IU SHERBEJNE SHQIPTAREVE - Gazeta Express

More documents

Recommendations

Info

2 Pressing Fjalët tona Kosova rrezikon falimentimin. MOTI PRISHTINË Sot Nesër Gazeta Express është botim i MediaWorks, LLC Adresa: Dardania 1/1 Prishtinë, 10000, Kosovë E-Mail: info@gazetaexpress.com Tel. +381 (0)38 76 76 76; fax: 038 76 76 78 www.gazetaexpress.com Ardian Gjini, Shef i Grupit Parlamentar të AAK-së, duke shfaqur brengën se, nëse nuk privatizohet PTK-ja, buxheti i Kosovës rrezikon të ketë një deficit prej 540 milionë eurosh. Të zgjidhim konfl iktin historik. Boris Tadic, President i Serbisë, duke folur për marrëdhëniet Serbi-Kosovë në forumin e Brukselit “Afrimi i Ballkanit në BE”. Gjithnjë e më pak problematik. Lamberto Zannier, Shefi i UNMIK-ut e ka cilësuar të tillë problemin e njohjes së pavarësisë së Kosovës, pas bisedimeve Beograd-Prishtinë. Max: 17 °C Min: 7 °C Max: 12 °C Min: 7 °C Jemi pajtuar që krimet e luftës janë akte të ndëshkueshme sipas ligjit, por sikur duam t’i mbyllim sytë kur këto ligje duhet të aplikohen në praktikë kundër komandantëve dhe pjesëtarëve të UÇK-së. E hënë, 28 mars 2011 Kryeredaktor: Leonard Kerquki leonard.kerquki@gazetaexpress.com Politikë: Bekim Greiçevci bekim.greicevci@gazetaexpress.com Nacionale dhe siguri: Jeton Musliu jeton.musliu@gazetaexpress.com Ekonomi: Arben Hyseni arben.hyseni@gazetaexpress.com Bota: Arsim Buxhovi arsim.buxhovi@gazetaexpress.com Arte: Faton Raçi faton.raci@gazetaexpress.com Editorialet dhe Shkurt e Shqip: Arben Idrizi arben.idrizi@gazetaexpress.com Sport: Valdet Hasani valdet.hasani@gazetaexpress.com Fotografia: Atdhe Mulla atdhe.mulla@gazetaexpress.com, Drejtore e marketingut: Vjollca Musa, marketing@gazetaexpress.com redaksia: info@gazetaexpress.com tel: 038 76 76 76, ; fax: 038 76 76 78; Shtypi: Lindi Printing Center: MediaWorks. Shkëlzen Maliqi Krimet e luftës Është një thënie e vjetër se pas luftërave, historinë e shkruajnë fi tuesit. Nuk di sa është ajo e saktë në kohën e sotme dhe për luftërat e viteve ’90 të shekullit të kaluar. Ndoshta pse ka pasë më shumë fi tues dhe humbës, kjo histori ende shkruhet dhe prezentohet në disa versione jokomplete. Po kështu, nga arsyeja se disa ato luftëra i konsiderojnë të papërfunduara, edhe shkrimi i “historisë së fi tuesit” mendohet se është një punë e papërfunduar, ose work in progres, madje edhe tregim që mund të ndryshohet. Për këtë të fundit si shembull merren rishkrimet dhe revidimet aktuale të historisë së kohës së komunizmit, ku humbësit e dikurshëm përpiqen t’iu hakmirren fi tuesëve të dikurshëm, duke fshirë kujtesën për komunizmin dhe duke rehabilituar forcat e mposhtura nga ai. Por, kjo tendencë nuk është se mund të çojë në një përfundim absurd që, siç duan dhe pretendojnë disa, skema e fi tores dhe humbjes pas Luftës së Dytë Botërore duhet thjesht të përmbyset. Fakti se Luftën e Ftohtë e humbën komunistët, nuk çon në rehabilitimin e atyre forcave anti-komuniste në Ballkan dhe në Lindje, që gjatë LDB kanë qenë në anën e fashizmit dhe nacizmit. Sidoqoftë, për një historizim më të qëndrueshëm të luftërave të fundit mungon edhe ajo që quhet “distancë historike”, distancë kjo që mundëson shqyrtimin dhe vlerësimin e proceseve dhe ngarjeve historike pa ngarkesat dhe pengesat emocionale të sotme. Po kështu, distanca historike kërkon edhe zbardhjen dhe bërjen publike të dokumenteve dhe dëshmive që aktualisht gjenden nëpër arkiva dhe mbajnë ndalesën “sekret shtetëror” ose “tepër rezervat”. Është edhe një element që këtë çështje e paraqet në një dritë krejt të re, që dallon nga e kaluara. Dikur luftërat kanë qenë kasaphane të tmerrshme, ku kanë mundur të bëhen edhe maskra dhe krime ndaj civilëve, e që pas mbarimit të konfl ikteve dhe betejave nuk janë proceduar si krime. Pas dy luftërave botërore, konventat ndërkombëtare kanë kodifi kuar dhe imponuar ligjet dhe një etikë të luftës që palëve në konfl ikt ua ndalonte represaliet ndaj popullsisë civile. Për më shumë, krimet e luftës janë bërë akte të ndëshkueshme jo vetëm për humbësit, por edhe për fi tuesit e luftës. Ky rekapitulim tejet i thuktë i ndryshimit të karakterit të luftës në botën e sotme shpresoj se mund të jetë një ndihmesë për sqarimin e një konfuzioni që ekziston në opinionin e Kosovës, rreth vazhdimit të proceseve gjyqësore kundër pjesëtarëve të UÇKsë, qoftë në Tribunalin e Hagës, qoftë në gjykatat e Kosovës dhe hetimet që i ka fi lluar EULEX-i. UÇK-ja padyshim ka qenë në anën e fi tuesëve të luftës së fundit të Kosovës dhe asnjë histori nuk mund ta mohojë se ka zhvilluar një luftë të drejtë dhe për kauzën e pavarësimin e merituar të Kosovës, duke e pasur në këtë luftë edhe përkrahjen e botës demokratike dhe angazhimin vendimtar të forcave të NATO-s. Mirëpo, ky rol i lavdishëm historik nuk e amniston UÇK-në në përgjithësi nga hetimet dhe ndëshkimet e rasteve ku dyshohet dhe dëshmohet se pjesëtarët e UÇK-së, ose që janë paraqitur si të tillë, kanë bërë akte që konventat ndërkombëtare, e edhe ligjet e shteteve demokratike, i cilësojnë si krime të luftës. Në në Kosovë parimisht dhe në bazë të ligjeve që janë bërë normë e sistemit demokratik, jemi pajtuar që krimet e luftës janë akte të ndëshkueshme sipas ligjit dhe, si të tilla, nuk vjetrohen, por sikur duam t’i mbyllim sytë kur këto ligje duhet të aplikohen në praktikë për ato raste kur hetuesia dhe prokuroritë ngrisin paditë kundër komandantëve dhe pjesëtarëve të UÇK-së. Nuk jam prej atyre që paragjykoj fajësinë e asnjërit ushtar a komandant të UÇK-së, që akuzohet për krime. Është detyrë e prokurorisë që të jep provat për akuzat dhe e gjyqeve që ata t’i ndëshkojë ose t’i lirojë nga akuzat nëse janë të pabaza ose nuk ka dëshmi se kanë bërë krime. Nëse, psh., ndëshkohen Ramush Haradinaj ose Fatmir Limaj, që janë komandantët më të spikatur të UÇK-së që po ndiqen si të dyshuar për krime lufte, kjo nuk do të thotë se me këtë do të ndëshkohet edhe vetë UÇK-ja dhe se kjo çon në revidimin radikal të historisë. Ndëshkimet eventuale të Haradinajt, Limajt dhe të tjerëve që akuzohen, do të jenë një tagër që ata e paguajnë për idetë dhe praktikat parademokratike që i kanë pasur për luftën në ato rrethana të vështira të rebelimit dhe rrezikut permanent, gjatë viteve të konfl iktit 1998-1999. Njëfarëdore, pozitën e komandantëve të UÇK-së që po gjykohen e shoh si një ndeshje të dy koncepteve të luftës dhe të drejtësisë - njëra tradicionale dhe paramoderne e rebelit dhe kaçakut që është trim i pashoq, por luftën e sheh si suspendim të ligjeve ku ai vetë e merr rolin e arbitrit, që vendos mbi jetën dhe vdekjen e armikut dhe atyre për të cilët dyshon se janë bashkëpunëtorë të tij dhe tjetra moderne, që për luftën ka vendosur konventa dhe rregulla, sipas të cilave betejat e ushtrive konsiderohen të paevitueshme, por ndalohen ekzekutimet dhe trejtimet çnjerëzore të ushtarëve të zënë rob dhe të civilëve të paarmatosur. Sipas pikëpamjes së parë dhe meritava, ata janë padyshim heronj. Por, pikëpamja e dytë thotë “na falni, trima, por ky është shekulli XXI dhe edhe në Kosovë sot duhet të sundojë ligji”.
E hënë, 28 mars 2011 3 Politika zyrtare kosovare ka marrë drejtimin e përplasjes, e cila do t’i sjell telashe të mëdha Kosovës si shtet dhe qytetarëve të saj. Drejtimi: Përplasja Blerim Shala Teprim? Pozicion i skajshëm i një opozitari? Lojë politike me interesa ditor? Etj. Etj. Mbase interpretime nga më të ndryshme mund t’i qepen konstatimit vijues, i cili, për fatin tonë të keq, duket që është i vërtetë, i qëndrueshëm: politika zyrtare kosovare ka marrë drejtimin e përplasjes, e cila do t’i sjell telashe të mëdha Kosovës si shtet dhe qytetarëve të saj. Mund të kërkohen fajtorët kudoqoftë për këtë drejtim të rrezikshëm, tek OJQ-të ‘komplotiste’, EULEX-i dhe Zyra Civile Ndërkombëtare, tek opozita dhe mediat, mund të gjinden justifi kime nga më të ndryshmet, disa prej të cilave edhe janë të kuptueshme dhe valide, por, në instancë të fundit, askush nuk do të mund të shfajësojë udhëheqësinë e sotme institucionale për teposhtëzën e madhe, e cila po i ndodhë dhe do t’i ndodhë Kosovës në muajtë e ardhshëm. Autoritetet e tanishme të Kosovës, të cilat para se të gjithash identifi kohen me emrat e Kryeministrit Thaçi dhe Presidentit Pacolli, nuk e kanë problemin kryesor opozitën parlamentare dhe jashtëparlamentare, sindikatat e varura dhe të pavarura, OJQtë e lloj-llojshme, mediat. Vetë ata që janë në krye të këtyre institucioneve, janë burimi kryesor i problemeve të Kosovës. Autoritetet e tashme të Kosovës objektivisht, dhe kjo do të mirret vesh përditë e më shumë, janë opozitë ndaj Kosovës, opozitë karshi Kosovës dhe interesave të saj, ndërsa ato janë të thirrura, me Kushtetutë, me Ligj dhe me Logjikën politike, të jenë mbrojtësit kyç të këtyre interesave. Siç u pa në këto pak javë të ekzistimit të koalicionit PDK-AKR, nuk ka vullnet minimal që prijësit aktual të institucioneve të Kosovës, të përballen me realitetin kosovar dhe me pozicionit ndërkombëtarë të Kosovës, nuk ka disponim fare që të hapet një dialog i mirëfi lltë politik dhe social në vend i cili do të synonte mobilizimin, sa më të madh të mundshëm, të potencialit që ka Kosova, në adresim dhe në zgjidhje të problemeve të mëdha ekonomike, politike dhe diplomatike që ka shteti i Kosovës. Pacolli dhe Thaçi po sillen, mbase, përtej parashikimeve edhe të pesimistëve më të mëdhenj, thuajse këndejpari gjithçka është në rregull, duke injoruar pothuaj totalisht sprovat e mëdha të cilat kanë mbërritë në dy vitet e fundit me faturat a llogaritë të cilat dikush duhet t’i paguajë. Presidenti Pacolli ka gjetë, si po duket, “formulën magjike”, për këto fatura: Bashkimin kombëtar. Si zakonisht, kur bëhet fjalë për Pacollin, nuk kuptohet dot se çfarë nënkupton ai me fjalët dhe porositë që përpiqet me një pompozitet të paparë për këtë politikën modeste kosovare, t’i ofrojë publikut kosovar. Për çfarë bashkimi kombëtarë bëhet fjalë në këtë rast? Për atë që e defi non ai si bashkim ekonomik, apo, për një tjetër që e përmendi para disa ditësh, ku duket që aludohej edhe për bashkimin politik (edhe në një shtet të vetëm?), i cili do të kishte domethënien që Presidenti i një shteti sovran, vullnetarish heq dorë prej shtetit në ballë të të cilit është!? Më e keqja është që në rastin e Presidentit Pacolli, e tëra kjo me gjasë është vetëm fi llimi. Apo në të ardhmen, do të kemi gjithnjë e më tepër “margaritarë” të tillë politik. Behxhet Pacolli është në postin e gabuar, në vendin e gabuar, në kohën e gabuar. Nuk është Kushtetuta problemi kryesor i tij. Ai është problemi më i madh për vetëveten. Dhe për të gjithë ne të tjerët. Në rastin e Kryeministrit Thaçi, shembulli më i mirë se si ai e ka ndërmend ta trajtojë publikun kosovarë, opozitën, qytetarët e thjeshtë, faktorin ndërkombëtarë, janë dy tema: dialogu Kosovë-Serbi dhe buxheti i ri i Kosovës për vitin 2011. Në te dyjat Thaçi po tregon që ai dhe koalicioni të cilit i prinë, nuk e kanë ndërmend t’i bëjnë fare hesapë të tjerët, e këta të ‘tjerët’, duket që janë shumë, tepër shumë, dhe që do të shtohen gjithnjë e më tepër. Bisedimet e reja Kosovë – Serbi, gjithsesi politike, kanë nisë keq dhe mbrapsht për Kosovën, dhe duhet bërë shumë për t’i kthyer në binarë të mbarë, apo, për t’iu shmangur epilogut lehtë të parshikueshëm, nga pikëshikimi i sotëm. Kjo temë patjetër duhet të trajtohet me seriozitetin dhe përgjegjshmërinë më të madhe politike, me hapjen e një dialogu të brendshëm institucional kosovarë për synimet që do të duhej të mbërriheshin përmes tij. Buxheti i ri i Kosovës, është objektivisht, një kronikë e një bankrotimi të paralajmëruar të Kosovës. Kryeministri Thaçi mendon që e ka gjetë formulën e kundërshtimit të opozitës dhe të gjithë të tjerëve që e kritikojnë, gjithmonë duke e bartur debatin në një terren të rrëshqitshëm pseudo-patriotik. Kur ai pyetet, për shembull, se si mund të jetë i qëndrueshëm ky buxhet, veçmas kur dihet se në çfarë raporte të çrregulluara me Fondin Monetar Ndërkombëtarë gjindet aktualisht Qeveria, ai godet opozitën duke i thënë që ajo është kundër rritjes së pagave. Kur Kryeministri Thaçi pyetet se si do të sigurohen mjetet për pagesën e harxhimeve të këtij viti të ndërtimit të autostradës Vërmicë – Merdarë, po qës e ta zëmë, nuk do të arrihet të privatizohet PTK, ai kundërsulmon me akuzën që të tillët që bëjnë këtë pyetje janë kundër autostradës së kombit. Ndërsa realisht, sot e kësaj dite, qytetarët e Kosovës nuk e dinë se sa do të kushtojë kjo autostradë. Ata nuk e dinë edhe sa realisht do të jetë rritja e rrogave në sektorin publik. Ata nuk e kanë të qartë se çfarë do të ndodhë me këtë rritje, apo, sa do të jetë ajo e qëndrueshme, poqëse në ndërkohë, çmimet do të vazhdojnë ofenzivën e madhe, dhe nëse, siç del nga Buxheti i Kosovës, në dy vitet vijuese (2012 dhe 2013), nuk do të ketë fare ngritje të pagave. Kemi arritë në një stad, apo, thënë më mirë, kemi rënë aq poshtë, saqë më nuk bëjnë punë numrat, statistikat, argumentet racionale, në përpjekjen për t’i trajtuar problemet kryesore të Kosovës. Ky është një tjetër lajm i keq që vërteton këtë drejtimin e përplasjes që kemi marrë si shoqëri, si vend, si shtet. » Autori është Nënkryetar i Parë i Aleancës për Ardhmëninë e Kosovës. Kjo kolumne është shkruar enkas për Gazetën Express. Big Brother 4 për vetëm 7€! Abonimi në Big Brother 4 bëhet në të gjitha dyqanet e IPKO-së. FALAS ofrohet për abonuesit e pakos Premium dhe Premium HD.
Page 1: FOTO: PETRIT RRAHMANI POLITIKË POL
Page 5 and 6: E hënë, 28 mars 2011 Hoxhaj vizit
Page 7 and 8: E hënë, 28 mars 2011 7 Nacionale
Page 9 and 10: Lajme të mira E hënë, 28 mars 20
Page 11 and 12: E hënë, 28 mars 2011 EKONOMI 11 M
Page 13 and 14: E hënë, 28 mars 2011 BOTA 13 Krye
Page 15 and 16: E hënë, 28 mars 2011 BOTA 15 Koha
Page 17 and 18: E hënë, 28 mars 2011 PUBLIKIM I N
Page 19 and 20: E hënë, 28 mars 2011 arté Sopran
Page 21 and 22: E hënë, 28 mars 2011 Gallagher, k
Page 23 and 24: E hënë, 28 mars 2011 ROZE 23 Mart
Page 25 and 26: E hënë, 28 mars 2011 25 Fjalët e
Page 27 and 28: PALUAJTSHMËRI SHITJE E hënë, 28
Page 29 and 30: E hënë, 28 mars 2011 Arsenali ndj
Page 31 and 32: E hënë, 28 mars 2011 Lucio vazhdo

IU SHERBEJNE SHQIPTAREVE - Gazeta Express

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?