ΠΑΙΔΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Ο τρελός νευριάζει, δίνει μια ξαφνική σπρωξιά στον
παππού και τον πετάει κάτω απ’ το παγκάκι. Ο παππούς
σηκώνεται αγανακτισμένος και μαζεύει την εφημερίδα του
φωνάζοντας στον εγγονό του.
ΠΑΠΠΟΥΣ : Αμάν! Δεν τρώγεσαι πια! Η συμπεριφορά σου
είναι απαράδεκτη! Ήθελα να ‘ξερα, αυτά σου μαθαίνουν όλη
μέρα στο σχολείο; Πάμε. Φεύγουμε.
ΕΓΓΟΝΟΣ : (απορημένος) Γιατί, καλέ παππού; Τι σου έκανα;
Γιατί με τραβάς; Ούτε μπάλα με άφησες να παίξω ούτε τίποτα.
Ο παππούς τον τραβάει από το χέρι και φεύγουν. Ο
τρελός αρχίζει να βηματίζει στη σκηνή και κάνει κινήσεις
για να ξεπιαστεί.
ΤΡΕΛΟΣ : Λίγο ακόμα να μένανε και θα ‘βγαζα ρίζες έτσι που
καθόμουνα. Δεν άφηνε το παιδάκι να παίξει και του έκανε κι
όλες αυτές τις χαζοερωτήσεις. Τι σου είναι κι αυτοί οι μεγάλοι.
Όλη τη μέρα τα παιδιά στο σχολείο, μετά στο φροντιστήριο και
μετά ερωτήσεις για να δούνε η μαμά και ο μπαμπάς αν τα
έχουνε μάθει καλά. Και πότε θα παίξουμε εμείς, κύριε; Πού
είναι τα δικαιώματά μας; Πρωί διάβασμα, μεσημέρι διάβασμα,
βράδυ διάβασμα. Σούπα θα γίνει στο τέλος το μυαλό μας.
Από το βάθος εμφανίζονται δυο αγόρια κι ένα κορίτσι με
μια μπάλα.