Zastosowanie preparatu Povidone-Iodine w optymalizacji leczenia ...

A. Wrzyszcz-Kowalczyk i in. Czas. Stomatol.,
cza wolny jod bezpośrednio na powierzchnię
błony komórkowej bakterii a następnie do ich
cytoplazmy.
Efekt bakteriobójczy związany jest z działaniem
utleniającym na grupy aminowe, hydroksylowe
i tiolowe aminokwasów i nukleotydów.
Uwolniona jodyna poprzez denaturację enzymów
i uszkodzenie wszystkich organelli komórkowych
powoduje natychmiastową śmierć
komórek bakteryjnych. W przeciwieństwie do
antybiotyków zakłócających reakcje biochemiczne
w komórkach bakteryjnych wyłącznie
chemiczny sposób działania na drobnoustroje
powoduje, że PVP-J nie tworzy oporności
wśród bakterii. PVP-J inaktywuje bakterie
Gram+ i Gram-, mykobakterie, grzyby, chlamydie,
wirusy, pierwotniaki. Ponadto jodowany
polimer poliwinylowy hamuje uwalnianie
egzotoksyn bakteryjnych [12, 13, 17].
Cel pracy
Celem pracy była ocena skuteczności 0,5%
jodowanego powidonu (0,5% PVP–J) w leczeniu
próchnicy wczesnej.
Materiał i metody
Postępowaniem leczniczym objęto 33 pacjentów
(13 dziewcząt, 20 chłopców) w wieku
1,5-4,5 lat z rozpoznaną próchnicą wczesną,
o różnym stopniu nasilenia, nigdy wcześniej
nieleczoną. Średnia wieku pacjentów wynosiła
3 lata i 7 miesięcy. Od rodziców zebrano wywiad
ogólnolekarski oraz informacje dotyczące
nawyków dietetyczno–higienicznych (wykluczono
alergików). Badanie kliniczne jamy
ustnej wykonano za pomocą lusterka i zgłębnika.
Stan uzębienia oceniano według kryteriów
Yagot w modyfikacji własnej: 0 – ząb klinicznie
zdrowy, 1 – początkowa zmiana próchnicowa;
biała nieprzezroczysta plama demineralizacyjna
umieszczona przyszyjkowo lub stycznie,
2 – powierzchowna/średnia zmiana; żółto
– brązowe przebarwienie z powierzchowną
utratą szkliwa umieszczone przyszyjkowo lub
stycznie, 3 – głęboka zmiana: ubytek szkliwa
i zębiny, 4 – bardzo głęboka zmiana; utrata dużej
części szkliwa i zębiny, odłamanie korony,
5 – próchnica zatrzymana; początkowa lub powierzchowna
zmiana barwy ciemnej, o twardej
powierzchni.
Występowanie zmiany próchnicowej kategoryzowano
jako występowanie jednego
z pięciu stadiów progresji. Dane odnotowano
na przygotowanej karcie badania. U badanych
oceniono także stan higieny jamy ustnej na
podstawie wskaźnika OHI wg Greene’ a i Vermilliona,
podając jego składowe PI i CI, oraz
wskaźnika API według Langego.
Oceniono klinicznie również stan błony
śluzowej dziąseł stosując wskaźnik dziąsłowy
według Lőe (GI). Przed rozpoczęciem leczenia
określono miana bakterii SM i LB w ślinie, stosując
test SM i LB CRT bacteria oraz stopień
demineralizacji próchnicowo zmienionych
tkanek zmierzono fluorescencję wzbudzoną
laserem z użyciem aparatu Diagnodent.
Leczenie zmian próchnicy wczesnej z zastosowaniem
preparatu Povidone-Iodine polegało
na jego wcieraniu za pomocą małej sterylnej
kulki bawełnianej bezpośrednio w zmiany
próchnicowe, po uprzednim oczyszczeniu zębów
z płytki nazębnej i miękkich mas próchnicowych.
Pełen cykl leczenia trwał sześć miesięcy
i obejmował trzykrotną aplikację PVP-J
w odstępie tygodniowym, powtarzaną następnie
dwukrotnie co dwa miesiące.
Kontrolę stanowiła zmiana próchnicowa o
podobnym stopniu zaawansowania u tego samego
dziecka traktowana preparatem fluorkowym
w postaci żelu Duraphat zawierającym
5% fluorek sodu. W całej badanej grupie po zakończeniu
leczenia ponownie mierzono wzbu-
760