Sefer-i İdrak 3

14
Sefer - i İdrak
suf burada büyür ve Peygamberlik vazifesini
yapması için Mısır ile görevlendirilir.
Nesilden nesile gelen bir söylenceye göre,
Yusuf ’un kardeşleri tarafından kuyuya atılmasından
sonra, kurtuluşuna kadar kuyu
başında “Yusuf ’u tutun” diye kendi lisaniyle
feryad-u figan eden ve yoldan geçen
kervanların dikkatini üzerine çeken, böylece
Yusuf ’un kurtuluşuna vesile olan bu kuş
(kumru cinsinden) yöre ahalisince “Yusuf
Tutan Kuşu” olarak bilinmektedir. Çok güzel
ve değişmeyen bir nağmeyle öten bu
kuşun halen “Yusuf ’u tutun” diye feryad-u
figan ettiğine inanılmaktadır. Evcil olmayan
ve yöre insanları tarafından çok sevilen
bu kuşlar Şanlıurfa’yı mesken tutmuşlardır.
Acaba Yusuf ’ un kardeşleri tarafından atıldığı
kuyu Harran ve civarında mı? Başka
illerde bu kuş cinsine rastlanılmadığı söylenilmektedir.
Hz. Eyyub
Hz. Eyyub, Hz. İbrahim’in zürriyetindendir.
Hz. Eyyub’un babası Hz. Yakup’un
kardeşi Ays’ın oğludur. Annesi Hz.
Lut’un torunu ve hanımının ise Hz. Yakup’un
kızı Rahme olduğu rivayet ediliyor.
Yani Hz. Eyyub hem anne tarafından hem
de baba tarafından Hz. İbrahim’in soyundandır.
Hz. Eyyub için “Rum diyarında
doğmuştur” denir. “Rum Diyarı” adı kuzey
Suriye’den itibaren Anadolu için kullanılır.
Hz. Yakup Kenan’a geri dönüp kardeşiyle
arasındaki husumetin sona ermesiyle kardeşi
Ays malını ve evlatlarını yanına alarak
Rum diyarına yerleşir. Babasının Ays’a ettiği
dua kabul olur ve Ays’ın evlatları çoğalır
ve Rum diyarını kaplar. Dolayısıyla Rumiler
diye tanımlanan bu etnik gurubun tamamının
Ays’in soyundan geldiği rivayet
edilir. Ayrıca Hz. Eyyub’te Rum diyarına
Peygamber olarak görevlendirilmiştir. Bu
yerin Şanlıurfa olduğu tahmin edilmekte.
(Hz. Eyyub’un Şam civarlarında doğduğu
rivayet edilir.)
Hz. Eyyub’e Allah tarafından mal
mülk ve evlat nasip edildi. Eyyub Peygamber
Allah’ın nasip ettiği bu malı her zaman
paylaşır, ihtiyaç sahiplerine yardımda bulunurdu.
Cenabı Hak, Hz. Eyyub’ü imtihan
için ilk önce hayvanlarını malını aldı, daha
sonra evlatlarını elinden aldı. Varlık içinde
bir anda yokluğa düşen Eyyub Peygamber
veren Allah, alan Allah diyerek isyanda bulunmadı
haline şükretti. Sarsılmaz imanıyla ibadetini
yapmaya devam eder. İhtiyarlık yıllarında
ağır bir hastalığa tutulur. Bütün vücudu yara
içinde kalır. Vücudunu kurtçuklar sarar, öyledir
ki tüm akrabaları ve son olarak da eşi onu terk
eder. Köy halkı onları köyden kovar, Hz. Eyyub
’ün eşi, Eyyub Peygamberi köyün dışındaki bir
mağaraya bırakıp köye geri döner. Hanımı ara
sıra mağaraya gelip yiyecek bırakıp geri döner.
Şeytan Hz. Eyyub ve eşine musallat olur lakin
Hz. Eyyub güçlü imanı sayesinde şeytanın ona
vesvese vermesine izin vermez ve her anını Allah’a
ibadet ederek geçirir. Kurtçuklar tüm vücudunu
ele geçirir. O ise yarasını kemiren bu
kurtçukları yere düştüklerinde kaldırıp vücuduna
koyarak “Buyurun rızkınızı yiyiniz.” deyip
büyük bir dayanıklılık ve sabır örneği gösterir.
Ne zaman ki kurtlar kalbine sirayet etmeye çalışınca
bu Aziz peygamber Allah-u Teâla’ya iltica
ederek: “Allah’ım! Vücudumu hastalıktan zayıflık
ve takatsizlik kapladı. Sana zikir ve ta‘ede
mecalim kalmadı merhamete muhtaç bir hale
geldim. Sana sığındım, bana merhamet et! Sen
ise merhametlilerin en müşfikisin ey Rab’im!”
diye dua eder. Bu şikâyet hali ve şifa isteme dileği
Kur’an-ı Kerim’de mealen şöyle zikredilir:
• “ Ey Muhammed! Peygamberler arasında
Eyyub’ü da an! Zira Eyyub da hani Rabbine
niyaz etmiş:” Başıma bir bela geldi, sana
sığındım, sen merhametlilerin merhametlisisin”
demişti. Biz de onun duasını kabul etmiş
ve uğradığı sıkıntıyı kaldırmıştık. Katınızdan
bir rahmet ve kulluk edenlere bir hatıra olmak
üzere ona hem ailesini hem de bir misli (fazlasını)
vermiştik.” (Enbiya: 83, 84)
Cenabı-ı Hak, sevgili kulu Hz. Eyyub
‘un bu duasını kabul eder. Topuğunu yere vurmasını,
çıkacak olan su ile yıkanmasını ve bu
soğuk suyu içmesini emreyler. Hz. Eyyub Emri-i
İlahi’yi yerine getirir ve topuğunu yere vurur,
yerden mucizevi bir soğuk su fışkırır. Hz.
Eyyub bu serin sudan yıkanıp içerek vücudunun
hem içini, hem dışını onunla temizler.
Böylece hastalıklardan kurtulur. Bu hadise ise
Kur’an- ı Kerim’de mealen şöyle geçer:
• “Ey Eyyub! Vur ayağını yere. Vurduğun
yerden çıkan su, yıkanılacak ve içilecek soğuk
bir sudur.” (Sad: 42) “ Katımızdan bir rahmet,
akıl sahipleri için de bir öğüt olmak üzere ona
ailesini ve onlarla birlikte olanların bir mislini
verdik.” (Sad: 43) “Ey Eyyub! Eline yüz daldan
destelenmiş bir demet al da onunla hanımına