Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
E diel, 26 qershor 2<strong>01</strong>1 3<br />
Deri më tani thelbi i gjykimit të asaj çka ndodhi në garën<br />
politike të Tiranës ka qenë ky: që një rezultat i ngushtë<br />
(ai i 14 majit, që nxori Ramën fi tues me 10 vota) kërkon<br />
shqyrtimin e çdo artifi ci që mund ta ndryshojë atë.<br />
Gjilpëra e Ramës<br />
e gjetur në kashtë<br />
Andi Bushati<br />
Gara për Bashkinë e Tiranës me sa duket do të përfundojë<br />
sërish në dyert e drejtësisë. Pas mbarimit<br />
të numërimit nga KQZ-ja të votave të hedhura në<br />
kutitë e gabuara, socialistët, sipas të gjitha gjasave,<br />
do të ankimojnë për të tretën herë në Kolegjin<br />
Zgjedhor, duke rishtruar përpara opinionit pyetjen<br />
nëse drejtësia mund të bëjë drejtësi.<br />
Në rastin e parë, vendimi i Kolegjit ishte në përputhje<br />
të plotë me dëshirat e Partisë Demokratike.<br />
Ai u hartua kundër të gjitha dyshimeve që kishin<br />
ngritur, jo vetëm shumë faktorë vendës, por edhe<br />
personalitete të larta të BE-së dhe raporti paraprak<br />
i OSBE –ODHIR-it.<br />
Në rastin e dytë, ai nuk i kënaqi në maksimum<br />
kërkesat e demokratëve, për të mbyllur me arrogancë<br />
dhe shpejt e shpejt një betejë politike të<br />
koklavitur. Por ai vetëm u mundua t’i japë një<br />
kornizë disi më të pranueshme një përfundimi<br />
gjithsesi të paracaktuar.<br />
Dhe tani koha e këtij përfundimi ka ardhur. Me<br />
gjithë kërkesën e re që pritet të bëjë opozita, atë për<br />
pavlefshmëri të zgjedhjeve, (sepse sipas saj nuk<br />
mund të jetë i pranueshëm një rezultat që ndahet<br />
me një diferencë nga 10 deri në 100 vota dhe për<br />
të nxjerrë atë janë gjendur në kuti mbi 350 fl etë<br />
më shumë se njerëz që kanë votuar), pretendimet<br />
e saj kanë pak gjasa të merren parasysh. Sado të<br />
gjetura të mund të jenë argumentet e rij juridikë të<br />
socialistëve, pak kush beson se drejtësia do të arrijë<br />
të kundërshtojë një vendim që është paracaktuar<br />
në tryezat e pushtetit politik. (...)<br />
Këto ditë seancat e turpshme të procesit të<br />
strërzgjatur të Gërdecit po na kujtojnë se për një<br />
nga krimet më të mëdha të 20 viteve të fundit, nuk<br />
ka në qelitë shqiptare asnjë njeri që vuan pasojat e<br />
asaj ngjarjeje të tmerrshme. Viktimat më kot kërkojnë<br />
të drejtën mes proceseve që shtyhen apo<br />
mbyllen pa u hapur ende.<br />
Një tjetër rast është ai i dënimit me 10 milionë<br />
lekë i deputetes socialiste Ermonela Felaj, për<br />
shpifje. Natyrisht kjo grua, që si shumë të singjashme<br />
të saj në politikë, është mësuar të lexojë pa<br />
u menduar letrat që serviren nga zyrat qendrore<br />
të partisë, mund ta ketë kryer këtë akt për të cilin<br />
është dënuar. Por problemi nuk është këtu. Problemi<br />
është te dy standardet. Pak kohë më parë<br />
drejtësia shqiptare e konsideroi të pafajshëm<br />
Kryeministrin e vendit, që kishte sharë në mënyrë<br />
monstruoze një grua. E konsideroi gjithashtu të<br />
pafajshëm Sali Berishën në shpifjet e pabazuara<br />
e të pa vërtetuara bërë ndaj bizneseve të mëdha.<br />
Atëherë pyetja që shtrohet është: Pse fyerjet e Berishës<br />
qenkan të pa ndëshkueshme dhe fyerjet e<br />
një opozitareje u dënuakan? Pikërisht këtu vijmë<br />
te problemi i dy standardeve. (...)<br />
Pikërisht këtë gjë vërteton edhe një tjetër proces,<br />
i mbajtur këto ditë në Gjykatën e Tiranës. Ai<br />
nxori fajtor dhe dënoi me 1 vit burg një ditëzi plot<br />
halle, pronarin e një Mercedesi 240, H. Troksin, i<br />
cili më 21 Janar kishte gërvishtur me makinën e tij<br />
» Autori është<br />
derën e zezë të Kryeministrisë. Natyrisht që rasti i<br />
këtij burri 50-vjecar mund të përbëjë një kundërvajtje<br />
penale. Natyrisht, me gjithë pretendimet<br />
e tij me zë të mekur, në proces, se Mercedesin ia<br />
kishin rrëmbyer, ai mund të jetë gjetur fajtor. Por<br />
kur mendon më gjerë, se, sipas gjykatave tona, ai<br />
është fajtori i vetëm i deritanishëm për 21 Janarin,<br />
kjo është një ironi therëse. Ne nuk kemi ende asnjë<br />
të dënuar për katër vrasje, por tashmë kemi një të<br />
dënuar për dëmtimin e një dere objekti.<br />
Këto raste të përmendura i takojnë vetëm kronikave<br />
të dhjetë ditëve të fundit, por po t’ua mbivësh<br />
ato dhjetëra të tjerave, kur drejtësia shqiptare ka<br />
favorizuar më të fortin dhe ka ndëshkuar viktimën,<br />
pasqyra bëhet edhe më e plotë. (…)<br />
Për të kuptuar sesa larg jemi, është mirë të sillet<br />
një shembull nga ShBA. Kur policia e Nju-Jorkut<br />
çoi me pranga në duar së sallën e gjykatës një nga<br />
njerëzit më të fuqishëm të fi nancave botërore,<br />
njeriun që kishte një plan për shërimin e krizës<br />
greke dhe që shihej nga sondazhet si Presidenti<br />
i ardhshëm i Francës, e gjithë bota u shokua.<br />
Ish-drejtori i përgjithshëm i FMN-së, Domenik<br />
Stros-Kan, akuzohej se kish përdhunuar një kameriere<br />
hoteli. Dhe një pjesë e mirë e komenteve<br />
të opinionistëve që e njohin sistemin e drejtësisë<br />
të përtej Atlantikut, bashkoheshin në një pikë, në<br />
atë se sa vështirë do ta kishte ky burrë i fuqishëm<br />
që të dilte i pafajshëm. Sepse në thelb, thoshin<br />
ata, për drejtësinë e SHBA-ve, klisheja e njeriut të<br />
pasur, të pushtetshëm dhe të bardhë, që akuzohet,<br />
nuk mund të fi tojë lehtësisht mbi klishenë e një<br />
akuzueseje të varfër, me ngjyrë dhe emigrante.<br />
Pra, në thelb ata nënvizonin një “padrejtësi” që<br />
është në thelbin e vendosjes së drejtësisë, mbrojtjen<br />
e më të dobëtit, më të pafuqishmit atij që ka<br />
më pak mjete për t’i dalë zot vetes.<br />
Për t’u rikthyer te zgjedhjet, a nuk kanë vepruar<br />
në të njëjtën mënyrë gjykatat shqiptare kur i rrëmbenin<br />
opozitës (atëherë asaj demokrate) mandatet<br />
e vitit 20<strong>01</strong> në tavolinë? A nuk kanë vepruar kështu<br />
sa herë që vullneti i pushtetit ka qenë i qartë për<br />
t’i dhunuar ato? (…)<br />
Nuk ka rëndësi nëse, në gjykimin e ardhshëm<br />
në Kolegj, debati ligjor do të jetë ky apo një tjetër.<br />
Rëndësi ka pikëpyetja se a do arrijë drejtësia jonë<br />
të mos aplikojë, si gjithnjë, sistemin e dy standardeve?<br />
Deri më tani thelbi i gjykimit të asaj çka ndodhi<br />
në garën politike të Tiranës ka qenë ky: që një<br />
rezultat i ngushtë (ai i 14 majit, që nxori Ramën<br />
fi tues me 10 vota) kërkon shqyrtimin e çdo artifi ci<br />
që mund ta ndryshojë atë. Çdokush që mund të<br />
pretendonte të gjente gjilpërën në kashtë, duhej<br />
dëgjuar dhe duhej respektuar, sepse rezultati ishte<br />
lehtësisht i këmbyeshëm. Instalimi i këtij parimi e<br />
nxori liderin e opozitës humbës me 95 vota. Tani i<br />
takon atij të kërkojë një artifi c. I takon atij të gjejë<br />
gjilpërën në mullarët e kutive, me mbi 350 vota<br />
që s’dihet se nga vijnë. A do të merret parasysh kjo<br />
kërkesë? A do përdoret edhe në këtë rast i njëjti<br />
standard? Pak kush beson se po. Sepse në gjykatat<br />
tona vazhdon të funksionojë e njëjta peshore. Jo<br />
ajo e argumenteve ligjore. Jo ajo e standardeve të<br />
njëjta. Por ajo e krahasimit mes të fuqishmit ose<br />
jo. Mes atij që është në pushtet dhe atij që është<br />
në opozitë.<br />
Publicist nga Tirana. Teksti është marrë me shkurtime nga Mapo.al<br />
Mirëserdhët<br />
në botën HD!
Change language