tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü sütçüler

Okyanus tabanı yayılmasının Isparta Açısının iki kolu arasında geliştiğini ve yine bu
alanda kapandığını savunurlar.
Yağmurlu ve diğ. (1995), Eğirdir güneyinde yer alan hidrokarbon oluşuklarının
bölgedeki önemli yapısal çizgilerle uyumluluk gösteren K gidişli oldukça dar bir
kuşak içinde sıralanmış olarak bulunduğunu belirtir. Yöredeki tüm sıvı ve katı
hidrokarbon oluşuklarının allokton konumlu peridotit masifleri içinde yer aldığını
belirten yazar, geçirimsiz ve fazla biçim değiştirmemiş özellikteki serpantinleşmiş
ultrabazik masiflerin, bölgedeki petrol oluşukları için allokton örtü birimi niteliğinde
olduğunu belirtir.
Bozcu (1996), Batı Toroslarda Isparta Açısı içerisinde yer alan Mesozoyik yaşlı
kırıntılı ve karbonatlı tortul kayaların stratigrafik ve sedimantolojik özelliklerini
araştırarak bunun yanı sıra Triyas yaşlı Kasımlar formasyonunun çökelme ortamını
ve petrol ana kayası olabilme özelliklerini incelemiştir.
2.1. Kireçtaşı ve Sınıflama
Kireçtaşları; kireçtaşı, dolomitik kireçtaşı ve dolomit olmak üzere üç çeşide ayrılır.
Kireçtaşı: Kireçtaşı, bileşiminde kütlece en az % 90 oranında kalsiyum karbonat
(CaCO 3 ) içeren,
Dolomitik Kireçtaşı: Dolomitik kireçtaşı, bileşiminde kalsiyum karbonat (CaCO 3 )
yanında kütlece % 10 - % 35 oranında magnezyum karbonat (MgCO 3 ) içeren,
Dolomit: Bileşiminde % 35'ten fazla magnezyum karbonat (MgCO 3 ) içeren tortul
kayaçlardır. Özellikle diyajenetik olup, stratigrafik olarak haritalanamayacak şekilde
görülen kireçtaşı/dolomit ayrımında esas olarak kimyasal içerik ele alınarak ayrım
yapılmaktadır. Kalsit - dolomit mineral yüzdeleriyle % MgO ve Alizarin Red-S ile
boyanmış örneklerde boyanabilirlik, renk dağılımına göre de karbonatlı kayaçların
sınıflandırılması mümkündür (Şekil 2.1).
21