ΠΑΙΔΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΤΡΕΛΟΣ : (ενθουσιασμένος) Βρε, καλώς τα! Ελάτε, ελάτε να
παίξουμε όλοι μαζί. Εγώ θα κάνω τον τερματοφύλακα κι εσείς
θα προσπαθήσετε να βάλετε γκολ.
Α’ ΑΓΟΡΙ : Καλέ, τι γίνεται εδώ; Υπάρχει μεγάλος που να μη
μας διώχνει από τη γειτονιά του; Υπάρχει μεγάλος που θέλει
να παίξει μαζί μας; Πάμε, παιδιά!
ΚΟΡΙΤΣΙ : Θ’ αφήσετε, κύριε, και μένα που είμαι κορίτσι να
παίξω μαζί σας;
ΤΡΕΛΟΣ : Γιατί; Τα κορίτσια δεν έχουν πόδια;
ΚΟΡΙΤΣΙ : (χαρούμενα και ειρωνικά) Τα κορίτσια έχουν πόδια.
Μερικά αγόρια δεν έχουν μυαλό και νομίζουν πως δε
μπορούμε να παίξουμε μπάλα κι εμείς.
Β’ ΑΓΟΡΙ : Αφήστε, μωρέ, τα λόγια κι ελάτε να παίξουμε πριν
μετανιώσει και χάσουμε την ευκαιρία. Μετά βλέπουμε ποιος
έχει μυαλό και ποιος δεν έχει.
Αρχίζουν να παίζουν όλοι μαζί ξεφωνίζοντας και
γελώντας. Κάθε φορά που τα παιδιά πετάνε τη μπάλα, ο
τρελός πέφτει θεαματικά και προσπαθεί να την πιάσει.
Όπου, ξαφνικά εμφανίζεται η κυρα-Κατίνα έξαλλη από
θυμό.