonucu oluşan organik biriktirme kayasıdır. Kireçtaşı asidik suda erir.
Yani su erimiş halde CO 2 ihtiva ediyorsa, kireçtaşını eritir.
2.3. Kireçtaşlarının Mermer Olarak Kullanılması
2.3.1. Mermerin tanımı
Bilimsel anlamda mermer; kireçtaşı ve dolomitik kireçtaşlarının sıcaklık ve basınç
altında başkalaşıma uğrayarak yeniden kristalleşmesi ile oluşan bir metamorfik
kayaçtır. Kimyasal bileşiminde, büyük oranda kalsiyum karbonat, magnezyum
karbonatın yanı sıra ve silisyum dioksit ile değişik metal oksitleri, silikat mineralleri
bulunur. Mermer saf kalsiyum karbonat bileşiminde olduğu zaman beyaz ve yarı
saydamdır. Genellikle sertliği Mohs skalasına göre 3 ve özgül ağırlığı 2.5 ile 3.5
gr/cm 3 arasında değişir (Şentürk vd., 1996).
Ticari anlamda mermer ise, blok verebilen, kesilip cilalandığında parlatılabilen,
dayanıklı ve hoş bir görüntüye sahip her türden kayaçların (magmatik, sedimanter,
metamorfik) bütünü için kullanılan bir terimdir. İsmi bu şekilde kabul edilen
kayaçların çoğu ya doğrudan mermerdir, ya da kristalin kireçtaşıdır (Kuşcu., 2001).
27