Devrimde Devrim mi? - Kurtuluş Cephesi

u Marksist-Leninist partilerden çektiklerini kendilerini ezmekle
görevli makamlardan çekmemektedirler. Bu gruplar, uluslararasý
polemiðin sonucu olarak Komünist partiler içindeki bölünmelerin
yanlýþ sorunlar üzerinde olduðunu, biryanda devrimci marksistler
ile öte yanda geri kalanýn toplandýðý asýl tarihsel bölünmenin baþka
bir cinsten olduðunu ve baþka bir alemde cereyan ettiðini
anlamýþlardýr.
Böyle olunca bölücülüðü kötülemek, bir politik liderliði ya
da ideolojik tutumu bir diðerine karþý tutmak deðil, bir metodu, bir
devrimci mücadele biçimini, kýsýr, eksiksiz ve önesürdüðü hedeflere
zýt olduðu için kötülemektedir. Yani, hem çýkmaz sokaðý göstermek,
hem kestirme yola iþaret etmektir. Amerika’da silahlý politik
öncülüðün bulunduðu yerlerde, artýk devrimle sözlü-ideolojik iliþki
kurmaya ya da polemiklere giriþmeye yer yoktur. Yeni bir zemin
üzerinde, yeni sorunlarla karþý karþýyayýz. Emperyalizme fiilen karþý
koyulan heryerde, bölünen gruplar yeniden biraraya gelmekte, devrimciler
halk savaþýna baðlanan metod ve amaçlar üzerinde birleþmektedir.
Gelin biraz da sosyoloji yapalým. Böyle bölünmüþ gruplara,
öncülere, faal gerilla hareketinin bulunduðu ülkelerde –Venezüella’da,
Guatemala’da, Kolombiya’da– rastlanmamaktadýr. Bu ülkelerin
gerilla hareketleri, savunucularý, moral ve politik idealleri
olarak Küba Devrimine bakmaktadýrlar. Bu gruplara, silahlý mücadelenin
tarihin gündeminde bulunduðu ülkelerde –Peru, Bolivya,
Brezilya vb– rastlanmaktadýr. Bunlar silahlý mücadeleden uzak, belirli
bir devrimci öncünün faaliyette olmadýðý ülkelerde bir dereceye
kadar varlýk göstermektedir. Baþka bir deyiþle, bu Marksist-
Leninist gruplarýn öncüleri, bulunduklarý ülkenin devrimci durumlarýyla
ters orantýlýdýr. Sýnýrlý baþarýlarýný tutarlý devrimci olmalarýna
deðil, orada mevcut duruma borçludurlar. 28
28
Hayalimizi zorlayarak Çin taraflýsý bir grubun, Guatemala’da, ya da Venezuella’da
etrafýna þu kadar budalayý topladýðýný farzetsek bile bunlar iki hafta bile dayanamazlar.
Kolombiya’lý ya da Guatemala’lý guerrillero ile Santiago ya da Montevideo’lu Çin taraflýsý
kimseler arasýnda ortak bir dil yoktur.Tesadüfen biraraya gelince, birbirlerinin konuþmasýný
bile anlayamýyorlar. Aþaðý-yukarý ayný olaya Afrika’da da rastlanabilir. Böylece bir paradoks
ile karþýkarþýya bulunuyoruz: anti-revizyonist teþkilatlarýn bu biçimleri, teorik bakýmdan
Avrupa’da daha uygun bir atmosfer bulmaktadýr; burada epeyce samimi ve tutarlý Marksist-Leninist’i
biraraya getirebilmektedirler. ýrtýna merkezleri ve devrimci öncüleri Çin’li
arkadaþlarýnýn ilham ettiði örgüt ve propaganda biçimlerinden uzaklaþmaktadýrlar. Buna
karþýlýk Avrupalý militanlar arasýnda ve politik bakýmdan sakin bölgelerde, daha uygun bir
zemin bulmaktadýrlar.
Regis Debray
Devrimde Devrim
87