kastamonu

--- sh:»(K:169) ↓ ----Sırr-ı teavünle bak, remz-i nizamla dinle. Herbirisi söylüyor: "Bizde birer hizmetkâr, rahmet-i Zülcelal'in birer âyinedarıyız; hiç deüzülmeyiniz, bizden sıkılmayınız."Zelzele na'raları, hâdisat sayhaları sizi hiç korkutmasın, vesvesede vermesin. Zira onlar içinde bir zemzeme-i ezkâr, bir demdeme-itesbih, velvele-i nâz u niyaz.Sizi bize gönderen o Zât-ı Zülcelal, ellerinde tutmuştur bunlarındizginlerini. İman gözü okuyor yüzlerinde âyet-i rahmet, herbiri birerâvâz.Ey mü'min-i kalbi hüşyâr! Şimdi gözlerimiz bir parçadinlensinler, onların bedeline hassas kulağımızı imanın mübarek elineteslim ederiz, dünyaya göndeririz. Dinlesin leziz bir sâz.Evvelki yolumuzda bir matem-i umumî, hem vaveylâ-yı mevtîzannolunan o sesler, şimdi yolumuzda birer nevaz u namaz, birer âvâz uniyaz, birer tesbihe âğâz.Dinle, havadaki demdeme, kuşlardaki civcive, yağmurdakizemzeme, denizdeki gamgama, raadlardaki rakraka, taşlardaki tıktıkabirer manidar nevaz...Terennümat-ı hava, naarat-ı ra'diye, nağamat-ı emvac, birer zikr-iazamet. Yağmurun hezecatı, kuşların seceâtı birer tesbih-i rahmet,hakikata bir mecaz.Eşyada olan asvat, birer savt-ı vücuddur: Ben de varım derler. Okâinat-ı sâkit, birden söze başlıyor: "Bizi camid zannetme, ey insan-ıboşboğaz!."Tuyurları söylettirir ya bir lezzet-i nimet, ya bir nüzul-ü rahmet.Ayrı ayrı seslerle, küçük âğâzlarıyla rahmeti alkışlarlar, nimet üstündeiner, şükür ile eder pervaz.Remzen onlar derler: "Ey kâinat kardeşler! Ne güzeldir hâlimiz:Şefkatle perverdeyiz, Hâlimizden memnunuz. Sivri dimdikleriyle fezayasaçıyorlar birer âvâz-ı pür-nâz.Güya bütün kâinat ulvî bir musikîdir, îman nuru işitir ezkâr vetesbihleri. Zira hikmet reddeder tesadüf vücudunu, nizam ise tardederittifak-ı evham-sâz.