Një përvojë ndërkombëtare marrëdhënieje universitare - Albanian ...

More documents

Recommendations

Info

KARRIERA PRILL 2012 INTERVISTË & OPINION Flet studenti i vitit të parë në Departamentin e Farmacisë, Gent Kelmendi, i ardhur nga Kosova ”Arsyet e mia pse zgjodha Albanian University” - Cila ka qenë arsyeja që keni zgjedhur Albania University për të vazhduar studimet e larta? Kam pasur disa arsye. Së pari, se në dijeninë time, ky universitet është një ndër më të mirët në Shqipëri. Arsyeja tjetër lidhet me faktin që këtu kam dhe njerëzit e mi dhe mbi të gjitha, jam udhëhequr nga principi për një eksperiencë të re në një vend të ri. - Arsyeja që ju zgjodhët Shqipërinë cila është? E vetmja arsye që unë preferova të studioja këtu është se universiteti, njihet më shumë se ata të Kosovës. Arsye tjetër është edhe shoqëria. Këtu kam njerëzit e mi dhe shumica e shoqërisë sime, ndodhet këtu. Kjo është një arsye tjetër pse unë zgjodha të studioja. - Në krahasim me universitetet e Kosovës si e vlerësoni cilësinë e universi-teteve të Shqipërisë dhe mbi të gjitha, si e vlerësoni tashmë kur keni një periudhë të konsiderueshme kohe që studioni, univer-sitetin tonë? Ndyshime të mëdha nuk mund të them se ka. Është fjala për një përpjekje për nivel cilësor dhe oferta të shumta literature. Por një ndryshim i rëndësishëm Kësti i dytë i kredisë nga Evropa e bashkuar shmangu falimentimin e sigurtë të Greqisë. Por ky këst duket se nuk do të shpëtojë punën e emigrantëve shqiptarë. Nga të dhënat zyrtare greke rezultojnë rreth 782 595 emigrantë shqiptarë që jetojnë në këtë vend me lejeqëndrime të rregullta, shifër galopante e përkthyer në fuqi punetore dhe të ardhura monetare. Por mometi i vështirë financiar që po kalon shteti helen ka bërë që përveç grekëve edhe emigrantët shqiptarë të humbasin vendet e punës nga dita ne dite. Humbja e vendëve të punës dhe pagesat e larta për rinovimin e lejeqëdrimeve, kanë bërë që alternative e vetme për t’i shpëtuar kësaj krize financiare që ka mbërthyer shtetin helen është rikthimi në atdhe. Por ky rikthim nga pjesa më e madhe nuk shihet si një alterantivë për të dalë nga situata që ndodhen sot. Andrea nga Fushë-Kruja, emigrant që nga 98-ta në Larissa që tërheq të gjithë është emri i Universitetit dhe njohja e tij. Albanian University, ku unë po studioj është i njohur dhe i çertifikuar dhe aktualisht është një emër shumë i njohur ndër universitetet e Shqipërisë. - Si ju duken politikat studimore dhe kualifikuese të Albanian University? I vlerësoj. Ka përpjekje nga strukturat akademike dhe stafet e pedagogëve. Ka mjedise të favorshme për të ushtruar veprimtarinë e pasur universitare dhe sidomos për t’i shërbyer studentit të çdo departamenti apo fakulteti. I vlerësoj politikat studimore dhe aftësuese të universitetit tim. Janë korrekt në mësimdhënie dhe në punën e tyre. -Çfarë kushtesh ju pëlqejnë në këtë universitet? Studentët e farmacisë gjatë një ore në laborator Në përgjithësi ajo që mua dhe të gjithë studentëve na intereson, janë kushtet e mësimdhënies, të cilat janë të mjaftueshme. Ka korrektësi dhe stafet manifestojnë saktësi dhe ambicie kërkuese në punën e tyre. - Stafi pedagogjik si ju duket? Një staf i përgatitur i kualifikuar, i mirë dhe të gatshëm që studentët e tyre të mbeten të kënaqur nga puna e tyre. Ka emra të njohur në fusha të ndryshme dhe profesionistë të cilët sjellin mendimin e pasur dhe bashkëkohor në specialitetet për të cilat lektorojnë apo janë pedagogë në fakultetet e universitetit. - Si është sjellja e studentëve shqiptarë me bashkëstudentët që vijnë nga viset e tjera shqiptare apo nga vendet e ndryshme ballkanike? Nuk bëjnë dallime. Sillen shumë mirë, madje më mirë sillen me ne, sesa me studentët e Shqipërisë. Nuk kam ç’farë t ë them. Jam i kënaqur nga marrëdhëniet që kemi ndërtuar me njeri-tjetrin. - Auditorët ku zhvillohen leksionet apo mjediset e Albanian University në krahasim me universitetet e Kosovës si ju duken? I vetmi ndryshim është se në Kosovë bëhen në një godinë, mësimdhënia dhe praktika, ndërsa këtu është ndryshe. Këtu, në një godinë zhvillohen leksionet ndërsa në një godinë tjetër, bëhen seminaret ose praktika. Ky është ndryshimi kryesor që konstatoj aktualisht. -Dega që ju keni zgjedhur është Farmacia, pse? Pasi është një degë e bukur, e preferuar dhe ke mundësi punësimi më shumë. Kjo është 6 dhe arsyja kryesore pse e kam zgjedhur këtë degë. -Po universitetet e tjera private dhe publike të Shqipërisë si ju duken? Nuk është se jam interesuar shumë, pasi kam ardhur dhe jam rregjistruar direkt këtu. Aktualisht kam marrë vesh që shkolla të mira ka, por unë kam bërë zgjedhjen e duhur pasi kam zgjedhur një shkollë të sigurtë dhe të mirëfilltë. -Mendon se kjo degë do të të japë mundësi punësimi pas mbarimit të ciklit universitar? Mendoj se po, pasi për këtë gjë kam ardhur të punoj, por mbi të gjitha të filloj një punë në vendlindjen time, në Kosovë. - Pas mbarimit të shkollës do të vijoni ciklet e tjera studimore, masterin ku do e vazhdoni? Po këtu, tek Albanian University, pasi këtu e kam filluar dhe këtu do e mbaroj. Mbi të gjitha këtu kam një staf dhe një mjedis të tillë që më mundëson kualifikimin dhe përgatitjen time, por s’do shumë mend, ta themi se për ne stduentët i’a vlen të vazhdosh këtu studimet e plota. Anisa Çela, Studente e vitit te III Shkenca Komunikimi Në vitet 90 emigruan për një jetë dhe punë më të mirë. Por fill pas 22 vitesh, kjo jetë e krijuar në shtetin Helen po shëmbet Kriza financiare Greke po fundos punën e emigrantëve tanë të Greqisë, tregon se situata është vështirësuar shumë dhe për punë këtë vit shpresohet shumë pak. “Nuk e di se çfarë do të ndodhë, nuk ka shumë shpresa për punë këtë vit’” shprehet Andrea i cili ka 10 vjet që punon në platacionet e pambukut, sektor i buqësisë në rolin e menaxherit për llogari të pronarit të tij grek. “Para disa vitesh kemi qenë 5 punonjës, të gjithë shqiptarë që punonim për llogari të pronarit tim ndërsa sivjet më duket se do të jem vetëm unë, pasi Apostoli (pronari) nuk ka çfarw të bëjë sepse shteti ka zbehur interesin dhe ulur çmimet në nivele minimale për produktet buqësore”. Një tjetër problem shqetësues për emigrantët siç e përmenda më sipër mbetet dhe rinovimi i lejeqëndrimeve. Dihet se emigrantët që jetojnë dhe punojnë në Greqi paguajnë më shumë para për këto rinovime sesa emigrantët shqipëtarw që ndodhen në Itali apo Francë, por këtë vit këto shuma janë dyfishuar. Me pak fjalë, një emigrant për të bërë rinovimin e lejeqëndrimeve vetjake i duhet të paguajë mesatarish nga 3000 deri në 3500 euro. Ndërsa për rinovimet e lejeqëndrimeve familjare kjo shumë shkon dhe më shumë. Humbja e vendëve të punës dhe pagesat e larta për rinovimin e lejeqëdrimeve, kanë bërë që alternative e vetme për t’i shpëtuar kësaj krize financiare që ka mbërthyer shtetin helen është rikthimi në atdhe. Nëse lejeqëndrimet nuk rinovohen brënda afatëve të caktuara atëherë ‘’digjen’’ dhe emigranti nuk ka të drejtën e punës dhe është i detyruar që të kthehet në vëndin e tij. Cdo të ndodhë me emigrantët tanë ?...që kanë humbur vendet e punës dhe pagesat për rinovimin e lejeqëndrimeve janë të larta. Remitancat ose të ardhurat e emigrantëve janë tkurrur nga viti në vit dhe këtë gjë e konfirmuan dërgesat e vitit që lamë pas, që shkonin vetëm në 475 milion euro. Rënia e këtyre remitancave mund të japë efekt negativ në ecurinë e ekonomisë shqiptare por ajo që është më e rëndësishmja do të japë efekt në ekonomitë familjare. Shumica e familjeve shqiptare kanë të paktën nga një person që ka emigruar në këtë vend dhe të ardhurat e këtyre personave shërbejnë si një lloj pensioni për familje e tyre. Por humbja dhe tkurrja e vendeve të punës ka bërë që këto lloj ‘’pensionesh’’ të tkurren nga dita në ditë. Qeveria shqiptare promovon ekonominë tonë ose më saktë ecurinë e saj, ndërsa përsa i përket çështjes së emigrantëve dhe problemeve të tyre nuk po e vret shumë trurin edhe pse e di shumë mirë se ç’pasoja ka sjellur dhe do të sjellë kjo situatë. Por duhet theksuar dicka, se remitancat e ulëta që përmenda më lart do të ndikojnë në ekonominë tonë. Këtë gjë e ka theksuar dhe FMN në parashikimet e saj për ecurinë ekonomike të Shqipërisë gjatë vitit 2012, e cila thekson rënien e dërgesave të emigrantëve shqiptarë si një ndër treguesit më problematik me të cilën do të përballet ekonomia Shqiptare. Në këtë rast qeveria duhet të reflektojë dhe të ndërmarrë politika për riaftësimin e emigrantëve në tregun e punës. Por kjo është e pamundur pasi qeveria nuk po gjen zgjidhje për të papunët që ka aktualisht Shqipëria dhe jo t’i mundësojë punë emigrantëve të sapokthyer nga shteti Helen. Pra, emigrantët tanë sipas shtetit, janë të mirëpritur të rikthehen në atdhe por për punë këtu, “ta sajojnë vetë”. Një gjë është e sigurtë, që në shtetin helen puna nuk do të rikthehet më si më parë dhe rikthimet në atdhe do të vazhdojnë. Alket Skura Student i Viti te III Shkenca Komunikimi
KARRIERA 7 OPINION PRILL 2012 Pesë vite të arta koreograf profesionist në Star Akademi Vetëm 20 sekonda performancë në një shkollë kërcimi në Gjermani veçojnë dhe përcaktojnë fatin e Tan Bramës në botën e kërcimit Tan Brama, kërcimtari dhe koreografi i mirënjohur i rrymave break dance, hip-hop, i bërë i njohur falë profesionalizmit në botën e spektaklit. Fitues i një sërë çmimesh kombëtare dhe ndërkombëtare, emër dhe figurë e lakuar në mediat dhe spektaklet shqiptare. Pesë vite të “arta”siç i quan vetë ai, koreograf në spektaklin “Star Akademi”, ku producentia e njohur Zana Çela i besoi proçesin e mësimdhënies për konkurentët, antarë jurie në shumë spektakle të zhvilluara. Specializuar në një master dy vjeçar në Gjermani ku vetëm 20 sekonda performancë e sollën këtu ku është sot. Këto dhe shumë të tjera detaje na i tregon vetë personazhi ynë në një intervistë për gazetën “Karriera”. Sa i hershëm është pasioni juaj për kërcimin, gjithashtu kur keni filluar të angazhoheni dhe të bëheni pjesë e tij? Unë e kam filluar kërcimin që në vitin 1994. Prologu nisi nëpër diskotekat e kohës për arsye se nuk ka pasur një numër televizionesh si sot. Kur e pashë që kërkesat ishin të shumta, që do të thotë se, kur kërcenim në disko të tjerët na duartrokisnin dhe ky është një lloj vlerësimi. Stërvitesha vazhdimisht në shtëpi, më pas krijova grupin e parë “The Boys Of Snep”. Që atëherë morëm një famë dhe u kthyem në një grup kërcimi që rinia na mbështeste. Të ardhurat financiare të asaj kohe, ishin zero. Pavarësisht kësaj ne ishim të motivuar, me veshje të sajuara dilnim nëpër festa ku mblidheshin dhe të gjitha grupet e tjera të Tiranës ku edhe ata të rinj. Që këtu filluam të njiheshim më shumë, por problem ishte se nuk kishte shumë televizione, i vetmi në atë kohë ishte TVSH. Pas këtyre tentativave thashë po e bëjmë edhe një këngë. Ka qenë kënga e parë e Street Boys, e përkthyem në shqip atë këng, më pas në mënyrë më profesionale bëmë edhe 12 këngë të tjera. Në atë kohë rivali ynë ishte një grup me emrin Fan Kings, bënim sfida si ato filmat që shohim sot Step Up etj. Bënim Majkëllin, dikush kërcente solo dikush me grupin dhe çfarë fitonim?! Vetëm gjëra simbolike, një shishe shampanjë, një aparat por përtej këtyre çmimeve ishte kënaqësia që ne merrnim nga vlerësimi. Disko Agimi ka qenë dikur vendi ku kërcenim shumë, aty filluam morëm dhe famën e parë, më pas për herë të parë dolëm në TVSH, me albumin tonë, më pas dolën një sërë televizionesh lokale që ishin plus për ne. Break Dance, hip-hop janë rryma kërcimi të cilat në vendin tonë nuk kanë qenë shumë të njohura edhe për vetë kohën. Aktualisht çfarë aspironi ju ? Unë si kërcimtar e kam nisur me break danc. Së bashku me grupin tim po shohnim Take That grupin e njohur të kërcimit në vitet 1994, aty më ra në dorë një kasetë e tyre dhe u thoja shokëve të mi: “S’ka mundësi, kjo është bërë me kompjutër! Po pra, thonin edhe ata.” Më pas thashë pse mos ta provojmë dhe ne një herë?! I ndiqnim “Nxënës tani do të shohim performancën e një shokut tonë që ka ardhur për herë të parë, nga Shqipëria dhe do kërcejë për ne”. Më pas duartrokitje dhe një emocion i pa përshkrueshëm që më përfshiu. I thashë këngën që doja të kërceja normalisht një nga të Snep, fillova të performoja në skenë por vetëm për 20 sekonda, ku ai tha:” rregullisht gjatë performancave të tyre. Prej aty thashë, do e mësoj këtë kërcim. Kështu nisa rrugën për break dance dhe vazhdova deri në vitin 1999. Kjo është aspirata ime. Duke parë hit paredin në TVSH dhe Take That. Ju keni bërë një master në Gjermani, çfarë detajesh të tjera mund të na thoni lidhur me biografinë tuaj kualifikuese? Specializimin e kam bërë në vitin 2001 pasi ika në Greqi si gjithë të tjerët për të jetuar atje. Aty kishte shume kërcimtarë të break dance, më pëlqenin si performonin por nuk ishin shumë të njohur. Si gjithë të tjerët, shkova në vendin e quajtur “plati” aty mblidheshin emigrantët që kërkonin punë. Fillova të kërceja. Dikush mu afrua dhe tha “uauu…nga je ti”, pas tabusë që ishte krijuar për shqiptarët u detyrova të pohoja se jam rus. Ai vazhdoi dhe tha, “E kam një shok rus, nesër do flasim me të”. Vazhdova të kërceja aty, më pëlqyen shumë, gjithçka që ndodhte aty ja thoja një shokut tim që jetonte në Gjermani, Ernest Duka (STINE). Ai, si unë, ishte larguar nga Shqipëria mbas shkrirjes së grupit. Nesti më tha:” Tan, lëre Greqinë dhe eja në Gjermani!” Ashtu bëra, shkova njëherë në Shqipëri ku duhet të prisja shokun tim. Por para se të vinte Nesti në TV Klan organizohej një spektakël, “Porta e Fatit”. Mora pjesë në të, ku kishte edhe grupe të tjera, aty morëm vendin e parë për kërcimin Break Dance. E lashë përsëri Shqipërinë dhe udhëtova për në Gjermani. Aty mu dha mundësia të takoja idhujt e mi të cilët i kisha parë vetëm në MTV. Nesti më çoi në një palestër ku bënte edhe specializimin ose masterin vetë, nga ku më prezantoi shefin e shkollës. E mbaj mend si tani, kur shkova atje, të tjerët po stërviteshin dhe Nesti i drejtohet shefit dhe i thotë, “ky është ai djali që të kam folur”, ai?- tha ai. U drejtua nga salla dhe foli: “Nxënës tani do të shohim performancën e një shokut tonë që ka ardhur për herë të parë, nga Shqipëria dhe do kërcejë për ne”. Më pas duartrokitje dhe një emocion i pa përshkrueshëm që më përfshiu. I thashë këngën që doja të kërceja normalisht një nga të Snep, fillova të performoja në skenë por vetëm për 20 sekonda, ku ai tha:”Më pëlqen shumë stili, mjafton”, mu drejtua dhe më tha: “Ti do qëndrosh këtu.”. Më pas, m’i siguroi të gjitha edhe çështjen e lejes së qëndrimit. Në vitin 2002, palestra kishte më shumë nevojë për kërcimtarë meshkuj, më hoqi të gjitha shpenzimet, fitova bursë, por mund të përdorja dhe palestrën kur të doja. E gjitha kjo ishte ëndrra ime, të cilën doja ta ktheja në krijimtari, të mësoja të krijoja lëvizjet, të hipja në skenë të mësoja një fëmijë si të kërcente, se si të ndërtoj një koreografi për një videoklip dhe shumë elementë të tjerë, të cilët nuk do i kisha mësuar po të rrija në Shqipëri. Gjatë karrierës suaj a jeni bërë pjesë e konkurseve për kërcim break dance dhe hiphop, qofshin ato kombëtare apo ndërkombëtare dhe cilat janë çmimet e fituara? Kam marrë pjesë në Gjermani në paso due për hip-hop me shokun tim Nesti, ku aty kemi marrë vendin e 7 në gjithë vendin. Më pas shoku im Nesti shkëputet nga Gjermania dhe i futet botës së muzikës në Shqipëri. Përsëri vazhdova me një shokun tim gjerman dhe në vitin 2003 morëm vendin e 5të në 64 Duo, kurse Solo mora vendin e 8-të, ku vlen të përmëndet konkurenca e fortë. Shkëputem nga Gjermania dhe vij në Shqipëri, fill mbas ardhjes mora pjesë në një spektakël që zhvillohej në Top Channel, “Polpozishën” quhej, nga ku morëm vendin e parë nga të gjitha grupet e tjera konkurente. Kisha mbledhur disa djem të rinj pasi grupi i parë u shpërbë. Në një konkurs që zhvillohej në Greqi morëm vendin e 7 në gjithë Ballkanin. Tanimë ju jeni profesionist, përveç koreografive të shumta me çfarë tjetër merreni për momentin? Unë jam i çmendur për kërcimin, e bëj me gishta edhe kur fle, ndërsa dita ime nis herët, çohem dhe kërcej pak minuta përpara pasqyrës. Zhvilloj një sërë kursesh kërcimi për fëmijë, këtë e bëj në tre palestra këtu në Tiranë. Të rregjistruar kam shumë fëmijë të moshave të ndryshme të cilëve u jap leksione mësimi hiphop duke filluar nga ai më i thjeshti dhe deri tek ai që performojmë në skenë me grupin. Por nuk mbaron me kaq, shkoj dhe në Vlorë, jap dhe aty kurse kërcimi në një shkollë private njëherë në dy javë. Bramatan vetëquheshit dikur, a keni nostalgji t’i riktheheni edhe njëherë këtij emri? Bramatan jo. Pse… sepse me këtë emër bëra një këngë në vitin 2004, “Bulevard” quhej, u bë I njohur sepse realizuam edhe një videoklip, kur filloi të transmetohej, filluan të më thërrisnin të gjithë “rramadan, rramadan”, ore jo ashtu por bramatan, emri im mbrapsht. Kur një ditë më thërriti edhe shefi im I shkollës rramadan dhe aty thashë nuk do e kem më këtë emër dhe e hoqa. Përveç kërcimit a keni ju një pasion tjetër? Pasioni im është të bëhem stilist, më jepet shumë dore, pasi edhe veshjet e grupit deri diku I krijoj vetë. Por më shumë më pëlqen të qep me dorë, e bëj shumë mirë atë, bëj shumë ndryshime të rrobave, I shtoj diçka, një ngjyrë tjetër, stil etj. Intervistoi Olsi Çala Student i Viti te III Shkenca Komunikimi
Page 1 and 2: 1 KARRIERA PRILL 2012 Botim i stud
Page 3 and 4: KARRIERA 3 SPECIALE PRILL 2012 Nj
Page 5: KARRIERA 5 AKTUALITET PRILL 2012 D
Page 9 and 10: KARRIERA 9 PROFIL PRILL 2012 Fjala
Page 11 and 12: 11 ARBËRI KARRIERA PRILL 2012 Shk
Page 13 and 14: KARRIERA 13 KULTURË PRILL 2012 Wh
Page 15 and 16: KARRIERA 15 SPORT PRILL 2012 Lond

Një përvojë ndërkombëtare marrëdhënieje universitare - Albanian ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?