Zobacz pełne wydanie (PDF) - SÄ deczanin

WydarzeniaEmblemat „Zesłaniec Sybiru” na grobie dr Stanisławy Gomolińskiej-Duczymińskiejodsłoniła jej cioteczna wnuczka ze ŚląskaPołożna od Andersa14Pod koniec sierpnia na cmentarzu komunalnym przy ul. Rejtanaw Nowym Sączu miała miejsce wzruszająca uroczystość, któraza bardzo nie przebiła się do mediów. Emblematem „ZesłaniecSybiru” został odznaczony grób Stanisławy Gomolińskiej-Duczymińskiej,długoletniego ordynatora oddziału ginekologicznopołożniczegosądeckiego szpitala.wrzesień 2009Ludzie opowiadają, że Pani Doktorodbierała porody jeszcze w wieku72 lata! Wielu dzisiejszych sądeckichczterdziestolatków i pięćdziesięciolatków,może nawet Czytelników naszegopisma, przyszło na świat przy pomocytej dzielnej Sybiraczki. Zmarła 17listopada 1970 roku.Miała piękny życiorys, w którymodbija się cały tragizm polskich losóww XX wieku. Urodziła się w Jarosławiu(26.09.1888 r.), maturę zdała w Krakowie,a tytuł doktora nauk lekarskichuzyskała na Uniwersytecie Jana Kazimierzawe Lwowie, na kilka miesięcyprzed wybuchem I wojny światowej.Praktykę lekarską odbyła w Zakopanem,a następnie pracowała w szpitalachwojskowych w Wiedniu, w Czechachi na Węgrzech, gdzie leczyłauchodźców wojennych i poranionychżołnierzy wielonarodowej armii cesarzaFranciszka Józefa II. W 1916 r. wyszłaza mąż za dra Jana Duczymińskiego,sędziego śledczego Sądu WojskowegoOkręgowego Nr VI we Lwowie.W 20-leciu międzywojennym pracowaławe lwowskich szpitalach, jako internistai położna. We wrześniu 1939,po wejściu Sowietów do Lwowa, płk.Duczymiński znalazł się na pierwszejliście polskiej inteligencji, aresztowanychprzez NKWD.Stanisława sama zgłosiła się doNKWD, gdy czerwony okupant zagroził,że aresztuje jej matkę. Pojechała naSybir podczas drugiej wywózki Polaków,transportem z 13 kwietnia 1940roku. Trafiła do sowchozu „Krasnyj Skotwog”Sempiłatańska Obłast w Kazachstanie,gdzie przeszła piekło na ziemi.Ocalała dzięki złotemu zegarkowiprzywiezionemu ze Lwowa i umiejętnościompołożnej. Po układzie Sikorski-Majskizgłosiła się do tworzonejprzez gen. Władysława Andersa ArmiiPolskiej w ZSRR. Przeszła cały szlak bojowyII Korpusu. Była lekarzem w PolskichSiłach Zbrojnych na ŚrodkowymWschodzie, we Włoszech i w Anglii.Zdemobilizowana w 1948 roku, służbęzakończyła w stopniu kapitana z wianuszkiemmedali polskich, angielskich,włoskich. Do zniewolonej przez komunistówPolski wróciła w maju 1948roku. Jako „Andersowiec” nigdzie niemogła znaleźć pracy. Pomogła jej koleżankaze studiów, dr Stuchłowa,żona ówczesnego dyrektora szpitala(Stanisława Stuchłego) w Nowym Są-Sądeczanin