pobierz - Wielkopolska Izba Lekarska

MARZEC 201217WIELKOPOLSKA IZBA LEKARSKARozmowa z Andrzejem Mądralą,wiceprezydentem Pracodawców RzeczpospolitejPolskiej i wiceprezesem OgólnopolskiegoStowarzyszenia Szpitali PrywatnychPowszechny lękprzed prywatyzacjąpodsycany jestprzez politykówSzpitale prywatne zarzucają publicznym, że są faworyzowane przyzawieraniu kontraktów, natomiast publiczne prywatnym – że wyjadająnajlepsze kąski, że są na uprzywilejowanej pozycji, bowiem nie mają tyluustawowych obowiązków. Konflikt trwa. Kto ma rację?O tym, że konflikt jest niezwykle ostry, przekonałem się podczas ubiegłorocznejkonferencji „Priorytety w ochronie zdrowia 2011”. Prowadziłem panel pod kontrowersyjnymtytułem: „Szpitale prywatne – wróg czy przyjaciel szpitali publicznych”.Panel kończył się głosowaniem słuchaczy. Większość – co prawda nieznaczna,ale jednak większość – uznała, że placówki prywatne i publiczne towrogowie. Przyjąłem to ze zdziwieniem i przerażeniem. Bo przecież już wtedywiadomo było, że nie zbudujemy właściwego systemu ochrony zdrowia bez szpitaliprywatnych. Niestety, walka trwa dalej: lojalki, niszczenie sektora specjalistycznychośrodków prywatnych, które wygrywają konkursy ofert NFZ z publicznymi– to staje się codziennością. Tymczasem system szpitali publicznych,finansowanych i prowadzonych przez państwo, nie jest w stanie zapewnić takiejochrony zdrowia, jakiej oczekują polscy pacjenci. Naszemu systemowi potrzebaogromnych pieniędzy na inwestycje, nowoczesny sprzęt i innowacyjne metodyleczenia. Niestety, składka zdrowotna jest niewystarczająca! Dodatkowe pieniądzez kasy rządowej czy też samorządowej są także ograniczone. Stąd konieczność sięgnięciado kieszeni inwestorów prywatnych, którzy na własne ryzyko są w staniewyłożyć znaczne kwoty. Trzeba jednak stworzyć odpowiednie mechanizmy, byinwestorom zapewnić znaczący poziom bezpieczeństwa finansowego.Bezpieczeństwa finansowego? Czyli czego? Gwarancji zysku? Przecieżnikt nie może dać takich gwarancji.Pełnej gwarancji oczywiście być nie może, ale nam chodzi o takie instrumenty,które funkcjonują w innych krajach, choćby w inwestycjach powstającychw ramach partnerstwa publiczno-prywatnego. Zabiegamy przede wszystkim o tzw.promesy, czyli dokumenty, w których płatnik zobowiązywałby się do zawarciakontraktu z inwestorem, szpitalem prywatnym, jednak po wypełnieniu przez niegokonkretnych warunków i zobowiązań. Inwestujemy spore pieniądze w sprzęt,organizację, zatrudnienie odpowiednich kadr – najczęściej w obszary deficytowe,czyli takie, w których działające w regionie szpitale publiczne nie zapewniająodpowiedniej podaży i poziomu świadczeń medycznych. Inwestujemy więc prywatnepieniądze w misję publiczną. I oczekujemy minimum zabezpieczeń, że tepieniądze zostaną zainwestowane trafnie. Stąd sprawa choćby takiej promesy albodługoletniego kontraktu na prowadzenie szpitala. Duże zrozumienie dla tych ocze-PERYSKOPniem układu odpornościowego. Zdaniemdr. Tomaszewskiego, odkryciepowinno umożliwić opracowanienowych sposobów leczenia choróbserca i zapobiegania im, a takżeopracowanie testów, które pozwalałybyidentyfikować osoby szczególnienarażone. Oprócz wrodzonychpredyspozycji, wyraźny wpływ narozwój chorób serca mają takżeczynniki związane ze stylem życia,takie jak palenie czy podwyższoneciśnienie. Od dawna wiadomo,że u mężczyzn choroby serca pojawiająsię przeciętnie o dziesięć latwcześniej niż u kobiet.Cukrzyca 4-krotnie zwiększaryzyko wady wrodzoneju dzieckaKobiety z cukrzycą, które zachodząw ciążę, mają czterokrotniewyższe ryzyko urodzenia dzieckaz wadą wrodzoną w porównaniuz kobietami bez zaburzeń metabolizmuglukozy – wynika z pracyopublikowanej na łamach pisma„Diabetologia”. Do takich wnioskówdoszli naukowcy brytyjscy z NewcastleUniversity (Newcastle uponTyne), którzy przeanalizowali danedotyczące ponad 400 tys. kobietz północno-wschodniej Angliibędących w ciąży w latach 1996–2008. Wśród badanych 1677 kobietmiało cukrzycę typu 1 lub 2. Okazałosię, że ryzyko wad wrodzonych –takich jak wrodzona wada serca czyrozszczep cewy nerwowej – było niemal4 razy wyższe u kobiet, które cierpiałyna cukrzycę typu 1 lub 2 przedzajściem w ciążę niż u kobiet bezzaburzeń metabolizmu glukozy.Wynosiło ono odpowiednio 72na każde 1000 urodzeń i 19 na każde1000 urodzeń.– Wiele z tych nieprawidłowościrozwinęło się w pierwszych 4–6 tygodniachciąży – komentuje kierującabadaniami dr Ruth Bell. Jak oceniająautorzy pracy, najważniejszym czynnikiemryzyka rozwoju wady wrodzoneju przyszłego potomka byłpoziom glukozy we krwi w okresietuż przed poczęciem dziecka.Naukowcy podkreślają, że jest to