Αναζητώντας την ελεύθερη αναζήτηση - eBooks4Greeks.gr
Αναζητώντας την ελεύθερη αναζήτηση - eBooks4Greeks.gr
Αναζητώντας την ελεύθερη αναζήτηση - eBooks4Greeks.gr
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Μ Ε Ρ Ο Σ<br />
Τ Ε Τ Α Ρ Τ Ο<br />
«Καλοκαίρι του 1994 … Βενετία … Πέρασαν ήδη είκοσι χρόνια …<br />
Είκοσι ολόκληρα χρόνια … Μια πόλη µυστηριακή, επιβλητική, υγρή και<br />
δραµατουργική. Η ΄΄Γαληνοτάτη ∆ηµοκρατία΄΄, όπως αποκαλούνταν. Ένα µοτίβο<br />
δρόµου, γέφυρας και καναλιών. Ένα συνονθύλευµα από ιταλικές, βυζαντινές,<br />
γοτθικές, αραβικές, αναγεννησιακές, µανιεριστικές και µπαρόκ επιρροές. Ένας<br />
βενετοβυζαντινός ρυθµός. Μια πόλη που κάποτε ενέπνευσε ανθρώπους της Τέχνης<br />
και της Λογοτεχνίας. Η Βασιλική του Αγίου Μάρκου, µε <strong>την</strong> µεγαλοπρέπειά της και<br />
τους πολλαπλούς περίκοµψους τρούλους της να αντικατοπτρίζουν <strong>την</strong> σπουδαιότητα<br />
που είχε κάποτε η Βενετία σαν πύλη µεταξύ Ανατολής και ∆ύσης. Το Παλάτι των<br />
∆όγηδων, ένας θησαυρός γνώσεων που περιέχει µύθους και θρύλους, ιστορίες<br />
δολοπλοκιών και αγωνίας, εξεγέρσεις, εγκλήµατα και διαφθορά. Η Γέφυρα των<br />
Στεναγµών, όπου οι φυλακισµένοι που τη διάβαιναν, καθώς κατευθύνονταν προς τα<br />
κελιά των φυλακών, έβλεπαν <strong>την</strong> πανέµορφη λιµνοθάλασσα και το νησί του Αγίου<br />
Γεωργίου και έτσι ένιωθαν ελεύθεροι για τελευταία φορά. Σήµερα, ένα ζωντανό<br />
νεκρό µνηµείο του παρελθόντος. Μια πικρή γεύση γοήτρου, πλούτου και δύναµης<br />
που κάποτε είχε …<br />
΄΄Ω Βενετία, πόλις από χρυσάφι κι από σµάλτο,<br />
Κορόνα στη λαµπρότητα της Αδριατικής,<br />
Μέγα Κανάλι, Γέφυρα των Στεναγµών, Ριάλτο,<br />
Ω θύµηση ανεξάλειπτη µιας εκθαµβωτικής<br />
νύχτας, που επερπάτησα στη µυθική πλατεία<br />
του Αγίου Μάρκου, µπρος στο Παλάτι των ∆ουκών,<br />
ακούοντας να σφυρηλατούν τις ώρες µία µία<br />
τα χάλκινα οµοιώµατα των δύο στρατιωτών<br />
πόσο πλάγι σου φαίνονται µικρά και χωρίς βάθος<br />
τα αισθήµατα που µας κρατούν ακόµη εδώ στη γη,<br />
εφήµερος η λύπη µας, αταίριαστο το πάθος<br />
ω αιώνια παράδοση του κάλλους και πηγή΄΄<br />
Απόγευµα καλοκαιριού … Βαδίζω µόνη µου και δεν µπορώ παρά να νιώσω<br />
<strong>την</strong> δυσφορία και δύσπνοια λόγω της µόλυνσης που έχουν υποστεί τα κάποτε<br />
καταγάλανα νερά της. Αρνούµαι να ακολουθήσω <strong>την</strong> καθιερωµένη διαδροµή που<br />
οδηγεί στα σηµαντικότερα αξιοθέατα. Αποτολµώ µια µικρή περιήγηση στα αµέτρητα<br />
λαβυρινθώδη σοκάκια. Αισθάνοµαι κλειστοφοβικά. Στα δροµάκια αυτά δεν χωράει<br />
πάνω από ένα άτοµο, ενώ τα κτίρια δεξιά και αριστερά µοιάζουν µε πραγµατικά<br />
ερείπια γεµάτα υγρασία. Νιώθει κανείς πως τείνουν να ενωθούν σ<strong>την</strong> κορυφή τους<br />
συνθλίβοντας οτιδήποτε και οποιονδήποτε βρίσκεται ανάµεσά τους …<br />
Η Βενετία … Η Βενετία της Πλατείας του Αγίου Μάρκου, της Γέφυρας των<br />
Στεναγµών, του Palazzo Ducale … Αλήθεια … Πως θα µπορούσε κανείς να<br />
απολαύσει µια βαρκάδα διασχίζοντας µια µουχλιασµένη πόλη; Μια πόλη της<br />
50
Change language