Tatuaz 13 - the little HR Giger Page

Paul Booth, Delusions, olej na płycie, 61 x 91 cm, 2006malować. Wtedy moja głowa jest na właściwym miejscu.- Kto obecnie pracuje w LAST RITES?- Stefano Alcantara, Timothy Boor, Toxyc i mamy jeszcze czasowoMarka Blancharda, oraz oczywiście cały czas przyjeżdżająartyści na gościnne występy. Ogólnie mamy bardzo przyjazneśrodowisko, a w soboty jest naprawdę dużo pracy. Właśnie zbudowaliśmyscenę, pomieszczenie dla VIP-ów, bar, więc teraz tojuż nie jest tylko galeria sztuki i studio tatuażu, ale kompleks,gdzie możesz się spotkać z przyjaciółmi, obcować ze sztuką ispędzać tu czas. To są naprawdę duże zmiany, pozamieniałempomieszczenia, przebudowałem wszystko, generalnie mamysame pozytywne reakcje, więc jestem zadowolony. Przewija siętu masa ludzi z różnych stron świata, którzy często pytają mnie,gdzie można wyjść wieczorem, więc postanowiłem dać im miejsce,gdzie będą mogli spędzać także wieczory.- Zrobiłeś już bardzo dużo, ale pewnie masz jeszcze więcejplanów?- Tak, mam sporo planów, tylko skontaktuj mnie z ludźmi, którzymają na to kasę, he he. Plany mam spore i kasochłonne.Chciałbym otworzyć hotel, coś w rodzaju hotelu z horroru, gdziemożna by wślizgnąć się do pokoju w środku nocy i wystraszyćmieszkańców na maxa. Konkretny bar, pokoje wypoczynkowe,absynt bar, pokoje ze straszydłami, wszystko utrzymane w tymsamym klimacie. Dawno temu pracowałem w domu strachów,gdzie straszyłem ludzi, malowałem twarz, znienacka chwytałemich w ciemnościach. Lubiłem to tak bardzo, że chciałbymdo tego wrócić, chciałbym wybudować taki nawiedzony dom,ale inny od wszystkich, bardziej prawdziwy i przerażający. Terazkombinuję, jak znaleźć na to sponsorów. Moje pomysły sączęsto ryzykowne i wymagają masy pieniędzy. Chciałbym, żebybyło tam całe spektrum strachu, jakby różne poziomy, od prostegostraszenia, przez działania parapsychologiczne i mieszanieludziom w głowach. Chciałbym, żeby ludzie podpisywali zgodęna to, że możemy wpaść w środku nocy i totalnie ich wystraszyć,wiem, że są ludzie, którzy tego pragną.- Wiadomo, że prace Gigera są dla ciebie wielką inspiracją,jak spotkaliście się po raz pierwszy?- Oczywiście. Pierwszy raz spotkaliśmy się chyba w 1993 roku,na konwencji tatuażu w Jersey. Potem spotkaliśmy się jeszczeparę razy w Nowym Jorku. Nasze ścieżki krzyżowały się co jakiśczas i z reguły kończyło się na półgodzinnej pogawędce. Terazjestem pierwszy raz w muzeum Gigera. Wcześniej niestetynie miałem okazji, nawet jak zdarzało mi się być w Szwajcarii.- Jak ci się tutaj podoba?- Jestem olśniony, to jest niesamowite miejsce, ciągle jeszcze niebyłem w stanie dokładnie wszystkiego obejrzeć. Myślę, że wniedzielę będę mógł wszystko w pełni wchłonąć.- Jakie wrażenia na żywo?- Świetne, wydaje mi się, że tutaj jest podobnie jak u nas wLAST RITES w Nowym Jorku. Jeżeli przyjeżdżasz do LASTRITES i spędzasz tam trochę czasu, to zapominasz, że ciąglejesteś w Nowym Jorku. Tutaj jest tak samo. Kiedy wchodziszdo muzeum Gigera, to tak jakbyś opuścił planetę i znalazł sięw innym świecie.- Czy możemy się spodziewać jakiejś współpracy pomiędzytobą, a Gigerem?- Byłbym zaszczycony, ale nie jestem w stanie odpowiedziećna to pytanie. Uwielbiam Art Fusion, Filip Leu jest jednym zPaul Booth, Life Sentence, olej na płycie, 56 x 122 cm, 2006Spotkanie na szczycie, H.R. Giger i Paul Booth Otwarcie wystawy Paul Bootha w Muzeum Gigera Impreza trwała do późna w nocy Wystawa Paula Booth'a, fot. Bobby C. Alkabes10 11