Türkü Life Ocak Şubat Mart 2021

RÖPORTAJ
“Hazırlıkların sonuna geldik sayılır.
Kısa bir süre içinde sözleri babama,
bestesi bana ait olan bir single
çalışmasını sunacağım.”
O hasta yatağında bana; “Kızım,
anneni değerlendiremedim;
bundan sonra benim bayrağımı
sen taşı.” diye vasiyette bulundu.
Çok şükür taşıdığımı da
düşünüyorum. Çok özel bir misyon
bu. Attığım her adımda, söylediğim
her sözde, okuduğum her eserde,
vurduğum her tezenede bile,
geriye dönüp bakmak durumunda
hissediyorum kendimi. Okuduğum
türkülerde, o tezene vuruş şeklinde
dahi onu yaşatmak adına elimden
ne gelirse yapıyorum.
Sanatçılık, öğretmenlik ve
annelik… Zor olmuyor mu?
Zor olmuyor. Çünkü her zaman
kadınların daha güçlü olduğunu
düşünmüşümdür. Ben seviyorum
bu yoğunluğu. Sanatı da
seviyorum, sahneyi de seviyorum.
Çocuklarımın, öğrencilerimin
sevgisi dünyaya bedel. Annelik ise
bambaşka bir şey. Aile kavramı
çok değerli ve benim için her
şeyden önce gelir. Bu şekilde
hepsini yürütmeye çalışıyorum. Bu
sene bir de yüksek lisans çıktı. 21
yıl sonra öğrenciliğe de geri dönüş
yapmış oldum.
Peki, bir eğitimci gözüyle
gençliği nasıl görüyorsunuz?
Çok iyi görüyorum. Bu konuda hiç
umutsuz olmadım. Son on yılda,
daha bir öze dönüş görüyorum.
Kendi adıma, öğrencilerimin
çok iyi olduklarını söyleyebilirim.
Türküleri seviyorlar. Ben de
elimden geldiği kadar bağlamayı,
ozanlarımızı onlara tanıtıyorum,
ödevler veriyorum, kurslar
açıyorum.
Gelenekçi misiniz?
Gelenekçiyim; öze dönüş adına
hep gelenekçi oldum. Kültürü
yaşatmak adına bundan sonra
Türkülife
OCAK • ŞUBAT • MART 2021
35