Αναζητώντας την ελεύθερη αναζήτηση - eBooks4Greeks.gr

Με πλησίασε µε αργά βήµατα και µε αγκάλιασε, κλείνοντάς µε µέσα στο
ψηλό, λεπτοκαµωµένο σώµα του.
«∆εν µπορούσα να κοιµηθώ άλλο και είπα να σηκωθώ και να χαρώ την
ανατολή του ήλιου»
Με φίλησε στο µάγουλο και µετά στα µαλλιά.
«Μήπως, το κοριτσάκι µου, είναι στεναχωρεµένο από κάτι;»
«Όχι … Απλώς … Όταν έχω παράδοση µαθηµάτων στο Πανεπιστήµιο,
είµαι λιγάκι σε υπερένταση, Άγγελε …»
Ένιωθα αφόρητη αµηχανία, παλεύοντας να βρω κάποια αληθοφανή
δικαιολογία για να ξεφύγω από το βλέµµα του.
«Τότε, δεν έχουµε παρά να κάνουµε κάτι, για να την αποβάλλουµε!»
«Τι µπορούµε να κάνουµε …;»
Τον κοίταξα µε ένα βλέµµα απορίας, λιγάκι σαστισµένη.
«Κάτι σαν αυτό!»
Πριν προλάβω καλά-καλά να αντιδράσω, µε είχε σηκώσει στα χέρια του,
κρατώντας µε σφιχτά στην αγκαλιά του. Παραµέρισε µε το πόδι του την
µπαλκονόπορτα και µπήκε µέσα στο µεγάλο δωµάτιο. Με άφησε µαλακά πάνω στο
κρεβάτι. Τα χέρια του άρχισαν να ξεκουµπώνουν ένα-ένα µε αργές κινήσεις τα
κουµπιά από το πουκάµισό µου. Την στιγµή που ήταν έτοιµος να ανοίξει και το
τελευταίο κουµπί, τον σταµάτησα πιάνοντας του απότοµα το χέρι.
«΄Άγγελε … Τα µοναχοπαίδια … Μήπως είναι λιγάκι … Προβληµατικά
παιδιά …;»
Με την παλάµη του χεριού του, άγγιξε απαλά το µάγουλό µου και
χαµογέλασε.
«Τα µοναχοπαίδια, γλυκιά µου, είναι τα πιο υπέροχα πλάσµατα, ειδικά,
όταν είναι και … ΄΄ηλιοτρόπια΄΄ …»
Το χέρι µου αφέθηκε να πέσει νωχελικά πάνω στο κρεβάτι, αφήνοντας να
ανοίξει και το τελευταίο κουµπί από το λευκό πουκάµισο …
4