Problem komiwojażera dla kilku centrów dystrybucji - Transportu
Problem komiwojażera dla kilku centrów dystrybucji - Transportu
Problem komiwojażera dla kilku centrów dystrybucji - Transportu
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
120<br />
Edward Michlowicz<br />
- strategia (+),<br />
- strategia (, ),<br />
• programowanie ewolucyjne.<br />
Algorytm ewolucyjny moe koczy swoje działanie:<br />
• gdy przystosowanie osobników jest odpowiednio due,<br />
• gdy stan populacji bazowej wiadczy o stagnacji algorytmu,<br />
• po okrelonej z góry iloci cyklów ewolucyjnych.<br />
Terminologia wykorzystywana w nazewnictwie elementów algorytmów ewolucyjnych<br />
jest do specyficzna, bowiem powstała wskutek inspiracji genetyk i ewolucj.<br />
Działanie algorytmu ewolucyjnego polega na przetwarzaniu populacji osobników,<br />
z których kady stanowi propozycj rozwizania postawionego problemu. Kady osobnik jest<br />
wyposaony w informacj tzw. genotyp, na podstawie, którego generowany jest fenotyp –<br />
zestaw cech, które podlegaj ocenie rodowiska. Proces tworzenia fenotypu z genotypu<br />
nazywa si kodowaniem. Fenotyp jest punktem w przestrzeni rozwiza problemu, genotyp<br />
za – punktem w przestrzeni kodów. Przystosowania osobnika na podstawie jego genotypu<br />
dokonuje si za pomoc funkcji przystosowania. Funkcja ta moe by stacjonarna, zmienna w<br />
czasie lub moe zawiera element losowoci. Genotyp osobnika złoony jest z chromosomów,<br />
z których co najmniej jeden zawiera kod okrelajcy fenotyp. Chromosomy natomiast składaj<br />
si z mniejszych elementów, zwanych genami, które reprezentuj elementarne informacje.<br />
Wraz z rozwojem i coraz wikszym zainteresowaniem algorytmami ewolucyjnymi<br />
podstawowe typy algorytmów zaczły si do siebie nawzajem upodabnia. W programowaniu<br />
ewolucyjnym sposób optymalizacji numerycznej został zbliony do strategii ewolucyjnych.<br />
Algorytmy genetyczne wprowadziły schematy selekcji znane ze strategii ewolucyjnych<br />
i programowania ewolucyjnego, natomiast strategie ewolucyjne, opierajc si na algorytmach<br />
genetycznych, wzbogaciły operacje genetyczne o operator krzyowania. W wyniku<br />
wzajemnego przenikania si, algorytm genetyczny, strategia ewolucyjna czy programowanie<br />
ewolucyjne w swoich pierwotnych postaciach praktycznie ju nie wystpuj, a nowo powstałe<br />
algorytmy wykorzystujce ich własnoci nosz ogóln nazw: algorytmy ewolucyjne.<br />
Do rozwizania zadania komiwojaera obsługujcego kilka <strong>centrów</strong> <strong>dystrybucji</strong> został<br />
napisany program komputerowy „Vitrans” przy uyciu narzdzia programistycznego Borland<br />
C++ Builder, przeznaczonego do tworzenia aplikacji w jzyku C++.<br />
Program „Vitrans” oparty o własnoci algorytmów ewolucyjnych, umoliwia<br />
wyznaczenie zada przewozowych <strong>dla</strong> standardowego problemu komiwojaera, jak równie<br />
<strong>dla</strong> jego rozszerzonej wersji z wieloma centrami dystrybucyjnymi.<br />
Posługujc si nazewnictwem stosowanym w algorytmach ewolucyjnych, program<br />
wyznacza osobnika o najlepszym przystosowaniu, czyli takiego, <strong>dla</strong> którego całkowity koszt<br />
transportu jest najmniejszy sporód wszystkich rozpatrywanych rozwiza.<br />
Przystosowanie osobnika obliczane jest na podstawie informacji, w które kady osobnik<br />
jest wyposaony (genotyp, fenotyp). Dla rozpatrywanych problemów genotypem s<br />
miejscowoci reprezentujce dostawców i odbiorców towaru, natomiast fenotypem –<br />
połczenia (trasy) pomidzy tymi miejscowociami.<br />
W algorytmie ewolucyjnym przetwarzana jest populacja składajca si z jednego<br />
osobnika. Do inicjacji pocztkowego rozwizania bazowego wykorzystano metod „minimum<br />
macierzy kosztów”.
Change language