Սելեստեն Ֆրենե Մանկավարժական ինվարիանտներ Կյանքի ...

Եթե երեխաները անխնամ են և աշխատելու սովորություն չունեն, մեզ անհրաժեշտ է
հսկայական ջանքեր գործադրել, որպեսզի հասնենք ֆունկցիոնալ կարգ ու կանոնի:
Այստեղ սխալը կատարվել է առանց մեր մասնակցության, և ճիշտ չէր լինի այն ուղղել
նոր սխալների օգնությամբ: Պետք է գործը այնպես կազմակերպել, որ պատիժը
ավելորդ դառնա:
Հետևեք պատժված երեխային, վերլուծեք ձեր սեփական արձագանքը ինչ-որ
պատժի ենթարկվելուց հետո: Դուք միշտ ձեր հոգում ի հայտ կբերեք վրդովմունքի,
դիմադրության, վրեժի, անգամ ատելության զգացում: Պատիժը միշտ էլ ստորացնում
է մարդուն, անգամ եթե ստորացման զգացումը թաքցվում է սնապարծության,
հպարտության դիմակի տակ:
Քանի որ պատիժը միշտ էլ սխալ է, ուրեմն ամեն անգամ, երբ դուք դիմում եք դրան,
սխալ քայլ եք անում՝ նույնիսկ դրանով պատշաճ կարգ հաստատելու դեպքում:
Միևնույն ժամանակ ձեզ համար խիստ դժվար կլինի կանխատեսել այդ քայլի բոլոր
հետևանքները:
Ներդաշնակությունը դասարանում և պատժի անհրաժեշտության բացակայությունը
ուղղակիորեն կախված են նրանից, թե ինչքան է ուսուցիչը կարողանում
հետաքրքրել երեխաներին աշխատանքով, և ինչ չափով են բավարարված
ստեղծագործելու և ներքին հարստացման նրանց պահանջմունքները:
Իհարկե, շատ դժվար է հրաժարվել պատժից: Դպրոցում կարգ ու կանոնին ու
կարգապահությանը հասնում են աշխատանքի լավագույն պայմաններում, իսկ
դրանք հաճախ այնքան անկատար են: Սակայն դա չի կարող խանգարել մեզ՝
ազնվորեն խոստովանելու մեր սխալները:
Թեստ
Դուք ամբողջությամբ հրաժարվել եք պատժիչ բոլոր միջոցներից: Կանաչ
Փորձում եք խուսափել պատժից, սակայն միշտ չէ, որ դա հաջողվում է ձեզ: Դեղին
Կարծում եք, որ պատիժն անհրաժեշտ է, և չեք հրաժարվում նրա կիրառումից:
Կարմիր
Իվարիանտ 24. Դպրոցի նոր կյանքը կառուցվում է համերաշխության սկզբունքով,
այսինքն՝ աշակերտներին ուսուցիչների հետ հավասարապես դպրոցի կյանքի և
գործունեության ղեկավարման իրավունք է տրվում:
Համերաշխության այդ սկզբունքը բխում է նախորդ ինվարիանտներից: Եթե դուք դեռ
չեք հավաքել բավականաչափ «կանաչ» գնահատականներ, ուրեմն պատրաստ չեք