Ψηφιακό Τεκμήριο - E-Thesis

Πέρα από τις διαφορές συναντάµε και οµοιότητες. Πιο συγκεκριµένα, είναι
πράξεις εκούσιες, σύµφωνες µε το κοινά αποδεκτό (ή επικρατούν) καλό και δεν
αποφέρουν υλικά, ανταποδοτικά οφέλη (∆ηµητρόπουλος, 2003).
1.12.2 Εθελοντισµός και ∆ίκτυα άτυπης φροντίδας
Στον τέταρτο τοµέα εντάσσονται οι φορείς αυτοβοήθειας και τα δίκτυα άτυπης
φροντίδας. Κατά κανόνα δεν υπάρχει νοµικό πλαίσιο λειτουργίας και η κατηγορία
αυτή χαρακτηρίζεται από τον ανεπίσηµο τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας. Η
Στασινοπούλου (1992 στον Σταθόπουλο, 2005) ορίζει την άτυπη φροντίδα ως την
βοήθεια και τη στήριξη που προσφέρουν τα λεγόµενα άτυπα δίκτυα, δηλαδή τα
οικογενειακά σχήµατα, οι συγγενείς, οι φίλοι και οι γείτονες. Ένα χαρακτηριστικό
παράδειγµα είναι η προσφορά βοήθειας (συνήθως καθηµερινή) σε ένα ηλικιωµένο
άτοµο. Αυτή όµως η προσφορά δεν µπορεί να θεωρηθεί ως εθελοντική εργασία.
Ορισµένοι µελετητές όπως είδαµε παραπάνω ορίζουν τον εθελοντισµό ως την
εργασία εκείνη που προσφέρεται σε τρίτους εκτός συγγενικών και οικογενειακών
προσώπων. Εποµένως, σύµφωνα µε τον συνοπτικό ορισµό που δόθηκε, δεν µπορούµε
να µιλάµε για εθελοντισµό ή για παροχή εθελοντικής εργασίας στην περίπτωση των
άτυπων δικτύων.
1.12.3 Εθελοντισµός και Οµάδες αυτοβοήθειας
Μια τελευταία διάκριση οφείλουµε να κάνουµε µεταξύ του εθελοντισµού και των
οµάδων αυτοβοήθειας. Με τον όρο αυτοβοήθεια εννοείται η ενεργοποίηση των
πολιτών ως προς την αντιµετώπιση των προβληµάτων τους, µέσα σε ένα πλαίσιο
συλλογικότητας και αλληλεγγύης (Ζαφειρίδης , 2003).
50