KRISHTERIMI NDËR SHQIPTAR - Famulliabinqes.com

dhe kështu gjatë 24 viteve të jetë mbrojtës i Shqiptarve dhe i mbarë Evropës nga Turqit.Kështu që me plotë të drejtë Papa Piu II e quajti “Mbrojtës i fesë”.Mirëpo, pas vdekjës së tij ushtria Shqiptare me të madhe dhe dukshëm u dobësua dhe me këtëfilloi edhe terrori i paparë mbi popullatën shqiptare. Fillojnë rrënimet e Kishave dhe objektevetjera fetare, pëson populli, këtij terrori nuk i shpëtoi as Kisha e as kleri i saj. Vritënipeshkvnijt, meshtarët, regulltarët e rregulltaret, me mijëra e mijëra persekutohen e dëbohenjashtë atëdheut /psh.arbreshët cilët sot i kemi në Italinë Jugore, pastaj një koloni e madhe nëRumani e Ukrainë e gjetiu... /. Lidhje me këto persekutime apo edhe gjenocidë / atëherë nuknjihej kjo shprehje/ shpeshherë u lajmërua edhe Selia e Shenjtë. Me një rast Imzot PjetërMazreku, ipeshkëv i Barit, kështu lajmëron Selinë e Shenjtë mbi gjendjen e këtij populli tëmjerë nën pushtimin e sundimit turk. Ai mes tjerash shkruan kështu; “Populli shqiptarë ështënjë ndër popujt më të mjerë dhe të harruar/lënë/, të braktisur”, më tutje shpjegon arsyen: “ipërndjekur nga Turqit, dhe shizmatikët /dmth ortodoksët në të shumtën nga Serbët dheGrekët/.Edhe përkundër situatës dhe kohës së vështirë e që të mos vie deri te rrinimi /apo edhezhdukja/ plotë e identitetit fetar e kombëtar të popullit shqiptar, doemos duhet falenderuarpikërisht klerin katolik shqiptar cilët me jetë, fjalë, shembull /nganjëherë kur e kërkontenevoja e domosdoshme edhe armë/ mbrojtën fenë, gjuhën, traditën, kulturën, me një fjalëmbrojtën popullin shqiptar nga rrënimi i plotë nga perandoria osmane.Ta përkujtojmë pshvetëm Pjetër Bogdanin, Lekë Bogdanin, Mosn.Nikollë Kazazim dhe shumë e shumë të tjerë, etë cilët flijuan jetën e tyre për popull. Lidhje me kalimin e popullit shqiptar nga krishterimi nëislam rol të madh lozi pikërisht ai terror, pra vrasjet, persekutimet, pastaj dënimet e mëdha etë rënda si dhe tatimet e marramendëse të larta, ku shqiptarët ishin të dëtyruar ti paguajnëTurqve /perandorisë osmane/, pastaj kishte kufizime të ndryshme etj etj... Mirëpo, edhe njëndër shkaqet e kalimit në islam ishte edhe numëri i vogël i meshtarve, dmth mungesa e tyre,kështuqë populli mbeti sikur delet pa barij, në mëshirë e pamëshirë të gojës së ujqëve.“Populli shqiptar u mbrojtë siç dijti dhe mundi, mirëpo pranë dominimit shumëshekullor Turkshumica me dhunë e përqafuan /pranuan/ islamizimin, mirëpo fatbardhësisht askurr nuk ushkëputën tërësisht nga kultura, tradita dhe krishterimi i lashtë dhe i përbashkët Iliro-shqiptar,pra nuk u shkëput nga kultura dhe civilizimi evropian./Shih; Dr. Lush Gjegji, “Bogoslovskasmotra, viti 53. nr. 1-2 Zg. 1993/b/ Gjendja e shqiptarve në mes dy luftërave botërore!Mundimet e shqiptarve nuk kanë të ndalur. Lirisht themi se edhe shekulli i kaluar, pra shekulliXX për gjithë neve shqiptarët ishte një shekull i komplikuar, me plotë vuajtje, dhimbje dhe imundimshëm sa që në disa periudha edhe i kobshëm. Të cekim vetëm disa fakte: shpërnguljaperiodike e shqiptarve nga trojet e tyre shekullore, dmth shpërngulja e më shumë se 500 mijëveta, atëherë dhunshëm nga ipeshvnia përndjeket ipeshkvi lazër Mjeda /1922/. Gjatë kësajperiudhe mbyllen gjitha shkollat në gjuhën shqipe, hapazi e botërisht përndjeket Kishakatolike, vriten tinzisht fretërit Atë Shtjefen Gjeçovi-Kryeziu dhe Atë Luigj Palaj /1913/.Ipeshkëv emërohet slloveni Ivan Gnjidovec /1924/ e më vonë një kroat nga bosnjë ehercegovina Smiljan Franjo Çekada /1940/. Gjitha këto fakte flasin dhe dëshmojnë mbidiskriminimin e popullit shqiptar në Jugosllavinë e vjetër /Vep.cit. Dr.G.Gjini: fq.193-195;200-203/.Edhe pas luftës së Dytë Botërore, për shqiptarët në përgjithësi ishte gjendje e vështirë dherrezikshme. Komunizmi ateist sulmon fenë e në veçanti Kishën katolike dhe klerin e saj.Kështu, prapë vuajtja e jonë ishte e dyfishtë: si katolik dhe si shqiptar. Gati se të gjithëmeshtarët tanë /don Pjetër Berisha, don Dedë Ramaj etj/ kalojnë dhe e përvojnë Kalvarin eburgjeve, keqtrajtimeve dhe sulmeve të pamshirëshme. Kur filloji komunizmi jugosllav të jetë2