BLIŻEJ ŹRÓDŁA nr 1 - grudzień 2014

R O Z M O W A W S T A J E N C E
( O P O W I A D A N I E D L A N A J M Ł O D S Z Y C H )
W mroźny, grudniowy dzień, kiedy to grzeczne dzieci powinny już spać, do małej miejscowości
Betlejem zawitali zmęczeni podróżni z daleka. Byli to Maryja i Józef. Wędrowali
od domu do domu i nigdzie nie mogli znaleźć noclegu. Postanowili więc zanocować
w starej, ubogiej stajence wśród bydła i zwierząt domowych.
Maryja była bardzo słaba i zmęczona, a Józef nie odstępował jej ani na krok. Jedynym ich
przyjacielem w niedoli był mały osiołek o imieniu Baltazar. Osiołek czuł, że nawet w tym
nędznym miejscu jego państwo są niemile widziani. Kury się denerwowały, krowy groźnie
muczały ze złości, że muszą oddać żłób dla chorej kobiety. Baltazar obserwował to
i bardzo się martwił, że może stać się coś złego. Jego pani oczekiwała dziecka. Aby nie słyszeć
narzekań i jęków, opuścił uszy i położył się z boku żłobu. Nagle zobaczył, że wszystkie
zwierzęta wychodzą i zbierają się pod stajenką. Podszedł bliżej drzwi i nadstawił uszy.
Wielka brązowa krowa Mu Mu przemówiła do swojej koleżanki. Zwierzęta rozmawiały
o nieproszonych gościach w ich stajence. Do dyskusji przyłączyła się owca. Narzekania
przerwał płacz dziecka. Baltazar odwrócił się i zamknął oczy. W stajence zrobiło się bardzo
jasno. Po chwili jednak uśmiechnął się. Zobaczył jak jego pani przytula do siebie wyczekiwane
dzieciątko.
W uchylonych drzwiach stanęła najmniejsza owieczka. Ona jako pierwsza oprócz Baltazara
zobaczyła malutkiego Jezusa. Pobiegła czym prędzej przekazać innym wielką nowinę.
Zwierzęta zapragnęły Go ujrzeć na własne oczy. Przeciskając się między sobą zostawiły
owieczkę Me Me w tyle. Ze łzami w oczach została za wszystkimi, próbując stawać na małych
łapkach, aby coś zobaczyć. Maryja uśmiechnęła się do niej przyjaźnie. Poprosiła Baltazara,
aby ustąpił jej miejsca. Me Me podeszła do żłobka, a malutki Jezus wyciągnął do
niej rączkę. Nad stajenką ukazała się gwiazda, która miała zaprosić wszystkich na spotkanie
z nowonarodzonym Panem świata.
Zwierzęta cieszyły się, choć było im smutno,
że tak niechętnie przyjęły gości pod swój dach.
Do rana opowiadały mu opowiastki
i śpiewały do snu kołysanki. Od tamtej pory w
wigilijną noc każde zwierzę ponoć przemawia
ludzkim głosem. Może i Twój piesek lub kotek
powie coś do Ciebie? Posłuchaj go uważnie, bo
w tę noc każdy cud zdarzyć się może….
Kasia Witek
8