Ustawa o rachunkowości - Infor

22 art. 31–33 ustawa o rachunkowościwytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych przypomocy ulepszonego środka trwałego, kosztamieksploatacji lub innymi miarami.2. Wartość początkową środków trwałych – z wyjątkiemgruntów niesłużących wydobyciu kopalinmetodą odkrywkową – zmniejszają odpisy amortyzacyjnelub umorzeniowe dokonywane w celuuwzględnienia utraty ich wartości, na skutek używanialub upływu czasu.3. Wartość początkowa i dotychczas dokonaneod środków trwałych odpisy amortyzacyjne lubumorzeniowe mogą, na podstawie odrębnych przepisów,ulegać aktualizacji wyceny. Ustalona w wynikuaktualizacji wyceny wartość księgowa nettośrodka trwałego nie powinna być wyższa od jegowartości godziwej, której odpisanie w przewidywanymokresie jego dalszego używania jest ekonomicznieuzasadnione.4. Powstałą na skutek aktualizacji wyceny różnicęwartości netto środków trwałych, o której mowaw ust. 3, odnosi się na kapitał (fundusz) z aktualizacjiwyceny i nie może ona być przeznaczona do podziału.Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny podlega,z zastrzeżeniem art. 32 ust. 5, zmniejszeniuo różnicę z aktualizacji wyceny uprzednio zaktualizowanychzbywanych lub zlikwidowanych środkówtrwałych. Różnica ta wpływa na kapitał (fundusz)zapasowy lub inny o podobnym charakterze, o ileodrębne przepisy nie stanowią inaczej.Art. 32. [Amortyzacja środków trwałych]1. Odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowychod środka trwałego dokonuje się drogą systematycznego,planowego rozłożenia jego wartościpoczątkowej na ustalony okres amortyzacji. Rozpoczęcieamortyzacji następuje nie wcześniej niż poprzyjęciu środka trwałego do używania, a jej zakończenie– nie później niż z chwilą zrównania wartościodpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowychz wartością początkową środka trwałego lub przeznaczeniago do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzeniajego niedoboru, z ewentualnym uwzględnieniemprzewidywanej przy likwidacji ceny sprzedaży nettopozostałości środka trwałego.2. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznejstawki amortyzacyjnej uwzględnia się okres ekonomicznejużyteczności środka trwałego, na określeniektórego wpływają w szczególności:1) liczba zmian, na których pracuje środek trwały;2) tempo postępu techniczno-ekonomicznego;3) wydajność środka trwałego mierzona liczbągodzin jego pracy lub liczbą wytworzonych produktówalbo innym właściwym miernikiem;4) prawne lub inne ograniczenia czasu używaniaśrodka trwałego;5) przewidywana przy likwidacji cena sprzedażynetto istotnej pozostałości środka trwałego.3. Na dzień przyjęcia środka trwałego do używanianależy ustalić okres lub stawkę i metodę jegoamortyzacji. Poprawność stosowanych okresówi stawek amortyzacji środków trwałych powinnabyć przez jednostkę okresowo weryfikowana,powodując odpowiednią korektę dokonywanychw następnych latach obrotowych odpisów amortyzacyjnych.4. W przypadku zmiany technologii produkcji,przeznaczenia do likwidacji, wycofania z używanialub innych przyczyn powodujących trwałą utratęwartości środka trwałego, dokonuje się – w ciężarpozostałych kosztów operacyjnych – odpowiedniegoodpisu aktualizującego jego wartość.5. Odpisy, o których mowa w ust. 4, dotycząceśrodków trwałych, których wycena została zaktualizowanana podstawie odrębnych przepisów,zmniejszają odniesione na kapitał (fundusz) z aktualizacjiwyceny różnice spowodowane aktualizacjąwyceny. Ewentualną nadwyżkę odpisu, o którymmowa w ust. 4, nad różnicami z aktualizacji wycenyzalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych.6. Dla środków trwałych o niskiej jednostkowejwartości początkowej można ustalać odpisy amortyzacyjnelub umorzeniowe w sposób uproszczony,przez dokonywanie zbiorczych odpisów dla grupśrodków zbliżonych rodzajem i przeznaczeniemlub jednorazowo odpisując wartość tego rodzajuśrodków trwałych.Art. 33. [Wycena i amortyzacja wartości niematerialnychi prawnych]1. Do wyceny wartości niematerialnych i prawnychoraz sposobów dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnychlub umorzeniowych stosuje się odpowiednioprzepisy art. 31 ust. 2 i art. 32 ust. 1–4 i ust. 6.2. Koszty zakończonych prac rozwojowych prowadzonychprzez jednostkę na własne potrzeby,poniesione przed podjęciem produkcji lub zastosowaniemtechnologii, zalicza się do wartości niematerialnychi prawnych, jeżeli:1) produkt lub technologia wytwarzania są ściśleustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowychwiarygodnie określone;2) techniczna przydatność produktu lub technologiizostała stwierdzona i odpowiednio udokumentowanai na tej podstawie jednostkapodjęła decyzję o wytwarzaniu tych produktówlub stosowaniu technologii;www.mk.infor.pl