Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
48<br />
Biyosensörün tarihi; 1950’ li yıllarda Clark’ ın<br />
ameliyat esnasında kanın O 2<br />
miktarını elektrot ile<br />
izlemesiyle başlar. 1962 yılında Clark ve Lyons<br />
glukoz oksidaz enzimini O 2<br />
elektrodu ile kombine<br />
ederek kandaki glukoz miktarını ölçmesiyle devam<br />
eder. Yaptıkları çalışmada; biyolojik sıvıdaki glukoz<br />
ve oksijen elektrotun etrafındaki membranı geçerek<br />
2. Enzim Temelli Biyosensörler<br />
Transduser yüzeyinde farklı immobilizasyon<br />
teknikleri tarafından enzim immolize edilen sistem<br />
en yaygın olarak kullanılan yöntemlerdendir.<br />
İmmobilize enzim, bir alt tabaka (varsa) ile<br />
substrat veya analitik yoldan bir madde tüketir<br />
ve ürünü oluşturur. Biyosensörün yanıtı, ya ortak<br />
substrat tüketimi ya da ürün verimi olarak ölçülür.<br />
Basit, taşınabilir olmanın ve sürekli çalışabilen<br />
bir konfigürasyonun avantajlarına sahip olmasına<br />
rağmen, bu biyosensörlerin çevresel izlemeye<br />
uygulandıklarında bazı sınırlamaları vardır. En<br />
büyük dezavantajı, enzim için alt tabaka olarak işlev<br />
görebilen sınırlı çevre kirleticileri sayısını ve yüksek<br />
tespit sınırlarını içermesidir.<br />
elektrot yüzeyine ulaştığında glukoz oksitlenerek<br />
glukonik asite yükseltgenir ve bu sırada O 2<br />
harcanır.<br />
Ortamdaki glukoz bittiğinde O 2<br />
tüketimi durur. O 2<br />
elektrodu ile başlangıçtaki ve reaksiyon sonucundaki<br />
çözünmüş O 2<br />
miktarı ölçülür. Aradaki fark<br />
kullanılarak kandaki glukoz miktarı hesaplanır.<br />
özellikle immobilize enzimle etkileşime giren ve<br />
biyokatalitikliğini inhibe eden özelliklerinin dolaylı<br />
izlenmesi alternatiftir. Bu inhibitörler ya enzim ya<br />
da enzim-substrat kompleksine ve ayrıca enzimatik<br />
tepkimelere müdahale eder. Dolaylı izlemenin yararlı<br />
yönü, enzimlerin çoğunun çok düşük bir inhibitör<br />
konsantrasyonuna duyarlı olması, böylece biyosensör<br />
hassasiyetini arttırmasıdır. Ancak analiz edilecek<br />
numunede diğer bazı inhibitör tiplerinin varlığı enzim<br />
aktivitesini inhibe edebilir ve bu nedenle beklenmedik<br />
sonuçlara neden olabilir. Bu tür biyosensörler,<br />
analiz edilecek analitin yanı sıra bir miktar substrat<br />
gerektirir ve bu nedenle biyosensörün genel<br />
tasarımını zorlaştırır.<br />
Madde veya inhibitörlerin değerlendirilmesine<br />
2.1. Enzim İnhibisyonu: Tersinir İnhibisyon<br />
Tersinir inhibisyon, enzimle inhibitörlerin yüksek<br />
oranda birleşme ve ayrışması ile tanımlanır. Tersinir<br />
inhibisyona dayalı biyosensör tekrar tekrar rejenere<br />
edilebilir ve bu yüzden"çoklu kullanımlı biyosensör"<br />
olarak adlandırılabilir. Ancak, enzim inhibisyonuna<br />
dayalı biyosensörlerin tepkisi farklı alanlarda