katılımda engel yok projes sonuç k tapçığı - Sabancı Vakfı

EĞİTMENLER VE İŞARET DİLİ TERCÜMANLARININ GÖZÜNDENKATILIMDA ENGEL YOK PROJESİ…Uğur Türkeli (Katılımda Engel Yok Projesi Eğitmeni-Samsun)“CV'mi şişireyim diye uğraşıyordum bundan yaklaşık bir sene kadar önce.. Artık uğraşmama gerek yok. Siviltoplum, gönüllülük, proje ve haklar konusunda katır yüküyle yeni şey öğrenmedim belki ama bunları nasılbasitleştirerek anlatabileceğimi öğrendim. Daha önce çekindiğim, 3–5 adım ileriden –hatta geriden–gözlemlediğim kişilerle iletişim kurdum. Artık kim olsa kurarım herhalde. Neredeyse herkesin 1 numaralı kazancıtabi ki işaret dili. İşaret dilini öğrendim. Dinlemeyi severdim, artık daha çok seviyorum. Aklımın ucundan bilegeçmeyen bir grupla çalıştım. Yapabileceğimi düşünmezdim o adımı atmaya kadar verene kadar. Şimdi daha fazlane yapabilirim diye düşünüyorum. Engelli gruplar içerisinde belki de en zor gruplardan biriyle çalıştık. Yeterli bilgisahibi olduğumuz müddetçe daha zorlarıyla neden çalışmayalım.İşaret dili...Bir zamanlar “çok garip bir konuşma biçimi, yapamam ki” dediğim, dil bile olup olmadığınıkavrayamadığım iletişim… Bugünse belki de işaret dili öğrenmeye başladığım zamanların alışkanlığıylakonuştuklarımın, söylediğim şarkıların kelimelerini bilip bilmediğimi düşündüğüm dil. Sokakta gördüğüm zamanyanlarına gideyim de konuşayım dediğim kişiler var artık. Eskiden onları görmüyordum. Bu kadar kalabalıkolduklarını bilmiyordum. Artık gazetelerde, internet sitelerinde “işitme”, “engelli” gibi kelimelerin geçtiğihaberleri dikkatlice okuyorum. Hatta bazen iki kere…Ben bunu yaptıysam neler yapmam ki? Aslında yapamayacağım şeyler var. Mesela yüzemem, mesela Fransızcakonuşamam… Hayal edipte yapamayacağıma karar verdiğim şeyleri yapmaya başladım. Çooook büyükleri için debirikim yapmaya… Yani kısaca motivasyonum tavan yaptı. Katılımda Engel Yok Projesi'nin her anı benim için çokfarklıydı, yeniydi, inanılmazdı. İşitme engelli birinin rap yapmayı çok sevmesi şaşırtmıştı. Demeyin sakın % bilmemkaç duyuyor o. Yok öyle bir şey. Sonuçta duymuyor. Ben onların benden farklılıklarını değil, benzerliklerinigözlemledim hep. Nedenini bilmiyorum. İşitme engelli gençlerin bence gereksinim duyduğu en önemli şey güven.Sen bunu yaparsın denildiğinde yapamayanı görmedim.Serkan Canak (Katılımda Engel Yok Projesi Eğitmeni-Adana)Proje sayesinde edindiğim kazanımlar işitme engelli kültürü ile tanışmak, işaret dili, takım çalışması, modülkullanımı, SABIR. Ayrıca özelde işitme engelliler genelde tüm dezavantajlı grupları anlama, onlarla birlikteçalışabilme becerisini kazandığıma inanıyorum. İşitme engellilere olan farkındalığım hiç yokken şu an tavanyapmış durumda.Proje sayesinde tercümanlarla ve gençlik merkezleri ile yeni bağlantılar kuruldu. Bunun yanında engellimerkezleri, kamu kurumları ile tanışıldı. Dezavantajlı gruplara yönelik yeni projeler geliştirmeyi ve bağlantılarımıkullanmayı düşünüyorum. Eğitimler sırasında en çok keyif aldığım şey işitme engellilerle aralarda yapılansohbetlerdi. En çok zorlandığım şey ise bazen beni anlamamalarına rağmen anlamış gibi yapmalarıydı. Genelişakacı, yardımsever ve iyi insanlar. Kendi içlerinde bir dünyaları var ve herkese açık kapı bırakıyorlar. Bence en acilihtiyaçları Türk İşaret Dili Sistemi'nin biran önce oluşturulması ve onlara özel ve uygun olarak hazırlanacak SBS,KPSS gibi hayati sınavlar. Her şey için çok teşekkür ediyorum. Bundan sonraki çalışmalar için de gönüllü olarakçalışmaya hazır olduğumu belirtmek istiyorum.- 45 -