Սելեստեն Ֆրենե Մանկավարժական ինվարիանտներ Կյանքի ...

դասարանում իր իշխանության նկատմամբ ամենափոքր դիմադրություն չի
հանդուրժում: Ամեն ինչ եթե ոչ մահակին, խստագույն կանոններին պետք է
ենթարկվի:
Եվ հետո զարմանում ենք, որ այդ իշխանության տակից վերջապես դուրս պրծած
երեխաները չեն կարողանում իրենց կառավարել և կշռադատել իրենց
գործողությունները, անընդունակ են ինքնակազմակերպման, և միակ բանը, որին
ձգտում են, իր վրա իշխանության յուրաքանչյուր դրսևորումից խույս տալն է:
Ժողովրդավարության դարաշրջանում, երբ մեկը մյուսի ետևից բոլոր երկրները
ձգտում են անկախության, դպրոցն ինքը պետք է դառնա ժողովրդավարական
դպրոց, որն իր գործունեությամբ, իր օրինակով իսկական ժողովրդավարների
կձևավորի:
Թեստ
Ջանում եք դպրոցում ժողովրդավարություն հաստատել: Կանաչ
Ժողովրդավարացման վեհերոտ փորձեր եք ձեռնարկում, որոնք դեռ ուսումնադաստիարակչական
ողջ գործընթացը չեն շոշափում: Դեղին
Ձեր դպրոցն ավտորիտար է մնում: Կարմիր
Իվարիանտ 28. Դաստիարակության հիմքում անհատի արժանապատվությունն է:
Ուսուցչի և աշակերտի փոխադարձ հարգանքը դպրոցի նորացման գլխավոր
պայմաններից մեկն է:
Սա այնքան բնական է, որ թվում է` յուրաքանչյուր ողջամիտ մարդ ամբողջովին
կհամաձայնի այս ինվարիանտին: Սակայն ցավոք, ուսուցիչների և ծնողների
վարքում իշխանականությունն այնքան ամուր է հաստատվել, որ համարյա բոլոր
ընտանիքներում և դպրոցներում երեխաներին ճնշում է մեծերի անառարկելի
իշխանությունը:
Հատկապես նման վերջնական արդյունքի է հանգեցնում մեր կողմից ուրվագծված
ճանապարհը, որը խորհրդանշում է միայն կանաչ և դեղին լույսը: Իսկական
առաջընթացը, որը ձեռք ենք բերում, որոշվում է դասարանում ուսուցիչների և
աշակերտների միջև նոր, փոխադարձ հարգանքի հարաբերություններով, որոնք
հաստատվում են դասարանում: «Ուրիշներին մի արա այն, ինչ որ քեզ չէիր
ցանկանա, այլ արա այն, ինչ քեզ համար լավ կլիներ» հայտնի կանոնը
առանձնապես կարևոր է դպրոցի համար: