Zobacz pełne wydanie (PDF) - SÄ deczanin

SĄDECZANIE
FOT. MIGA
łością wszystkich wokół siebie. Nikomu
nie ską pił. Ni gdy nie ża ło wał też słów,
które z pozoru mogły gorzko smakować,
ale pro wa dzi ły czło wie ka do wzro stu.
Z jaką niezwykłą mądrością podchodził
do tych naj bar dziej przez sie bie uko cha -
nych, do dzie ci?! Ni gdy się nad ni mi nie
roz czu lał, on je po pro stu ko chał. Tak
mądrej miłości, chociaż w niewielkim
procencie, mógłby każdemu rodzicowi
dać Pan. A Pan „Gar ga me la” nie uczy -
nił na wet ro dzi cem. Za to uczy nił go Oj -
cem wszyst kich, któ rzy po tra fi li
powiedzieć Ojcze.
FOT. ARCH.
Czy bra ku je mi „Gar ga me la”?
Z pewnością brakuje mi jego odwiedzin.
Brakuje wakacyjnych wyjazdów i długich
go dzin spę dza nych ostat nio
w Orzechówce na rozmowach o wszystkim,
co postronnemu słuchaczowi wyda
wa ło by się ma ło wa żne. Je go
znamienne „matka” brzmi w mojej pamię
ci, jak sło wa mo dli twy wy uczo nej
w dzieciństwie i drogiej sercu, jak najcenniejsze
wspomnienie. Czasem mówił
Jeżeli słyszę, gdy ktoś
mówi, że poszedł do nieba,
to mam wrażenie, że raczej
niebo przyciągnął tu, bliżej
ziemi, bliżej do naszego
świata, do naszych z życiem
zmagań. Nie mógł odejść
zbyt daleko, bo za bardzo
czuję jego obecność.
po imieniu, ale rzadko, dlatego „Dorotka”,
któ re wy szło z je go ust jest jesz cze
cen niej sza niż owa „mat ka”.
Po da ro wał mi wie le cu dow nych
wspo mnień, prze żyć i do znań. Jed nak
najcenniejszym darem „Gargamela” jest
przy jaźń mię dzy mną a oso bą, któ rą po -
sta wił kie dyś przede mną i nie mal po -
wie dział „Mat ko, oto syn twój”, choć to
„córka” jest w rzeczywistości.
Moje życie zapełnione jest obecnością
„Gar ga me la”. Bo on nie od szedł!
Przyciągnął niebo bliżej mnie i siedząc
na kolanach u Pana Boga trwa ze mną
we wszyst kim, co mi się przy tra fia, idzie
za mną ka żdą dro gą, któ rą po dą żam
i wierz cie, lub nie, sły szę je go traf ne
uwagi i komentarze do całej rzeczywisto
ści, któ ra ogar nia świat wo kół mnie.
Mam wra że nie, że wte dy, przed la ty
i przez ca łe la ta po tem, to mnie przy go -
towywał do I Komunii. Na pewno przygo
to wał mnie do praw dzi we go
spotkania z Bogiem.
Jak mo że go bra ko wać, sko ro ty le go
wokół?
DO RO TA WO LA NIN
Hu fiec ZHP im. Bo ha te rów Zie mi
Są dec kiejw No wym Są czu
FOT. ARCH.
FOT. PG
54 Sądeczanin LUTY 2011 v www.sadeczanin.info