Zobacz pełne wydanie (PDF) - SÄ deczanin

v www.sadeczanin.info
FOT. ARCH. ZYGMUNTA BERDYCHOWSKIEGO
z obozu jako ostatnia. Dwóch Polaków,
Ro sja nin i Włoch Ma rio, któ ry jak się
potem okazało był najgorzej z nas zaaklimatyzowany.
Moje nieszczęście polegało
na tym, że w tej czte ro oso bo wej
grupie szedłem bezpośrednio przed Mario,
co ozna cza ło, że ile kroć on zwal niał,
to ja mu sia łem go po cią gnąć. Ten pierw -
szy odcinek naszego wejście, nie więcej
jak dwie go dzi ny mar szu, to by ła dla
mnie prawdziwa katorga. Ciężko było
prawie tak, jak z saniami pierwszego
dnia, z tym tyl ko, że to by ło już po nad 4
tysiące metrów, a na takiej wysokości
każdy wysiłek odczuwa się podwójnie.
Nie mo głem nic po wie dzieć, bo raz, że
nie znam an giel skie go, a dwa – li na, któ -
rą byliśmy spięci (na Antarktydzie każdy
dzień wędrówki wiązał się z obowiązkowym
spięciem liną) oddzielała mnie
od Wło cha na osiem me trów. Ale kie dy
za czą łem my śleć, że nic mnie już nie
uratuje i nie dam rady wyciągnąć tego
Makaroniarza na szczyt – przewodnik
zarządził odpoczynek i zadał pytanie, kto
chce iść szyb ciej, a kto wol niej. Oczy wi -
ście, natychmiast się zgłosiłem do tej
szybszej grupy, do której dołączył Roman.
I w takim dwuosobowym składzie,
prowadzeni przez Maksa (drugiego z rosyjskich
przewodników) rozpoczęliśmy
W dzień ataku szczytowego
4 stycznia uznałem, że
muszę być dobrze ubrany,
aby nie powtórzyła się taka
historia i dlatego oprócz
kurtki i spodni puchowych
założyłem bieliznę
termoaktywną i polar.
szturm na szczyt. Od ra zu po czu łem się
le piej, lżej mi się zro bi ło.
Bardzo szybko, choć szliśmy niezwykle
wolno, minęliśmy wszystkie grupy,
któ re te go dnia po sta no wi ły zdo być
szczyt. To było niesamowite uczucie, jak
człowiek odzyskiwał mocno zachwianą
wia rę, że da ra dę wejść na szczyt. Ale
te go hu ra op ty mi zmu star czy ło, jak mi
się wy da je, nie dłu żej, jak na dwie go -
dzi ny. A po tem to już za czę ło się od li -
czanie kroków pomiędzy chorągiewkami,
któ ry mi ozna ko wa na by ła tra sa.
Na moje szczęście Roman kilka razy popro
sił o prze rwę, bo w ostat niej fa zie
wej ścia na szczyt prze ży wał kry zys.
Kroki stawały się coraz mniejsze i wolniej
sze, to w za sa dzie nie by ły kro ki, ale
ta kie od li cza nie od le gło ści w sto pach.
W tej części wspinaczki koncentrowałem
się tyl ko na tym, aby sta wia ne prze -
ze mnie kro ki by ły rów ne, aby ca ły czas
po ru szać się w tym sa mym tem pie, bo
każda zmiana tempa to dodatkowy wysiłek,
człowiek dostaje zadyszki i zaczyna
ją się kło po ty. W ostat niej fa zie
wędrówki pewności siebie dodawało mi
też i to, że ile kroć spoj rza łem za sie bie,
Warto wiedzieć
5 stycznia prezes Fundacji Sądeckiej, Zygmunt
Berdychowski stanął na Mount Vinson
(4892 m n. p. m.), oto czo nym lą do lo dem naj -
wyższym szczycie Antarktydy, zdobytym
po raz pierw szy 18 grud nia 1967 r. przez Ame -
rykanów (pierwszego polskiego wejścia dokonała
Mariola Popińska 16 stycznia 1995 r.).
Tym sa mym przy bli żył się do zdo by cia Ko -
ro ny Zie mi, naj więk szych gór wszyst kich
kon ty nen tów, co nie uda ło się jesz cze żad -
ne mu są de cza ni no wi. Na szczy cie roz wi nął
fla gi po wia tu no wo są dec kie go i No we go
Są cza.
Drogę po Koronę Ziemi Z. Berdychowski rozpoczął
w 2007 r. od wej ścia na Mont Blanc, naj -
wyższy szczyt Europy. Wyczynu dokonał w 190.
rocznicę wejścia na ten szczyt pierwszego Polaka,
Antoniego Malczewskiego, w 1818 r.
Potem postawił stopę na Elbrusie (2009),
naj wy ższym szczy cie Kau ka zu, za li cza ną
przez niektórych geografów do Starego Konty
nen tu, a na stęp nie Ki li man dża ro w Afry ce
(2009) i Acon ca gua, naj wy ższej gó rze Ame -
ryki Południowej (2010). Wyprawa na
McKin ley w Ame ry ce Pół noc nej w kwiet -
niu 2010 r. była nieudana, Berdychowski
o ma ło jej nie prze pła cił ży ciem i bę dzie mu -
siał wró cić na Ala skę.
Do kompletu pozostała Góra Kościuszki, najwyższy
szczyt Australii, ewentualnie jeszcze
Pun cak Jaya szczyt w Gó rach Śnie żnych na No -
wej Gwi nei i wresz cie – Mo unt Eve rest w Hi -
malajach, najwyższa góra naszej planety.
LUTY 2011 Sądeczanin 17