hiStoryczni na pUerto rico - Wojskowa Akademia Techniczna

Nauka i Edukacja21Fot. Archiwum autorkiNa wymianę do OuluPodczas gdy większość studentówoczekiwała wakacji, ja czekałam, aż sięone zakończą. Po letnim wypoczynkuczekał na mnie bowiem nowy, fascynującysemestr akademicki na Uniwersyteciew Oulu w Finlandii.Długo wyczekiwany moment, czyli początekpodróży, nastał ostatniego dnia sierpnia2011 r. Najpierw podróż do Warszawyi spotkanie ze znajomymi, z którymi miałamudać się w dalszą podróż, na wymianęstudencką w ramach programu Erasmus.Następnie wybraliśmy się do Gdyni, skądmieliśmy prom do stolicy Finlandii – Helsinek.Potem podróż ok. 600 km na północFinlandii, czyli do Oulu. Podróż była pełnaemocji i oczekiwań na to, co ma się wydarzyćna miejscu.Pomnik policjanta w centrum miastaUniwersytet w OuluPo trzech dniach dotarliśmydo celu naszej podróży. Tam przywitałanas malownicza miejscowośćpołożona nad Morzem Bałtyckim.Zmęczeni, ale szczęśliwi,poszukiwaliśmy miejsca naszegozakwaterowania. Okazał się nimośmiopiętrowy budynek z sauną,w którym byli zakwaterowani studenciz całego świata – równieżuczestnicy programu Erasmus.Do własnej dyspozycji miałampokój, zaś kuchnię z pełnym wyposażeniemi łazienkę dzieliłamz sąsiadką z Niemiec.Atmosfera w akademiku byłaniesamowita. Ludzie byli bardzosympatyczni, otwarci na noweznajomości. Bardzo szybko wszyscysię zaprzyjaźniliśmy. Wspólneimprezy integracyjne, wyjazdydo klubów, wycieczki organizowaneprzez uczelnię, a takżeindywidualne wyjazdy byłyurozmaiceniem studenckiego życia.Dzięki nim nawiązałam wieleznajomości z ludźmi z całegoświata. Ciekawe, czy jeszczekiedyś będę miała możliwość przebywaniaw tak zróżnicowanym kulturowo towarzystwie?Od miejsca, w którym mieszkałam, nauniwersytet miałam 2 minuty spacerkiem.Tam również wszystko zachwycało. Był toogromny budynek o długości 800 metrów.Pierwsze zajęcia odbyły się 5 września. Początkowomiały one typowo zapoznawczycharakter: zapoznanie z uczelnią, metodaminauczania, strukturą, życiem studenckimi oczywiście nowymi ludźmi.Zorza polarnaPlaża nad Morzem Bałtyckim w centrum OuluNa Wydziale Elektroniki, na którympodjęłam studia, uruchomiono kilka przedmiotóww języku angielskim. Można byłowybrać przedmioty, w których chciało sięuczestniczyć. Nic nie było obowiązkowe:ani wykłady, ani ćwiczenia. Aby zaliczyćprzedmiot, trzeba było napisać egzamin,czasami też zaliczyć ćwiczenia laboratoryjne.Nikt tam nie był faworyzowany: aniFinowie, ani obcokrajowcy. Byliśmy ananimowidla wykładowców. Wszyscy byliśmyjednakowo traktowani i oceniani.Jedną z niespodzianek, jaka nas spotkałana uniwersytecie w Oulu, były bardzo dobreobiady za jedyne 2,50 euro. Były one niesamowiciesmaczne: zawsze mieliśmy do wyborujedno z kilku dań. Zaskoczyła nas równieżczytelnio-biblioteka, która miała wiele filii,które znajdowały się w budynku uniwersytetui były podzielone tematycznie. W bibliotece-czytelniznajdował się ogromny zbiórksiążek, w większości w języku angielskim.Wyjazd na zagraniczną uczelnię w ramachErasmusa był dla mnie niesamowitymprzeżyciem. Doświadczenia, jakie dziękiniemu zdobyłam, są bezcenne. Długo mogłabympisać o superlatywach tego wyjazdu,ale po co? Jeśli ktoś skorzystał z tego programu,wie, o czym piszę. Ten, kto jeszczenie był na wymianie, niech nie czyta, tylkoskłada podanie, jedzie i sam się przekona.Bardzo zachęcam.Karolina Krasowska