Cinedergi 20

kadının gözlerini çizemiyordu. Özer’i aradım
ve bu motifi kullanıp kullanamayacağımı
sordum. Olumlu yanıt verince, senaryoyu
tamamladık ve filmi çektik. Uğur ağabeyle
birlikte çalışmamızın Soul Kitchen’la
bitmeyeceğini söyleyebilirim.
Türk sinemasının da, Alman sinemasının
da önemli bir ismisiniz. Bu noktada
ülke adlarının ötesinde sadece sinema
sanatının önemli bir ismi olduğunuz
söylemek daha doğru olmaz mı? Kendi
içinizde senaryo yazarken ve film
çekerken bu kültürel çeşitlilik sizi nasıl
etkiliyor?
Sinema hayatımın hiçbir evresinde kimliğimi
düşünmedim. Aidiyet ve kimliklerimin bana
zenginlik kattığını yadsıyamam. Ama bunun
bilinçaltımda olduğunu söyleyebilirim.
Dünyada bunun çok örneği var, Scorsese,
Coppola, Elia Kazan – ki kendime yakın
bulduğum bir isimdir - ilk aklıma gelen isimler.
Çokkültürlülüğün bir avantaj olmadığını
kim söyleyebilir? Ancak bu durumu bilinçli bir
şekilde filmlerimde kullandığımı söyleyemem.
Almanya’da birçok Türk asıllı yönetmen ve
oyuncu var. Bu anlamda Türk sinemasının
bir alt dalı olarak Almanya’da büyük bir
üretim söz konusu. Sizin ve diğer Türk
asıllı Alman sinemacıların üretiminin Türk
sinemasının dilini etkilediğini düşünüyor
musunuz?
Hayır. Türk sineması güçlü bir döneminde.
Zeki Demirkubuz, Nuri Bilge Ceylan, Özer
Kızıltan Semih Kaplanoğlu ve daha birçok
sinemacı var. Sadece yönetmen değil aynı
zamanda çok iyi oyuncular var Türkiye’de.
Türk sinemasının başkalarından etkilenmeye
ihtiyacı yok.
Sinema festivalleri söz konusu olduğunda
Türkiye’de bir ters durum söz konusu.
Mesela Berlin, Cannes veya Venedik film
festivalinde ödül almış bir film. Avrupa’da
vizyona çıktığında özel bir ilgi görür. Ama
Türkiye’de neredeyse festivalde ödül
almak izleyicinin filme gelmemesi için bir
sebeptir. Nuri Bilge Ceylan veya Semih
Kaplanoğlu’nun filmlerinin gişe sonuçları
bu teorinin kanıtıdır. Bu ters dengeyi nasıl
değerlendirirsiniz?
Sanırım bunun gerekçesi eskiden kalma “
entel filmlerin anlaşılmaz ve bunalım filmleri
olduğu “ görüşüdür. Ödül alan filmin
sıkıcı olduğuna dair yanlış bir izlenim var
insanlarda. Oysa öyle değil. Ayrıca entellektüel
bilgi birikimine sahip olmanın, bireyi
geliştiren bir yanı vardır. Mevcut ekonomik
sistem, bilginin iktidarını reddederek yerine
paranın iktidarını koyar. Bu belki ekonomik
sistemin yaşaması gereklidir ancak bireyleri
kısırlaştırmaktan başka bir işe yaramaz.
Kendimizi geliştirebilmek, yönlendirmelerden
uzaklaşabilmek için daha çok okumalıyız.
Soul Kitchen’ın Venedik film festivali ve
Hamburg film festivali’nde aldığı ödüller
var. Bu ödülleri nasıl karşılıyorsunuz?
Sizde uyandırdığı duygular nelerdir?
Daha önce de söylediğim gibi stres ve
endişem yokoldu. Sanat dünyasıyla bir riske
girdim ve beni böyle de kabul edebileceklerini
gördüm. Bu anlamda aldığımız ödüller çok
önemlidir.
Bu tür festivallerin teşvik edici olduğuna
inanıyor musunuz?
Tabii ki evet. Festivaller filmin görücüye
çıktığı yerlerdir. İzleyicinin yaptığınız işten
haberdar olmasını sağlanır. Bizim arkamızda
büyük stüdyolar ve tanıtım desteği olmadı
hiçbir zaman. En büyük tanıtım alanımız
festivaller oldu ve benim seyirciyi kazanmamı
sağladılar. Ve seyirci, bana bir sonraki filmimi
yapmam için güç verdi.
Size sormadığım ama sizin
okuyucularımız için söylemek istediğiniz
bir şey var mı?
Yukarıdaki sorunun devamı olarak, biz ve
izleyici kitlemiz aynı bütünün içindeyiz.
Hiçbir zaman “ başka “ olmadık. Biz kırmızı
halıdayken onlar da adeta o halı üzerindeler.
Sıradan insanlarız biz. “ celebrity “
ulaşılmazlığı yok üzerimizde. Bu dünyadanız.
O nedenle eğer ortada bir başarı varsa, o
aynı zamanda bizi izleyenlerin başarısı haline
geliyor.
Başarılar diliyor ve filminizi merakla bekliyoruz.
Teşekkürler.