Zobacz pełne wydanie (PDF) - SÄ deczanin

18Basen w TyliczuOgnisko integracyjnewrzesień 2009Pięknie utrzymane otoczenie każdejposesji. Kwiaty, krzewy, trawniki. Czystoi schludnie. Cicho i spokojnie. PośrodkuRynku kapliczka z 1808 r, stary– kościół i cerkiew. Cmentarz z unickimikrzyżami. Źródło, z którego każdymoże się napić, podawanej gościomkrólów, ucztującym u Wierzynkaw Krakowie, pysznej tylickiej szczawy.– Dobra na miłość – śmieje się córkagospodarzy. Tylicka ziemia, podobniejak krynicka, obfituje w wody mineralne:wysokozmineralizowane, źródlanei rzadko w naturze występujące niskosodowe.Są naturalnie nasycone CO 2 .Tutaj znajdują się ujęcia Kropli Beskidui wprowadzanej właśnie na rynek Kropliminerału.Stanisław Ciołkiewicz oprowadzapo rozległej posesji. Hoduje kury,pstrągi, barany. Opowiada historięzałożenia i rozbudowy pensjonatu.O tym, jak oszukany przez niemieckiegopracodawcę, postanowił być niezależny.Bywa różnie, ale nie narzeka, tonigdy – jak mówi – nie jest konstruktywne.Założył kolektory słoneczne.Wciąż inwestuje, doposaża. Są firmąrodzinną. Żona Bogusława prowadzikuchnię, córka odpowiada za jadalnię.Dzieci pomagają, nawet te, którejeszcze chodzą do szkoły. Naturalnażyczliwość i uśmiech dla gości. Domowejedzenie, w tym wędliny, przetworyz warzyw, owoców i ciasta, to atutPensjonatu. Tak pysznego pstrąga nigdyw życiu nie jadłam.Widok z okien Jaworzynki sprawia,że oczywistym staje się, powód,dla którego Tylicz powinien i dzisiajbyć ornamentum – ozdobą krynickiejgminy. Aż dziw, że nie jest. Gospodarzwskazuje wzgórze:– Tam są „zbójeckie jamy”. Był szlakkupiecki, byli i zbójcy. Mój ojciec opowiadał,że wpuszczali do nich kaczkęi ona wychodziła w innym miejscuna powierzchnię. Zasypano je po wojnie.Można byłoby je zbadać, odnowići udostępnić turystom. Dobry gospodarzwykorzystałby i taką możliwość.Wszystkiego od razu się nie zrobi–stwierdza – ale sukcesywnie można.Przydałby się nam znowu ktoś taki jakbiskup Piotr.Jaworzynka od 11 lat współpracujez krakowskim oddziałem PCK. Tegolata przyjmowała również dzieci Polonii.Za zasługi Państwo Ciołkiewiczowieotrzymali Oznakę Honorową PCK.Od 1998 r. są członkami StowarzyszeniaTurystyki i Agroturystyki ZiemGórskich.Galicyjskie GospodarstwaGościnneW ciągu 15 lat przynależności doGGG 20 tylickich gospodarstw agroturystycznychpoddało się kategoryzacji,4 są w trakcie tego procesu. To najwięcejw Małopolsce. Tyliczanie nie są zadowolenize wsparcia Stowarzyszenia,więcej się spodziewali. Nie tylko w sferzeszkoleń, ale też w zakresie promocji,wymiany doświadczeń, w tym międzynarodoweji pośrednictwa międzynimi a potencjalnymi klientami.– Latem nasza baza nie jest w pełniwykorzystywana – mówi Jan Smoleń,prezes tylickiego oddziału StowarzyszeniaGalicyjskie Gospodarstwa Gościnnew Krakowie. – Zimą jest o wielelepiej, czasem przysłowiowej szpilkinie ma gdzie wetknąć. Zima trwa u nasdługo, jak na Podhalu: dziewięć miesięcyzima, a potem to już lato i lato.W Tyliczu jest 16 wyciągów narciarskicho różnym stopniu trudności, przykażdym szkółki narciarskie. Oświetlone,naturalne lodowisko. Wypożyczalniesprzętu do uprawiania sportówzimowych i turystyki rowerowej. Organizujesię kuligi białe i zielone, imprezyna śniegu, festyny. Cały rok można korzystaćz usług stadniny koni.Tylicz potrzebuje kapitału na inwestycjenie tylko w zakresie infrastrukturysportowej. – Żyjemy w cieniuKrynicy, jak w cieniu wielkiej góry,nikt nas zza niej nie widzi. Kiedy budowanogimnazjum, obiecywano, że będziesala gimnastyczna z prawdziwegozdarzenia. Wciąż jej nie ma – mówiJ. Smoleń. Miejscowy Klub SportowyPrzełęcz Tylicz korzysta ze stadionu,ale i ten trzeba powiększyć o trybunydla widzów. Przydałby się kompleks rekreacyjnyz basenami, plac zabaw dladzieci. Wieś przecina wiele atrakcyjnychszlaków turystycznych. Są tutajścieżki rowerowe i spacerowe. Są miejscazwiązane z historią kraju i Europy,ciekawostki przyrodnicze – jak owa,rosnąca w obrębie starego kościoła,350–letnia lipa z korzeniami przybyszowymi,unikat w skali kraju. Ale młodzinie wiążą z pozostaniem w Tyliczuprzyszłości, masowo wyjeżdżają, niechcą się angażować w trudy budowaniaczegokolwiek. Powiadają o tylickiejrzeczywistości z przekąsem, że:„gdzie zaczyna się woda, tam kończysię chleb”.Do granicy ze Słowacją w Muszynceparę kroków. Może, wykorzystawszytak korzystną lokalizację i zainteresowanieSłowaków zakupami w Polsce,Tyliczanie powinni uruchomić nowoczesny,rozległy, wielobranżowymarket.Bożena Król, fot. (B.K.),Stanisław CiołkiewiczSądeczanin