Elektronika Praktyczna, kwiecień 2012 - UlubionyKiosk

SPRZĘTRaspberry PiKomputer osobisty za 35 dolarówDodatkowe informacje:http://www.raspberrypi.org/faqshttp://downloads.element14.com/raspberryPi1.htmlRaspberry Pi to komputer osobisty o wielkości karty kredytowej,do którego można dołączyć telewizor lub monitor komputerowyz wejściem HDMI, mysz i typową klawiaturę przeznaczone dlapecetów. Ten niewielki komputerek może wykonywać podobnezadania jak „duży” komputer PC: obliczenia na arkuszachkalkulacyjnych, edycję tekstu, obsługę gier oraz odtwarzanie plikówmultimedialnych, w tym filmów wideo zapisanych w formacieHD (o jakości BlueRay). Jednak główną ideą, która przyświecałapowstaniu Raspberry Pi była nauka programowania.Można sobie wyobrazić scenę, którąznamy bardzo dobrze z doświadczenia: kilkupanów narzeka na spadający poziom nauczaniaw Laboratorium Komputerowym naUniwersytecie Cambridge. Otóż ich zdaniemniewielu studentów osiągało poziom „A”,pomimo powszechnego zastosowania komputeróww codziennym życiu. Jednak mimopostępu techniki wykładowcy z Cambridge(bo o nich mowa) zauważyli znaczną różnicęw porównaniu do lat 90., w których rozpoczynalistudia hobbyści o sporej wiedzy,podczas gdy w roku 2000 typowy kandydatpotrafił co najwyżej posługiwać się Wordem,Excelem i wykonać nieskomplikowaną witrynęinternetową. A przecież teraz mamyw domach więcej komputerów, niż przed np.20 laty, więc może winny jest sposób interakcjiużytkownika z komputerem, który niejakogo „upośledza”?Faktycznie, gdy wspomnimy początkikomputeryzacji w latach 90., to na pewnodostrzeżemy różnicę. Typowy komputerosobisty, taki jak Commodore C64, ZX Spectrum,Atari i inne wymagały od użytkownikaznajomości poleceń języka Basic. Owszem,istniały interfejsy graficzne, jednak inaczejniż teraz, komputer miał bardzo ograniczonezasoby pamięci i każdy „rasowy” użytkownikbardzo dobrze zdawał sobie z tegosprawę, że być może interfejs graficzny wyglądaładnie, ale za to zabiera pamięć, którąmożna przeznaczyć chociażby na uruchomieniedodatkowych opcji w jakiejś grzeczy innym oprogramowaniu. Współczesnekomputery są zupełnie inne. Przeciętny dysponujezasobami i mocą obliczeniową, któresą nieporównywalne z dawnymi komputeramidomowymi. Interfejs graficzny wymagaod użytkownika tylko kliknięcia na nazwieprogram lub reprezentującej go ikonie, cojest niewątpliwym ułatwieniem, ale równieżw pewnym sensie zwalnia użytkownika odmyślenia. Jeszcze gorzej jest w wypadku konsoldo gier – tam wystarczy włożyć kasetę pamięcii nacisnąć guzik.Jeszcze innym problemem są cenywspółczesnych komputerów. Owszem,używany computer z tzw. demobilu możnakupić za stosunkowo niedużą cenę, aleproducenci sprzętu i oprogramowania niepróżnują – nie da się na nim uruchomić żadnegonowego programu. W handlu pojawiająsię coraz nowsze, coraz bardziej wydajnerozwiązania dla komputerów osobistych, zaktórymi podąża oprogramowanie, a nowoczesnatechnologia niestety sporo kosztuje.Dziś za dobry komputer PC trzeba zapłacićnawet kilka tysięcy złotych, a nie każdegostać na taki wydatek.74 ELEKTRONIKA PRAKTYCZNA 4/2012