Kendi Anlatımlarıyla - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

26 • Duayen Gazetecilerkendi bile bilmiyor ki, başkasına anlatabilsinler. Bizim dönemimizdekigazeteciler kibar bir dille hatalarımızı, bilmediklerimizi anlatırlardı.Akşam yemeklerinde ve toplantılarda bulunur, dikkatli bir şekildeonları dinler, fikirlerinden faydalanırdık. Sevdiğim gazetecilervardı tabii ki. Hepsi bizi yetiştirdiler. En etkili olanlardan biri de KemalZeki Gençosman idi; çok iyi bir adamdı, en genç muhabirine bileyaşıtı gibi muamele ederdi. Bizlerle beraber yaşardı, son derece ilginçbir yaşam tarzı vardı. Sonra bizi Çetin'le beraber gazeteden kovdular.Neden kovdular?Uzun hikaye kovdular işte! Sonra ben Vatan gazetesine gittim. Çetinde Akşama gitti. Akşam'm Ankara temsilcisi oldu. O zaman Vatan'daSabahattin Sönmez vardı. Gazetenin Ankara temsilcisiydi. Ozaman temsilcilik de muhabirlik demekti. Ben onun çömezi oldumşimdiki tabirle yardımcısı oldum. Ama çömezi demekten de gocunmuyorumöyleydi. Bunu hala da söylerim ondan da çok şey öğrendim.Çok partili siyasi yaşamı aşağı yukarı Vatan'da Sabahattin Sönmez'inyanında öğrendim. Çünkü biz CHP'nin gazetesinde çalışıyordukve farklı şeyler yazamıyorduk. Benim ilk büyük haberim AnkaraAkşam Haberleri'nde, Kemal Zekinin gazetesinde çıktı. Yıl 1947ya da 1948, aldığım haber şuydu; ilk Amerikan yardımı Derince Limanı'nageldi. Ben bunu öğrendim ve yazdım sabah Zeki bey, bunumanşet yaptı. Etraf birbirine girdi. Ne kadar gazete varsa bizim gazeteyetoplandı. O zamanın büyük haberi buydu. Akşam Haberleri'ninsayfa sekreteri Nihat Subaşı vardı o da iki haberimi imzamlaçıkardı. Şimdiki gibi öyle kolay kolay imzalı haberimiz çıkmazdı.Ben onu okuduğum zaman gazeteyle yolda yürüyorsam, Ulus meydanındaherkes bana bakıyor sanırdım. Böyle güzel duygular yaşardımyani...